Wij ontmoeten beheerder Frans Prumpeler op ’n warme zaterdagmiddag in zijn speeltuin. Voordat we hem met onze vragen bestormen, zoeken we eerst een fijn plekje in de schaduw op. Meteen valt op dat zijn ogen gericht blijven op de omgeving; zodat hij alert kan regeren, mocht er iets mis gaan, legt Frans uit.

 

Frans Prumpeler, net een aantal maanden met pensioen, is nu nog meer in de speeltuin te vinden dan voorheen. Frans geeft aan dat dit al zijn 15e jaar als beheerder van de speeltuin is. In het begin heeft hij veel hulp van zijn zoon gehad en enkele bekenden die hem hielpen bij het bijhouden van alles dat nodig is op dit ruime terrein. De speeltuin is erg in trek, uit de verre omgeving bezoeken kinderen met hun ouders en grootouders de prachtig gelegen tuin. Frans kent dagen van 300 tot zelfs 500 bezoekers!!! Door de drukte en het veelvuldig gebruik van de toestellen moet er nog meer aandacht besteedt worden aan herstelwerkzaamheden. Frans redt dat niet meer met de huidige hulp, en daar zit hij flink mee. De speeltuin is “zijn Kindje” en daar zet hij zich met alles wat in hem zit voor in.

 

Wij vragen Frans wat deze speeltuin zo bijzonder voor hem maakt.  Frans antwoordt dat vooral de blijdschap van de kinderen hem goed doet : ”kinderen moeten kunnen spelen”, dat hoort bij de opvoeding en het is goed voor hun ontwikkeling op tal van terreinen. Hij geniet van de drukte, de spelende kinderen, de opa’s, oma’s en ouders die zich urenlang amuseren.

Bij de speeltuin hoort ook een keuken, hier dienen de hulpkrachten dagelijks de mensen van dienst te zijn. Ze verkopen warme en zoete snacks en natuurlijk heerlijk ijs! Er is een groot terras waar je al dat lekkers kunt eten en ook een goed zicht hebt op de speeltuin, zo kun je de kinderen goed in de gaten houden. Niet dat dat nodig is, want zoals gezegd, Frans’ ogen zijn overal! Wat heel opvallend is als we Frans horen vertellen, dat als er een ruzietje ontstaat of als er niet goed wordt omgegaan met de toestellen, hij nooit met harde maatregelen komt of scheldt op de kinderen.

Frans vindt dat als hij kinderen iets verbiedt er altijd uitleg aan hen gegeven moet worden:” ik vertel hen met rustige stem waarom iets niet mag en tot nu toe heeft dat steeds zijn vruchten afgeworpen”.

We maken met Frans nog een ommetje in de speeltuin, wij kijken en Frans vertelt!

Hij vertelt dat de speeltuin van april t/m september elke dag (behalve zondag) geopend is van 11 uur tot (soms) wel 19 uur. De tuin is gesloten als er een besloten feest is, zoals een verjaardagfeest…..jazeker, dat kan ook bij Frans!!!

Onze conclusie is dat wij hier te maken hebben met een mens die zijn hart en ziel in deze tuin heeft weten te leggen. De tuin ziet er picobello uit, je ziet geen papiertje liggen. Dit geldt ook voor het terras, de keuken en de bijgebouwen waar een feestzaal te zien is en de toiletten staan, ook deze zien er gelikt uit.

Wij danken Frans Prumpeler voor zijn enthousiasme en wensen hem voor de toekomst veel succes toe.

Voordat wij afscheid nemen van Frans wil hij ons nog met nadruk vragen of wij als d’r Durpswinkel aandacht willen besteden aan het volgende:

In een kadertje plaatsen:

Om de prachtige speeltuin in deze staat te kunnen behouden is er veel meer personeel nodig. Frans kan zeker nog 10 vrijwilligers plaatsen o.a. voor de kassa, de keuken en uiteraard onderhoud op vele gebieden.

Voor meer informatie of mocht dit verhaal u geïnspireerd hebben, kunt u contact opnemen:

Website: www.speeltuinhulsveld.nl of kijk op Facebook bij Speeltuin Hulsveld en…

uiteraard kunt u ook altijd bij d’r Durpswinkel terecht met vragen.

 

Teks en Foto’s Monique Thomas en Carietha Hochstenbach

PR-medewerkers d’r Durpswinkel

 

Geef een reactie