Limburgs FA-meisje levenselixer van soullegende George McCrae

George McCrae en ‘Rock Your Baby’ behoren tot de roots of soul Een geweldige soulplaat die je terugflitst in de tijd. Alleen al in de eerste vijf jaar na de première in 1974 ging het succesnummer 52 miljoen keer over de toonbank. Ook bijna 44 jaar na dato is van sleet nagenoeg geen sprake. Een van ’s werelds eerste grote discohits is onverminderd hot, zet bij de eerste tonen aan tot swing, zorgt voor een ondoorgrondelijk staaltje psychedelische zinsbegoocheling. En dat niet alleen bij veertigplussers. “Ik kan de mooiste liedjes ter wereld zingen, maar één nummer mag ik nooit overslaan”, lacht soullegende George McCrae.

George McCray alias McCrae (artiestennaam) groeide op in West Palm Beach, Florida. In een tijd dat het vlakke land van het Zuiden onverminderd het domein was van de Ku Klux Klan. Rassenscheiding beheerste het openbare leven. Legendarisch is het verhaal van Harry Belafonte, in die tijd al een superster, die geplaagd door hoge nood een openbaar toilet bezocht en plotsklaps een klik achter zijn hoofd hoorde, waarna een stem op dreigende toon zei: ‘als je hier durft te plassen, ben je dood! De stem behoorde toe aan een blanke politieagent. Zo heftig maakte McCray, zoon van een zwarte politieagent, het niet mee. Maar ook de tweede telg van een negenkoppig middelburgerlijk gezin groeide op met rassenscheiding. “Er waren twee drinkfonteinen in de wijk: een voor blanke en een voor zwarte mensen”, herinnert hij zich. “Bordjes onderstreepten gebod en verbod. Als je betrapt werd dat je water dronk uit de bron voor blanken belande je subiet in de gevangenis. Toch heb ik er stiekem wel eens van gedronken.”

Muziek, voorop soul, spontane, emotionele muziek met elementen als gospel, rythem and blues was voor George McCray naast een levensgevoel óók een manier om zich af te zetten tegen discriminatie en onrechtvaardigheid. De vroege roots van soul lagen bij Bessy Smith en Mahalia Jackson die black Gospel naar de massa brachten. Dat weer vormde een inspiratiebron voor o.a. Fats Domino (Boogie Blues) Ray Charles (Gospel Blues Rock), James Brown (Soutern R&B), B.B. King (Early rhytym &Blues), Aretha Franklin en Wilson Picket (Memphis Sound), Supremes, Smokey Robinson, Gladys Night & The Pips (Motown), Sam Cooke (Go’s Rhtym & Blues), Drifters (R&B Groups) en later ook voor George McCrae (Miami Sound). “In mijn jeugd waren Sam Cooke en Doris Day mijn idolen”, verbaast McCray. Doris Day? Glimlachend: “Jazeker, daar luisterde ik vroeger vaak en graag naar.”

Graag luisteren deed George ook naar zijn moeder Anne Beatrix. Van haar erfde de discozanger ook zijn onverwisselbare hoge ‘C’. Op zesjarige leeftijd zong hij al samen met zijn moeder in een kerkkoortje. “Mijn moeder leerde me als levensles dat je bij alles wat je aanpakt 100 procent moet geven.” Zijn professionele zangcarrière startte McCrae al op 14-jarige leeftijd, bij het bandje The Jivin Jets. Een vierjarig dienstverband bij de marine en een twee jarige studie criminologie (“de interesse voor die studie had te maken met het beroep van mijn vader”) zorgden voor enkele intermezzo’s. Het bleef echter kriebelen, zingen zat nu eenmaal als een onuitroeibaar virus in zijn bloed.

In 1974 volgde onverwacht de grote doorbraak. Harry Wayne Casey (KC) en Richard Finch van de toen nog onbekende KC & the Sunshine Band hadden in februari het nummer Rock Your Baby geschreven. Ze wilden het echter zelf niet opnemen, omdat ze net zelf een single hadden uitgebracht en het lied te hoog was voor KC’s stem. De met een fantastisch hoge stem begiftigde George McCray die toevallig in de studio was, kreeg plotsklaps een kans aangeboden. De hardnekkige geruchten dat de song eigenlijk geschreven was voor zijn toenmalige echtgenote Gwen Mosley verwijst de zanger naar het rijk der fabelen. “Luister na de tekst: ‘Woman take me in your arms’. “Een vrouw en een vrouw dat zou in die tijd echt niet gemogen hebben in de VS.”

Met het swingende soulnummer scoorde McCray een wereldwijde hit. In Amerika stond de song twee weken op nummer 1, in Nederland 21 weken. Rolling Stone verklaarde Rock your baby tot nummer 1 song van 1974. En George McCrae werd genomineerd voor een Grammy voor beste mannelijke R&B-zanger. Die prijs ging weliswaar uiteindelijk naar Stevie Wonder maar de wereld lag letterlijk aan de voeten van de nieuwe superster. Na een jarenlange wereldtoernooi en een flow waar de bomen tot in de hemel leken te groeien, viel de ster uit de muziekhemel.

Vrouwen, drank en een zekere verzadiging braken hem op. Na het plotselinge succes lukte het McCrae niet om met een opvolger voor Rock Your Baby te komen. “Ik heb het steeds geprobeerd, maar de laatste vijf procent die het verschil maken met de absolute top ontbraken,”erkent hij. In de VS had hij de discozanger nog wel een aantal bescheiden hits, maar die bereikten geen van alle de top 30. In Europa had McCrae nog een top 10-hit met I can’t leave you alone, maar ook daar verdween hij langzaam onder de radar.

In 1980 stapte McCray uit de muziekbranche en verhuisde naar Canada. Mede door twee scheidingen raakte de miljonair in een existentiële crisis, aan de bedelstaf bijna. “Ik was getrouwd met vrouwen met een gat in de hand”, erkent hij. In Canada werkte hij op de visafdeling van een supermarkt. Later nam hij een baantje aan als portier in een hotel in de hoop weer wat meer in de picture te komen. “Nee, ik vond dat alles niet vernederend. That’s life! Ik heb volop genoten van het leven. Niemand had me ook geleerd hoe met groot succes en veel geld om te gaan. Daarna moest ik, zoals iedereen, gewoon werken om te overleven. Door de discipline die ik in de marine leerde, kon ik dat aan.”

In 1984 pakte McCray de muziekdraad weer op en bracht het album One step closer en een gelijknamige single uit. In Amerika bleef zijn come-back nagenoeg onopgemerkt. In Europa bereikte hij daarentegen de onderste regionen van de hitlijsten. Het beste deel van zijn leven leek desondanks achter hem te liggen. Maar Yvonne Bergsma, een Limburgse schoonheidskoningin, die werkzaam was als manager in casino Landgraaf, blies de voormalige superster weer nieuw leven in.

Bij de kennismaking in 1989 in Landgraaf, waar casinomanager Bergsma een aantal ietwat verbleekte sterren als Gloria Gaynor en George McCray voor een optreden boekte, viel George als een blok voor de struise blondine. Voor de Amerikaan was de Geleense schone dan ook zoiets als een natte droom. Drie jaar eerder zag hij tijdens video- opnames in München op zijn hotelkamer een FA-commercial. Hoofdrolspeelster was Yvonne Bergsma. De pronte borsten van het beeldschone meisje in het witte slipje trokken meteen zijn aandacht. “Topless op Tv, dat was in die tijd in de preutse VS ondenkbaar“, knipoogt hij. McCray maakte een foto van het Tv-beeld en wist kort daarna een poster van het mooie FA-meisje te verkrijgen. Die poster zat sindsdien steevast in zijn koffer.

De verkreukelde poster van het FA-meisje in zijn valies bleek ook de doorslaggevende factor bij zijn inspanningen om het hart van Yvonne te veroveren. “Ik kon het simpelweg niet geloven. Dat kon geen toeval zijn”, glimlacht Yvonne. Ondanks de vlinders in haar buik ging de Geleense niet over een nacht ijs. “George sleepte nog al een verleden met zich mee, twee echtscheidingen, een net verbroken relatie, vier dochters waaronder een van enkele weken oud. Hij bezat nul euro en sleepte koffers vol met onbetaalde rekeningen, niet vergoede gages, juridische claims etc met zich mee. Zelf had ik een mooi en intensief leven. Ik had een eigen woning in Munstergeleen een fantastische baan in het casino en was daarnaast succesvol als model. Ik werkte altijd drie weken keihard en pakte vervolgens een week of 10 dagen mijn koffer om de wereld te verkennen.”

George, de womanizer, gaf echter niet op. En de volhouder won. Yvonne Bergsma gaf haar baan op en nam ook het management van de voormalige superster over. Zij het onder de voorwaarde dat ze 15 procent provisie ontving voor ieder boeking. Het bleek een gouden zet. De vijf talen sprekende Yvonne Bergsma is dan ook niet alleen een intelligente vrouw, maar ook één die van wanten weet. Een vrouw óók die zich mede vanwege haar achtergrond in alle lagen van de bevolking weet te presenteren. Glimlachend: “Mijn opa was een Friese herenboer en mijn oma was van ‘blauw bloed’. Jaarlijks was er een strijd tussen de Bergsma’s en de Bruinsma’s wie het grootste Paasfeest in de buurt aanrichtte. Op een dag liep dat uit de hand. Het onderkomen van de Bergsma’s brandde compleet af.” Geen verzekering, geen toekomst. “De kinderen, waaronder mijn vader moesten op zoek naar werk. Dat vonden ze in de Limburgse mijnen. We woonden met drie Bergsma gezinnen in één straat in de Geleense volkswijk Lindenheuvel. Een mooie tijd, veel sociale samenhang”, blikt ze terug.

Een mooie tijd met veel sociale samenhang beleven sinds 24 jaar ook de recent in het huwelijk getreden George en Yvonne. Met hun 20-jarige zoon Shaka (“De naam is afgeleid van de Afrikaanse vrijheidsstrijder Shaka Zoeloe”) wonen ze afwisselend in een paradijselijke woning op Aruba en een relatief bescheiden woning in hartje Munstergeleen. De woning hier is onze thuishaven en uitvalbasis voor concerten. George vindt het prima. Hij is een gemoedelijke man en daarbij een wereldburger, hij voelt zich overal thuis”, zegt Yvonne. George knikt instemmend. “Ik heb me hier altijd bijzonder prettig gevoeld. De mensen zijn vriendelijk maar respecteren je privacy, klampen je niet aan.”

Hoe anders was en is de werkelijkheid bij concert optredens. Roem blijkt ook met het klimmen der jaren nog steeds te erotiseren. “Recent wilden nog twee vrouwen in een regenjas met niets eronder George op zijn hotelkamer komen bezoeken”, glimlacht Yvonne. De tijd van bokkensprongen lijkt voor George McCray echter voltooid verleden tijd. Met Yvonne en Shaka heeft hij zijn levensgeluk gevonden. “Zonder Yvonne ben ik een man met een arm en een been”, zegt George. Met zijn vier dochters heeft hij eveneens een hechte band.

Financieel heeft de familie McCray-Bergsma de zaakjes ook redelijk goed voor elkaar. Met dank aan Yvonne, die met kunde en soms bluf, van George weer een veelgevraagde artiest maakte. Het resulteerde twee decennia lang in Europese tournee’s en grote concertoptreden, zoals dat met de zus van Michael Jackson voor 50.000 toeschouwers in sportpaleis Antwerpen. “De kredietcrisis hakte er echter ook in de muziekbranche in. De laatste jaren verdient George McCray zijn geld vrijwel uitsluitend nog met optredens op grote (sponsor)gala’s in Duitsland. Van Mercedes tot de LambertZ chocoparty in Keulen. Het succes van de flamboyante podiumpersoonlijkheid is onverminderd groot. Hoe lang ik nog doorga? “Zingen behoort voor mij tot de zin van bestaan. Zolang mijn stem goed blijft, ga ik door.”