Zevenklapper RKHBS op bezoek bij VV Sittard

Na de zuinige zege van vorige week tegen DBSV was het vandaag prijsschieten voor de rood-witte dames van de Heerlerbaan.

Tegenstander VV Sittard was een compleet onbeschreven blad voor de dames; nog nooit eerder hadden beide teams met elkaar de degens gekruist. Gisteren de primeur in een koud en winderig Sittard.

Bij RKHBS geen verrassingen in de basis of het moet al zijn dat Cynthia ivm de naweeën van een of ander muzikaal samenzijn (ik blijf de muzieksmaak van deze meid respecteren maar begrijpen is een tweede….) het opstaan om 08.00 uur toch wel erg vroeg vond en hierdoor niet in de basis mocht beginnen. Ella nam haar plaats in waardoor er enkele verschuivingen nodig waren. Ella en Vivianne hadden een ochtendrit met ondergetekende mogen ervaren en stonden nog te stuiteren van de “foute muzieksmaak” die nog wel eens opstaat in mijn auto…..

Zo begon het team vol goede moed aan de wedstrijd met maar een doel; beter spelen dan de laatste weken en dan komen de kwaliteiten vanzelf bovendrijven. De keepster aan Sittardse kant werd al na drie minuten zodanig onder druk gezet bij een terugspeelbal dat ze de bal pardoes tegen Ella aanschoot waarna de bal voor de voeten van Danielle belandde die met een lege goal voor haar niet meer kon missen.

Een zeer welkome opsteker en dit mooie begin wilden de dames ook een goed vervolg geven. Na 10 minuten was er een hard geplaatst schot van de uitstekend spelende Nathalie dat ternauwernood door de keepster gered kon worden; wel ten koste van een corner. Deze corner zorgde vervolgens voor zoveel onrust dat Danielle de bal van tien met links hard kon binnen knallen. Na deze snelle ruime voorsprong golfde het spel vervolgens met fases op en neer; prachtige aanvallen werden afgewisseld met slordig balverlies maar verder dan 40 meter van de goal kwamen de aanvalsters van VV Sittard niet door het zeer geconcentreerde verdedigen van Deniece, Uschi en Vivianne. Na 25 minuten was er weer een prachtige aanval over vele schijven afgerond door Sammiejj maar de buitenkant van de paal voorkwam erger voor de thuisclub.

RKHBS was heer en meester en het wachten was gewoon op meer goals. Faye had kunnen en misschien wel moeten scoren na 37 minuten maar haar inzet verdween over het doel. Dit was echter uitstel van executie want amper twee minuten later stond het plotseling 0-4. Eerst was er een werkelijk fantastische aanval die begon bij Imke, via Uschi, Jessica, Danielle uiteindelijk bij Faye belandde en nu rondde deze frêle technicus wel bekwaam af.

Danielle bleef uiterst alert en was er al de kippen bij toen een verdedigster te krap terugspeelde; met een super sprint ontfutselde ze de bal, omspeelde de keeper en schoof de bal beheerst binnen. 0-4 Bij rust en wedstrijd gespeeld; een hele ruime voorsprong bij rust gebeurde enkele weken eerder ook al tegen SCM maar nu was de wil om na de rust nog wat doelpuntjes mee te pikken toch beduidend groter. De supporters aan beide kanten die te laat naar buiten kwamen voor het tweede bedrijf kunnen de vijfde goal alleen nog uit de overleveringen terughalen want binnen de minuut lag de bal weer in het netje. RKHBS speelde de tweede helft met de wind in de rug en dan is het toch wel verduiveld handig wanneer je iemand in de ploeg hebt die een fenomenaal linkervoetje heeft. Deniece is een sieraad voor de sport, een echte aanvoerder maar bovenal gezegend met een prachtige trap.

Haar corner verdween in een keer tegen de onderkant van de lat, waarna de rebound voor Faye een koud kunstje was. Een mooie beloning voor deze zeer sympathieke meid die zich in “no-time” heeft aangepast aan het team. Maar deze corner was in feite een oefentrap voor Deniece want in de 57^e minuut raakte ze de bal nog beter en nu verdween de bal in een keer achter de volstrekt kansloze en zeker niet slechte VV Sittard keepster; 0-6.

Nu kon het grote wisselen beginnen; Danielle was al in de catacomben achter gebleven ivm een opkomend griepje, ook Sammiejj uit voorzorg met een lichte blessure, waardoor ook Suus, Demi en keepster Gaby nog speelminuten kregen. Demi’s mam was ook aanwezig en haar aanwezigheid zet Demi vaak aan tot een ongebreidelde scoringsdrift. Na 77 minuten kwam haar “minute of fame” na een kolderieke aanval. Eerst was er een schot dat door de keepster met moeite gered werd; door vermoeidheid bleef deze echter langdurig liggen waardoor Faye de rebound gegund was, maar deze verdween rakelings voorlangs; Suus D was goed meegelopen en legde de bal terug op Demi die door een woud van spelers ergens het doel wist te vinden.

Demi had zichzelf nog meer in de “picture” kunnen plaatsen door een opgelegde kans niet naast te schieten maar met een 0-7 uitslag was coachie Erwin meer dan tevreden. Overigens ook Nathalie; altijd spelend met nummer 7 had zij de blinde toto goed tot grote hilariteit van het hele team. Hoewel Danielle en Faye beiden meer dan eens wisten te scoren was dit toch vooral een teamprestatie waarin iedereen – basis en invalsters – een ruime voldoende scoorden. Er werd heerlijk gecombineerd, goed gevoetbald en bij tijd en wijle was het gewoon genieten langs de lijn.