Held sneuvelt op een haar na in harnas
Commotie in de kloosterkerk in Wittem gistermiddag. Paul Arends die al bijna een kwart eeuw als voorganger het zware 1,5 meter grote Christuskruis draagt tijdens de 20 km lange Pelgrimstocht van Landgraaf naar Wittem werd in de afsluitende mis getroffen door een zware hartaanval. De Landgravenaar werd per ambulance in allerijl naar Academisch Ziekenhuis Maastricht vervoerd. Daar bleek de kransslagader van het hart helemaal dicht te zitten. Paul Arends kreeg met spoed een dotterbehandeling. Bij een dotterbehandeling wordt een vernauwd bloedvat van de hartspier (kransslagader) wijder gemaakt. Dit gebeurt met een klein ballonnetje. Het bloed kan daardoor weer goed doorstromen.
Een dag na de ingrijpende gebeurtenis kan Paul Arends vanuit zijn ziekbed in Zuyderland Medisch Centrum Heerlen naar waar hij vanuit Maastricht is getransporteerd alweer een klein beetje lachen. “Draag je de ‘Herjod’ al die jaren en word je dan zo bestraft. In de kerk kreeg ik plotsklaps hevige steken in mijn rug. Ik ben na afloop van de H Mis naar de sacristie gegaan. Een mevrouw regeerde kordaat: ‘u bent erg bleek en uw zweet dus ik ga meteen een ambulance bellen”, zei ze. Ik ben die mevrouw erg dankbaar dat ze zo alert reageerde en ga haar bij thuiskomst bedanken.”
Voor Paul Arends was het zaterdag de 24 keer dat hij voorganger in z’n eentje het zware Christuskruis van Waubach naar Wittem droeg. Een Herculesklus. Maar de oud-mijnwerker, voormalige amateur topvoetballer, wielrenner en natuurgids beschikte altijd over een ijzeren gestel, conditie en wilskracht. De saamhorigheid en gemeenschapszin die op bezinningstocht ontvlamt, maakt bij mensen -mens en volksvertegenwoordiger pur sang Paul Arends daarbij altijd weer ongekende krachten vrij. “Ik wilde komend jaar de 25 volmaken en dan ermee stoppen. Maar ik weet niet of een volgende editie er nu nog inzit”, blikt Landgraafs volksheld plotsklaps een beetje onzeker in de toekomst. Dan: “Ik voel me na twaalf uur slaap weer prima. De arts heeft echter aangegeven dat er na een hartinfarct altijd sprake is van restschade. De komende dagen wil ze daarom nog een aantal onderzoeken en testen doen.”
Arends vertrouwen in God en geloof blijkt onaangetast. “Geloof is gezond, mits je niet doorslaat”, zegt hij. De Landgravenaar, die is opgegroeid met de voormalige kerk van Leenhof en de Kapel O.L. Vrouw van de Berg Carmel in het Kapellerbos, heeft de ontkerkelijking bij volgende generaties meegemaakt. “Geloven doe je niet op recept”, zegt hij. “Maar ik bespeur dat mensen alternatieven ontwikkelen om met zingevingsvragen om te gaan. Het staat voor een verschuiving van de waarden. Van een materieel en rationeel perspectief naar een perspectief van verbondenheid met anderen, met andere generaties en met het leven.”
In het leven zit het even niet mee voor Paul Arends. In september werd zijn echtgenote en steun en toeverlaat Henny door een herseninfarct getroffen. De gevraagde hulp in de huishouding is door de gemeente Landgraaf, ondanks toezeggingen en beloftes, nog altijd niet gerealiseerd. Dat vreet aan de man die zelf altijd bergen werk verzette voor Landgraaf en Landgraafs gemeenschap. Het is en blijft speculeren, maar een causaal verband met zijn hartinfarct is niet uit te sluiten. Hevige emoties of heftige inspanningen vergroten immers het risico op een hartinfarct. Mensen lopen gemiddeld ruim een dubbel zo hoog risico op een hartaanval als zij zich kwaad maken of emotioneel van slag zijn ten opzichte van momenten waarop zij zich niet druk maken. Als zij dan ook nog eens intensief gaan sporten of een intensieve fysieke inspanning leveren verdrievoudigt hun risico op een hartinfarct zelfs. Dat blijkt uit een internationale studie onder ruim 12.000 patiënten in 52 landen.
