Jongens en meisjes gaan op jeugdige leeftijd vrij massaal voetballen. Eerst spelenderwijs, daarna wat serieuzer, meestal in clubverband. Velen krijgen op een bepaald moment het idee om een carrière op te gaan opbouwen, als het even kan als prof.

Al gauw komen de meesten er achter dat hun top op een wat lager niveau ligt. Relatief weinig jongeren zoeken hun toekomst door als scheidsrechter bij de sport betrokken te blijven. Nog minder mensen kiezen ervoor het pad als assistent-scheidsrechter in te slaan, met als ambitie op die positie het hoogste na te streven. Wie zou daar nou van dromen. De redactie van Parkstad Actueel heeft zo iemand getroffen. We gaan in gesprek met David Kloekke, van 11 maart 1992.

De speler. Ook David Kloekke begon ermee om zelf enthousiast achter de bal aan te hollen. Zijn eerste tappen zette hij bij Bekkerveld. Hij vertelt:,, Ik was 4 of 5 jaar, toen ik terecht kwam in de E4, onder leiding van Hans Schrijnemaekers. Daar heb ik mijn eerste en tevens enige kampioenschap mogen vieren. In de C2 ben ik overgestapt naar RKHBS, waar ik tot en met de A1 heb gevoetbald. Hierna moest ik de overstap maken naar de senioren, maar het team waar ik naartoe zou gaan, vertrok naar vv Schaesberg. Dat wilde ik niet en hiervoor heb ik dan ook gepast.”

Dan vragen we David, die zichzelf omschrijft als gezelligheidsdier, horecatijger, als iemand die graag kijkt naar films en series, als een persoon die houdt van speciaalbieren, maar ook als een tikkeltje eigenwijs en koppig, op welke posities hij binnen de lijnen zoal actief is geweest. Zijn reactie: ,,Ik ben aanvankelijk in de goal beland, maar toen bleek dat ik niet de lengte had van een keeper voor in het grote doel, ben ik veldspeler geworden. In mijn eerste wedstrijd op een groot veld scoorde ik twee keer, maar ik stond ook erg vaak buitenspel! Uiteindelijk ben ik als aanvallende speler ingezet, zowel als spits alsook als middenvelder, in ieder geval dus met de neus naar het vijandelijke doel. Dit had helaas niet zo’n gewenst effect op de momenten dat ik de opdracht van de trainer kreeg om mee te verdedigen.” Dan, grinnikend: ,,Je kan zelf wel invullen wat mijn teamgenoten op dat moment naar mij riepen……”.

De overstap. David beschikt inmiddels over het diploma facilitaire leidinggevende op MBO-4 niveau en is werkzaam als magazijnchef bij Mad Science in Sittard. Daarnaast is hij barman bij de Beerkompanie in Heerlen. Die opleiding en zijn werkzaakheden geven aan dat hij met mensen weet om te gaan en van wanten weet als het gaat om leiding geven. De vraag rijst wat hem ertoe aanzette om wedstrijden te gaan leiden. David Kloekke reageert als volgt:,,Zoals ik eerder heb verteld zou ‘Ut viefde’ van RKHBS naar vv Schaesberg verkassen en had ik daar persoonlijk niet veel behoefte aan.
Op dat moment heb ik de keuze gemaakt om met voetbal bezig te blijven als scheidsrechter. Ik was bij RKHBS 2 tot 3 jaar actief als verenigingsscheidsrechter. Ik ben namelijk wel een persoon van de regeltjes. Er is naar mijn mening geen mooiere manier om bezig te blijven met voetbal dan door het leiden van een voetbalwedstrijd. Na twee jaar gefloten te hebben ben ik fulltime gaan werken. Toen heb ik besloten te stoppen met fluiten. Vijf jaar later heb ik de draad weer opgepakt, in die zin dat ik startte met de cursus om assistent-scheidsrechter te kunnen worden.”

Herstart. Na het oppakken van zijn studie kwam David, zo laat hij ons weten, via een vriend terecht bij de jeugd van Roda JC. Hier begon hij in eerste instantie met het fluiten bij de F’jes en E’tjes. Na een tijdje kwamen ook de hogere elftallen aan de beurt. Op een dag werd hij gevraagd of hij samen met twee andere scheidsrechters een trio wilde vormen om de oefenwedstrijden van de beloften van Roda JC te leiden. ,,Uiteraard heb ik hier ja tegen gezegd, want ja, wie wil nou niet een wedstrijd in het stadion spelen”, zegt David om verder te gaan met: ,, Ik kreeg een aantal keren complimenten als assistent- scheidsrechter (grensrechter). Toen stelde iemand mij de vraag waarom ik niet de cursus assistent- scheidsrechter ging doen. Dat deed ik en begon in de zondag groep D (ZOAD). Afgelopen seizoen mocht ik promotie maken naar de Zondag groep C (ZOAC), oftewel de landelijke lijst van de KNVB. Dit wil zeggen dat ik door het hele land ingezet kan worden. Inmiddels ben ik dus gestopt met fluiten en ben ik alleen nog assistent- scheidsrechter.”

We stellen vast dat David Kloekke behoorlijk is geklommen op de ladder van de assistenten in scheidsrechtersland. Dat levert uiteraard leuke ervaringen op. David omschrijft de voldoening die hij ervaart als volgt: ,,Het is misschien een cliché, maar tot nog toe geniet ik van alles wat de KNVB mij te bieden heeft . Natuurlijk de wedstrijden, maar ook de jaarlijkse FIFA-test (conditietest). Ook de themabijeenkomsten vind ik leuk. Ik kan ervan genieten om aan het begin van het seizoen na de conditietest het kleedlokaal in te lopen met het gevoel van ‘Yes’, weer gehaald’. Maar ook van de lezingen en het terugblikken tijdens de themabijeenkomsten. Hier worden namelijk handvatten aangereikt, waaraan ik mij kan optrekken zodat ik steeds wat beter wordt.”

Topduels. Dan komen wedstrijden voorbij waarbij de nog jonge assistent terugdenkt: ,,Om de chronologische volgorde aan te houden: het begon dat met het leiden van Roda JC II tegen BVB Borussia Dortmund II als scheidsrechter. Daarna heb ik in de nacompetitie Bekkerveld mogen ‘vlaggen’. Het seizoen daaropvolgend dé grote derby in Deurne, tussen SV Deurne en buurman ZSV. Kort na de winterstop kwam hier mijn debuut in de 3e divisie nog bij, te weten het duel Jong FC Twente- ODIN ‘59. Vorig seizoen was toch wel, tot nog toe dan, de kers op de taart. Ik heb namelijk met drie anderen de districtsfinale om de KNVB-beker mogen leiden. Voor de winterstop heb ik in de zondag Hoofdklasse A de nummer één tegen nummer twee mogen leiden. De genoemde wedstrijden zijn natuurlijk erg leuk, maar dit wil niet zeggen dat de andere wedstrijden minder leuk zijn. Iedere wedstrijd heeft zo zijn charme, van de bekerfinale tot aan de degradatiekraker. Iedere week verdienen alle ploegen een team met scherpe scheidsrechters die de wedstrijd in goede banen leiden.”

Realiteitszin. Niet altijd krijg je de wedstrijd toegewezen die je graag zou willen hebben. De KNVB bepaalt wie er meest geschikt is om een bepaalde wedstrijd te mogen leiden. Dat moet je respecteren, vindt ook David Kloekke. ,,Sterker nog, je moet er de prikkel uit halen om te laten zien wat je waard bent en zeker niet het kopje laten hangen”, beaamt David en zegt dan nog: ,,Bovendien is plezier voor mij het meest belangrijk, want iedere wedstrijd sta ik er alsof het een finale betreft voor beide teams. Mijn doel is wel het behalen van mijn absolute top. Iedereen droomt van betaald voetbal, ook ik denk daaraan. Maar, zoals ik al eerder vermeldde, door plezier te hebben zet je de beste prestatie neer op de mat.”

Autoriteit. In de tegenwoordige tijd hebben velen helaas weinig op met autoriteit. Het accepteren van beslissingen lijkt moeilijk te zijn. Zelfs moeten we lezen over bedreigingen en zelfs mishandelingen van scheidsrechters bij voetbal, wat toch eigenlijk niet meer is dan een spel dat voor het plezier moet worden gespeeld. David Kloekke over zijn persoonlijke ervaringen: ,,Ik heb dit gelukkig niet hoeven ervaren tot nu toe. Er is altijd wel commentaar vanuit de spelers en vanuit het publiek. Op de spelers zou je kunnen reageren, maar het meest belangrijk is om je hoofd bij de wedstrijd te houden. Zodra zij over de grens gaan, hebben wij de kennis en de macht om er tegen op te treden. Hierin heb ik als assistent- scheidsrechter een adviserende rol naar de scheidsrechter toe. Wat betreft het publiek moet je maar zo denken: ik weet wat ik doe, ik heb normaliter meer kennis van de betreffende criticasters. Waar je in je eerste wedstrijd misschien vatbaar bent voor wat er wordt geroepen, hoor ik inmiddels niets meer dan het geluid van het trappen tegen de bal en ligt mijn focus volledig op het leiden van de wedstrijd. Nou moet ik wel bekennen dat er natuurlijk af en toe momenten zijn dat ik diep van binnen erg moet lachen om wat het publiek wel eens uitkraamt. Dit gebeurt gelukkig sporadisch.”

Voorbeelden. Voetballers hebben, zeker in hun jonge jaren, voorbeelden. Posters op slaapkamers geven daar vaak blijk van. Hoe ziet dat uit in de wereld van (assitent-) scheidsrechters, is onze vraag aan David Kloekke. Zijn antwoord: ,,Ik ben persoonlijk erg gecharmeerd van Erwin Zeinstra. Ik kan mij prima vinden in zijn stijl van vlaggen. Echter, iedere voetbalwedstrijd die ik kijk, op tv of in een stadion, kijk ik meer naar de arbitrage dan naar het spel. Want door situaties te zien kan ik deze leren herkennen. En dat kan ik vervolgens toepassen in mijn eigen wedstrijden. Je zou kunnen zeggen dat alle arbitrale trio’s een voorbeeld voor mij kunnen zijn. Als je mij vraagt naar de beste Nederlandse scheidsrechter: ik zou geen Nederlander zijn als ik niet kritisch kijk naar onze eigen mannen en vrouwen. Iedere arbiter heeft een eigen stijl van fluiten en vlaggen. Er is ruimte voor interpretatie binnen de spelregels. Wat ik een overtreding vind, vindt een collega bijvoorbeeld niets. Dit maakt iedere (assistent-) scheidsrechter een topper. Nationaal maak ik dus geen keuze. Internationaal gezien wil ik wel een naam noemen, die van Mike Dean, de manier van omgang met spelers maakt hem een goede manager op het veld.”

De VAR. Dan het onvermijdelijke item dit seizoen, VAR geheten. Door de een verfoeid, door een ander bewierookt. David Kloekke heeft er (nog) niet mee van doen, maar geeft wel zijn mening als hij vertelt: ,,Ik ben nu zelf op een niveau actief waar dit niet van toepassing is. Maar ik vind persoonlijk dat het belangrijk is dat deze technologie wordt toegepast. Over de invulling kun je nog lang discussiëren, maar omdat dit nog vrij nieuw is zal de voetbalwereld hier mee moeten leren omgaan en zal stukje bij beetje vorm worden gegeven aan het functioneren en toepassen van de VAR.”

We komen aan bij het einde van een onderhoud met een jongeman die een niet alledaagse bezigheid als liefhebberij heeft gekozen. Die van assistent-scheidsrechter dus.

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno

Geef een reactie