GRÂCE À DIEU een Inspirerend film en onthutsend tegelijk.

Hij kreeg er de Zilveren Beer – de Grote Jury Prijs – van het filmfestival Berlijn voor, en dat zal zeker te maken hebben met de actualiteit. In Grâce à Dieu legt François Ozon de trauma’s bloot van een drietal mannen die in hun jeugd misbruikt zijn door een priester. Ze verzamelen moed en klagen de man aan via hun zelfhulpgroep La parole libérée.

Alexandre Guérin leidt een rustig leven met zijn gezin totdat hij – inmiddels zelf vader van vijf kinderen en trouw kerkganger – er op een dag achter komt dat de priester die hem in zijn jeugd heeft misbruikt nog steeds met kinderen werkt. Geconfronteerd met het verleden besluit Alexandre stappen te ondernemen; met twee andere slachtoffers richt hij een actiegroep op om het misbruik binnen de katholieke kerk te openbaren.

Gaandeweg komt de waarheid aan het licht: de priester blijkt zich vergrepen te hebben aan tientallen jongens; de zaak is afgedekt tot in de hoogste kerkelijke kring.

De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, over de Franse priester Bernard Preynat, die binnenkort terechtstaat vanwege het decennialang misbruiken van zo’n zeventig jongens. Anderhalve maand nadat Ozon de Grote Juryprijs had gewonnen, was duidelijk dat het juridische systeem heeft gewerkt. Een rechter veegde de klacht van Preynat van tafel. In de Franse bioscopen werden alleen al op de eerste dag vijftigduizend kaartjes verkocht.