Danni Erens: ,,Vrouwen Oranje kunnen wereldkampioen worden”

Als enige meid tussen allemaal jongens meedoen aan een voetbaltoernooi, ergens in de provincie, en dan worden uitgeroepen tot speler van het toernooi. Het overkwam Danni Erens (23), momenteel samen met haar zus Ivana spelend bij promovendus in spé, Schaesberg. Best iets om trots op te zijn.

De jeugd. Danni Erens was amper 10 jaar toen zij begon met voetbal in clubverband. Zij speelde al vaker op een pleintje, met jongens uit de buurt. Zij vond het leuk en toen zij werd meegenomen naar de club werd zij als snel gevraagd om mee te doen. Na een paar trainingen was de inschrijving bij de club (vv Schaesberg) en de KNVB snel geregeld. Zij begon op de D5. Haar trainer destijds was Ger Swillens. Vervolgens koos zij voor de E4, waar zij op een half veld kon spelen. Tussen de bedrijven door speelde Danni bij Heksenberg en Amstenrade. Nu is zij terug op de plek waar haar voetballeven in clubverband een aanvang nam, haar roots dus, vv Schaesberg. Daarmee komen we bij de vraag wat die club zo aantrekkelijk maakt. Danni Erens vertelt: ,,Zoals gezegd, toen ik 10 jaar was kwam ik na een tijdje bij de E4 van Schaesberg. Ik heb hele mooie jaren gehad en tot en met de A-jeugd heb ik  gespeeld in een jongenselftal. Toen ik daarna naar een damesteam moest, kon ik kiezen tussen twee clubs, St Truiden en Amstenrade. Samen met mijn twee voetbalmaatjes Lois Crijns en Boukje Kockelkorn (waar ik nu nog steeds mee voetbal) heb ik toen besloten om in Nederland te blijven en naar Amstenrade te gaan. Met die club speelden we in de eerste klasse.

Na twee jaar Amstenrade heb ik nog een jaartje bij Heksenberg gevoetbald. Ik was ik al meerdere malen benaderd door Andries Bemelmans, nu haar trainer bij vv Schaesberg. Mijn zus voetbalde toen ook al bij Schaesberg. Uiteindelijk kwam ik er toch wel achter dat mijn hart nog steeds bij die club lag. Samen met Lois en Boukje ben ik toen terug naar Schaesberg gegaan, waar ik nu nog steeds met héél veel plezier voetbal. Het samen zijn na een training met mijn team en gezellige dingen doen met zijn allen buiten het voetbal om (met als hoogtepunt ieder jaar een uitje naar Mallorca) geeft mij iedere keer weer motivatie om te blijven voetballen. Ik ben als klein meisje bij Schaesberg begonnen en hier zal ik waarschijnlijk mijn voetballoopbaan beëindigen.”

Danni Erens vertelt ons dat zij op dit moment nog bij haar ouders woont, maar ook dat zij samen met haar vriend Philip Schneider een huis heeft gekocht. Het zelfstandige leven gloort dus voor de 23-jarige, die in het dagelijks leven werkzaam is op een buitenschoolse opvang, Sport bso ‘Sjoepkar’ in Merkelbeek en naast het voetbal veel waarde hecht aan het samen zijn met familie en vrienden. Bovendien, zo geeft zij aan, houdt zij wel van winkelen en keertje lekker uit gaan eten vindt zij ook niet verkeerd. 

Tops en flops.

Dan komen we te vragen welke hoogte- en dieptepunten Danni Erens tot op heden heeft meegemaakt. Eentje is er al vermeld: het jeugdtoernooi, waarbij zij werd uitgeroepen tot beste speler. Danni Erens memomeert ook nog het kampioenschap dat zij behaalde met de B2, naar eigen zeggen een van de leukste ploegen waarin zij heeft gespeeld. En de dieptepunten? Danni weer: ,,Deze is lastig. Wat me wel altijd is bijgebleven, een toernooi in Duitsland. In de halve finale moesten we tegen Helmond Sport. Zij speelden toen best hoog, maar het werd 0-0, best knap van ons. Er moesten penalty’s worden genomen. Ik schoot de beslissende penalty keihard op de paal. Ik heb hierna nooit meer een penalty genomen. Verder denk ik bij tegenslagen aan mijn blessures. Ik heb al heel lang last van ingescheurde enkelbanden, aan beide enkels, waar ik waarschijnlijk ook nooit meer volledig van zal herstellen.”

Multi-inzetbaar .

Danni Erens blijkt een speelster die je als trainer graag in je gelederen hebt. Nu is zij bij Schaesberg laatste ‘man’, maar er zijn weinig posities binnen de lijnen de zij nog niet heeft bekleed. Daarover zegt zij: ,,Op het moment sta ik dus laatste ‘man’. Dit is voor mijn gevoel ook de beste positie die ik in al die jaren heb gehad. Ik heb eerder ook links- en rechtsback gestaan. Voorstopper, links- en rechtshalf. Maar ook in de voorhoede, zowel op links als op rechts heb ik geacteerd. Ook als spits heb ik gefungeerd. Ik geloof dat de enige positie die ik nog nooit heb gespeeld de 10 met de punt naar voren is. Af en toe word ik nog wel eens in de spits gezet om wat meer snelheid voorin te brengen.”

De trainers.

Danni Erens heeft er inmiddels zo’n anderhalf decennium opzitten als voetbalster. Dan heb je ook wat trainers ‘voor je kiezen gehad’. De libero van Schaesberg, die zichzelf omschrijft als snel, fel, als een teamspeler en iemand met doorzettingsvermogen, laat ons haar ervaringen met haar delen als zij zegt: ,,Peter Offermans en Andries Bemelmans zijn toch wel de twee trainers waar ik het meeste van heb geleerd en nu nog leer. Deze trainers heb ik beiden bij Schaesberg gehad. Peter Offermans op de C1, B2 en B1. En Andries nu bij de vrouwen. Beide trainers werken met veel enthousiasme en beschikken over veel voetbalkennis, die zij op de juiste manier in de praktijk weten te brengen. Zij maken spelers individueel én als team beter. Beiden hebben mij altijd in mijn kracht weten te zetten als verdediger en hebben ervoor gezorgd dat ik een betere voetballer ben geworden.”

Voetbal is een teamsport.

Dat voetbal een teamsport is, weten we allemaal wel. Natuurlijk zijn er supertalenten, zoals Messi en Ronaldo bij de mannen of Lieke Martens bij de vrouwen. Uiteraard kunnen we nog veel meer namen noemen, maar, zoals gezegd, het team staat voorop, een visie die Danni Erens volkomen deelt, getuige haar woorden: ,,Een goed team is super belangrijk. Als je je niet echt één team voelt zul je dit merken aan de resultaten. Je moet samen een doel hebben. Je hoort in het veld voor elkaar te vechten en een stapje meer te rennen voor de ander als die het even niet redt. Je moet vertrouwen in elkaar hebben en elkaar motiveren. Ook als het even misgaat in een wedstrijd of ergens anders, blijf je positief naar elkaar. Hetgeen je buiten het veld met elkaar hebt vind ik ook belangrijk. Het samen blijven hangen in de kantine, gezellige dingen doen buiten het voetbal, dat alles maakt je alleen maar sterker. Je wint samen en je verliest samen.”

Dromen

Dromen van een loopbaan als prof? ,,Absoluut! Die droom is er nog steeds. Vooral nu het vrouwenvoetbal steeds meer opkomt en meer aandacht krijgt, droom ik er nog wel eens van om bij een profclub te spelen”, aldus de speelster van Schaesberg. Eerder heeft zij aangegeven dat zij haar loopbaan waarschijnlijk gaat afsluiten bij de club waar alles voor haar begon. We zullen zien wat de toekomst brengt. Het een hoeft het ander trouwens niet uit te sluiten.

Dan laat Danni ons weten dat zij het belangrijk vindt om voldoening te halen uit de trainingen, die zij nog steeds graag bezoekt. Sterker nog, zij verheugt zich er steeds weer op om met haar team te trainen, en tussendoor tijd vrij te maken voor plezier en een lolletje, en dan: ,,Goed trainen is belangrijk en na de training weten dat je hard hebt gewerkt geeft iedere keer weer motivatie om door te blijven gaan.”

Criticus Ronald Waterreus

Nu het WK voetbal voor de vrouwen in volle gang is, komt er uiteraard de nodige media-aandacht om de hoek kijken. Bijvoorbeeld de column van ex Roda- en PSV-goalie Ronald Waterreus in dagblad De Limburger van afgelopen dinsdag. Hij gaf daarin aan dat het vrouwenvoetbal vrij kritiekloos wordt benaderd door de media. Hoe kijkt Danni Erens aan tegen die visie? Haar reactie: ,,Ik ben het wel met Ronald eens dat we ook kritisch moeten zijn. Net als we dit bij mannenvoetbal zijn, maar dit neemt niet weg dat ik vind dat Nederland ook trots mag zijn op een vrouwenelftal dat meedraait in de wereldtop. Ik zelf als voetbalmeid vind het fantastisch dat zo’n klein land als Nederland zo’n goed vrouwenelftal heeft. We mogen het ook vaker van de positieve kant zien. Waterreus schreef trouwens ook in zijn column dat hij het belangrijk vindt dat meiden op jonge leeftijd in een jongensteam moeten voetballen, omdat ze hier veel baat bij hebben. Dat ben ik, ik spreek uit ervaring, zeker met hem eens. Hier heb ik het meeste geleerd. Onze vrouwen zijn Europees kampioen en dat met een groep meiden die grotendeels tussen jongens heeft leren voetballen.”

Als we het dan toch over het WK hebben, rijst de vraagt of onze oranje vrouwen de jacht naar wereldgoud met succes gaan afronden. Dat de slogan ‘Oranje op jacht naar wereldgoud’ in 1974 in de finale van de mannen een halt werd toegeroepen, hebben we Danni niet verteld. Voor het toernooi in Frankrijk nu heeft zij er in ieder geval vertrouwen in. ,,Ik denk dat Nederland absoluut kans heeft om de titel te pakken. Dit elftal heeft veel potentie en super goede voetballers in de gelederen. Stiekem hoop ik daar ooit ook nog eens tussen te staan “aldus Danni.

Tweede klasse lonkt voor Schaesberg

Afgelopen zondag wonnen de vrouwen van Schaesberg overtuigend, met 4-0 tegen ST Heeswijk/Avesteijn. Daarmee werd de finale van de nacompetitie bereikt. Komende zondag wacht Begeijk in die finale, die wordt gespeeld in Stamproy,nabij Weert. Kan ook die ploeg over de knie worden gelegd, vragen wij ons af. Danni Erens: ,,Dat we zondag van Heeswijk zo overtuigend zouden winnen had, denk ik, niemand verwacht. We stonden er zondag als team en iedereen werkte voor elkaar. Als we dat tegen Bergeijk ook doen zit de kans er dik in dat we daar als ploeg weer een sterke wedstrijd spelen.”

Zus Ivana

Het is terloops vermeld, Danni is niet de enige Erens in het huidige succesvolle vrouwenteam van de trainers Andries Bemelmans en Tom Lussenburg. Zus Ivana maakt ook deel uit van het succesverhaal. Als we Danni vragen hoe zij het vindt om samen met haar zus te ballen, zegt zij, glunderend van oor tot oor: ,,Bij deze vraag krijg ik wel een lach op mijn gezicht. Samen met mijn zus Ivana Erens in een team spelen vind ik geweldig. Mijn zus en ik hebben een super sterke band samen, zowel in het veld als erbuiten. Zij is mijn beste vriendin.”

Tenslotte wil de libero van Schaesberg niet nalaten te vermelden dat zij alles en iedereen binnen en rondom haar huidige team toppers vindt. ,,Door jullie heb ik iedere keer weer plezier in het voetbal”,  zo sluit zij af.

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno