Bastei in Aken valt

‘Bye Bye’, voor Die Bastei. De roemruchtige uitgaansgelegenheid in de monumentale prachtbouw op de kop van de Ludwigallee in Aken moet na vijf jaar leegstand plaatsmaken voor luxe studentenappartementen. Een Berlijnse projectontwikkelaar, met de toepasselijke naam ‘Zeitgeist’, heeft Die Bastei gekocht en gaat de ontwikkeling gestalte geven.

Het spraakmakende nachtlokaal ‘Die Bastei’ zag in de jaren dertig van de vorige eeuw als restaurant en danszaal het levenslicht. Oudere inwoners uit de drielandenhoek herinneren zich nog levendig de ruisende feesten en beklijvende optredens van legendes als Zarah Leander, Rudolf Schock en de Duits-Amerikaans actrice en zangeres Marlene Dietrich, in het toen mondaine nachtlokaal. Zoals ook de optredens van Heerlens tango en walsen volksheld Bruno Macherek en zijn band de Regento Stars. Met zijn voor die tijd gewaagde tango Leila verwierf de zanger wereldfaam. De tangotopper ‘Küsse mich und quele mich’, een bewerking van een nummer van de Duitser Dauber, ging liefst 1,8 miljoen keer over de toonbank. Maar bewoog ook internationaal de gemoederen. De pastoor in Heerlen sprak vanaf de kansel van de Pancratiuskerk er schande van sprak dat een jongeman uit Heerlen, zoiets durfde te zingen. En in een café in Duisburg werd een man vermoord omdat hij niet snel genoeg het succesnummer ‘Laila’ in de jukebox intoetste. Ein Mord für Laila’, kopte de Bildzeitung in chocoladeletters.

Met Laila en het tweede succesnummer ‘Oh Donna Clara’ in de ransel reisden Bruno Majcherek met zijn collega bandleden Otto en Doortje Zerdoner, Men van Meegen, Siegmund Zawodny, door de hele Benelux en Duitsland. De grote ommekeer kwam rond 1963. Door een combinatie van factoren vielen de ‘Regento Stars’ uiteen. Bruno leerde het oogverblindende Hoensbroekse fotomodel Yvonne kennen. Daarbij bleef een derde hit uit en heel belangrijk: de Engelstalige muziek kwam op. Bruno Macherek, voormalig opzichter bij de Oranje Nassaumijn, wilde graag op een hoogtepunt stoppen als artiest en deed dat ook.”

In die zelfde tijd transformeerde Die Bastei, de gekende pleisterplaats van nachtvlinders in de Euregio, tot een variété lokaal met een ietwat twijfelachtige reputatie. Van Ball der einsamen Herzen tot optredens van stripteasedanseressen in het rode licht van de rood gestoffeerde bar vonden er plaats. In 1978 viel het doek en werd het nachtlokaal gesloten.

In 1990 kreeg de Bastei, waar de inrichting decennialang onveranderd bleef, plotsklaps toch weer een nieuwe sociaal-culturele bestemming. De Bastei werd een Theater. Het Akense Theater K exploiteerde de Bastei bijna een kwart eeuw succesvol door overwegend comedy en cabaretstukken op de planken te brengen. Na het vertrek van Theater K naar een andere, goedkopere, locatie in Aken kwam de Bastei in 2014 opnieuw leeg te staan. Nu is dus definitief het doek gevallen voor een van de meest roemruchte uitgaansgelegenheden in de Euregio.