Verder zonder topmens Wiel Frijns wordt Herculesklus voor familie, vrienden en vereniging Helios
Tijdens Driekoningen is na een slopende en moedig gedragen ziekte Simpelveldenaar Wiel Frijns (55) overleden. De Simpelveldenaar boegbeeld en icoon van KSV Helios Simpelveld was een van de meest markante sporthelden uit de Limburgse sportgeschiedenis. De oersterke gewichtheffer werd tussen 1983 en 1992 liefst negen keer Nederlands kampioen. In 1984 kroonde de topatleet zich ook nog tot Benelux kampioen.
Met zijn vereniging KSV Helios werd Wiel Frijns ook diverse keren Nederlands clubkampioen. Verder kwam hij op het plankier bij internationale wedstrijden, interlands tegen Schotland, België en Hongarije en de EEG-kampioenschappen (1986) en een Internationale Stedenontmoeting (1987). Ook maakte de oersterke Simpelveldenaar zijn opwachting bij wedstrijden met welluidende namen als: De ‘Silver Dragon World Cup’, te Cardiff en ‘Pokal der blauen Schwerte’, in Meissen.
Wiel Frijns startte op veertienjarige leeftijd bij KSV Helios. Dankzij de techniek trainingen van goeroe Piet Strolenberg werd hij een specialist werd op het trekken, het meest technische onderdeel in het gewichtheffen. Overdag werkt Frijns aanvankelijk als bouwvakker, ’s avonds volgde hij de avondschool om zijn aannemersdiploma te halen en het aannemersbedrijf van zijn vader in Simpelveld te kunnen overnemen. Daarnaast trainde de krachtspatser ook nog vijf keer per week. Als hij niet in het eigen trainingslokaal in Simpelveld terecht kon, toog hij naar Maastricht om daar bij de plaatselijke gewichthef vereniging club te trainen. Helios boegbeeld Wiel Frijns eiste zoveel van zichzelf dat hij wél eens in slaap viel op het plankier.
Frijns sportieve topjaar was zonder twijfel 1987. 132,5 kg bij het trekken en 155 kg bij het stoten en dát bij een lichaamsgewicht van ongeveer 86 kg. Omgerekend met de huidige sinclairfactor betekent dit ruim 330 punten. Een unieke score weet ieder kenner van de gewichthefsport. Een knieoperatie eind jaren tachtig leek het einde van zijn sportloopbaan te betekenen. Maar opgeven stond niet in het woordenboek van Wiel Frijns. In 1992 maakte hij na een lange revalidatieperiode zijn rentree en haalde ondanks zes kg toegenomen lichaamsgewicht weer bijna zijn oude niveau van 1987. In 1992 werd de topatleet nog eens en voor het laatst Nederlands kampioen.
Op 26 mei 1995, nam Wiel Frijns voor het laatst deel als gewichtheffer aan een wedstrijd. Een affiche van een wedstrijd, die eer deed aan de carrière van de geweldige sportman: Sokolov- Hassloch- Meissen-Helios.
Na zijn actieve sportloopbaan bleef de aimabele en humorrijke aannemer een steun en toeverlaat voor ‘zijn’ vereniging. Aanvankelijk als co-sponsor en sinds 2001 als hoofdsponsor bleef hij KSV Helios steunen. Typerend voor Wiel Frijns was ook dat hij jarenlang voor iedere wedstrijd de halters en de schijven van het sportlokaal naar het clublokaal bracht en na afloop weer terug. Steeds in de avonduren, als bijna niemand het zag en toch gebeurde het iedere keer. Vanaf nu verder zonder topmens en verenigingskoning Wiel Frijns is dan ook een Hercules-klus voor familie en Simpelveldse gemeenschap.
Foto uit archief van Helios
