Heerlense gezin Reijnders pleit om veel meer rekening met elkaar te houden
Intro: in onze berichtgeving over de serie betreffende: Sterke Mama’s in deze editie aandacht voor deel 4. Deze keer laten we moeder Marianne Reijnders en haar gezin uit Heerlen aan het woord. Uiteraard is de insteek hoe zij tot nu toe de Coronaperiode ervaren hebben. Marianne verwoordt in dit artikel dan ook de wijze waarop het gezin Reijnders tot nu toe de Corona, c.q. intelligente lockdown, periode doorgebracht hebben. Ook kijkt zij in de toekomst, een toekomst waarin vooruit plannen, gezien de huidige situatie, op dit moment eigenlijk onmogelijk is. Haar remedie in deze is dan ook om e.e.a. van dag tot dag te bekijken. Als zijnde genoemd een Sterke Mama zeker een realistische en terechte gedachtegang.
Op onze vraagstelling hoe haar gezin is samengesteld geeft Marianne aan dat het verder bestaat uit haar echtgenoot en 2 dochters. Laatst genoemden zijn thans in de leeftijd van respectievelijk 20 en 15 jaar. Hiertoe geeft ze aanvullende aan dat haar oudste dochter inmiddels samenwoont met haar verloofde. Hierover vindt ze het onder deze omstandigheden begrijpelijk maar soms is het wel moeilijk dat ze hen niet zo vaak kunnen zien als ze dat zouden willen.
Marianne: “de jongste zit in de 2e klas van het Citaverde college en vond het in het begin best wel moeilijk dat ze niet naar school mocht gaan. Zij heeft autisme spectrum stoornis (ASS), en daardoor best wel veel structuur en regelmaat nodig. Dus niet meer naar school gaan en thuis leren is dan wel een hele omschakeling. Maar knap dat zij dit toch heeft kunnen volbrengen”.
Ook wilde de redactie weten hoe het nieuwe lesrooster via het schoolsysteem werd ervaren? Hierover gaf Marianne de volgende uitleg: “omdat de eerste 2 weken er geen lessen waren was het daarna mogelijk om les te volgen volgens een nieuw lesrooster en door in te loggen op het schoolsysteem. Hierbij werden soms wel eens problemen ervaren, wanneer klasgenootjes de microfoon van de docent uitzetten, als deze uitleg aan het geven was. En dit is niet bepaald leuk voor leerlingen die wel de lessen willen volgen. Door school wordt hier naar een oplossing gezocht, zodat dit niet meer kan voorkomen”.
Hoe was de afgelopen periode in deze Coronaperiode: “De afgelopen periode”, is volgens Marianne best wel heftig geweest. “je bent toch op de een of andere manier steeds op je hoede. Is er iemand in de omgeving, die misschien verschijnselen heeft, waardoor je kans loopt om ook ziek te worden. Wat ook heel moeilijk was en is dat oma in een verzorgingshuis zit en we daar niet naar toe mogen om bij haar op bezoek te gaan. Vooral op de verjaardag van oma was dit behoorlijk lastig. Mijn man heeft het toen behoorlijk moeilijk gehad. We zijn er toch even naar toe geweest, eerst langs de bloemist om een paar plantenbakjes te halen. Die mochten we bij het verzorgingshuis afgeven, en deze werden dan bij oma bezorgd.
Toen wij daar waren, heeft mijn man zijn moeder gebeld, en gevraagd of ze naar het raam wilde komen. We hebben haar toen toch met een hoogteverschil van 2 verdiepingen kunnen feliciteren, en daar heeft ze toch van genoten. Ze vind het ook moeilijk dat ze niet naar buiten mag, maar heeft zich er toch bij neergelegd dat het niet anders is. Ook voor haar is dit moeilijk, want ze ging toch dagelijks haar wandeling maken, en had dan toch wat buitenlucht. Nu maakt ze haar rondjes maar over de gang”.
Hoe ervaart de jongste dochter en u man deze verfoeilijke Coronaperiode?: Hierover laat Marianne het volgende weten: “onze jongste mist het meest haar vriendinnetjes van school. Daar had ze ook buiten schooltijd om veel contact mee. Nu gaat dat alleen via de telefoon en het gezamenlijke computerspel dat ze hebben. Verder kan ze gelukkig haar draai wel vinden, vooral met het goede weer kan ze met haar konijntjes buiten op het gras leuk bezig zijn.
“Het werk van mijn man heeft een aantal weken helemaal stil gelegen. Hij werkt namelijk in de groenvoorziening bij WSP-Parkstad. Omdat daar ook mensen werken die onder de risicogroepen vallen, hebben ze eerst moeten kijken op welke manier er verantwoord kan worden gewerkt. Sinds drie weken werken ze, afwisselend in de ochtend of in de middag, halve dagen. Toen hij door de Coronaomstandigheden tijdelijk thuis was ging hij veel wandelen en fietsen. Maar minimaal eenmaal per week ging hij bij zijn moeder in het verzorgingshuis onder het raam staan. Hij belde haar dan om even via het raam met haar te praten. Was voor hem ook emotioneel en beslist moeilijk”.
We vroegen Marianne die werkzaam is op de financiële administratie hoofdkantoor van de MeanderGroep hoe zij haar werkzaamheden moest verrichten?: Marianne: “uiteraard heeft het werk niet stilgelegen. Wel werd de mogelijkheid geboden om thuis te werken. Niettemin heb ik de eerste vier weken gewoon op kantoor gewerkt, omdat een directe collega thuis moest blijven omdat het vermoeden bestond dat hij misschien in aanraking was geweest met iemand die corona had. Dit bleek achteraf gelukkig niet het geval. Nu wisselen we elkaar af met thuis werken en op kantoor. Omdat alle post nu toch gewoon op het hoofdkantoor bezorgd wordt kunnen we niet alle werkzaamheden thuis doen. Die moeten we dan daar afhandelen. De overige werkzaamheden zijn zoveel mogelijk aangepast zodat dit wel thuis kan gebeuren. Ook waren er veel ad hoc werkzaamheden, omdat er facturen met betrekking tot beschermende middelen voor de collega’s in de zorg, meteen betaald moesten worden”. 
Toen jullie samen thuis waren hoe hebben jullie deze periode doorgebracht en hoe ervaarde jullie de persconferentie van het kabinet?: “op de eerste plaats we hebben in die periode ook de tijd genomen om samen wat klusjes te doen in huis. Maar ook in de tuin zijn we samen bezig geweest. Dat de persconferentie eigenlijk niets nieuws zou brengen lag echter in de lijn van de verwachtingen, ook met betrekking tot verlenging van de maatregelen”, gaf Marianne aan. Volgens haar zou het immers ook niet goed zijn om alles massaal weer open te gooien. Het risico dat er dan weer een tweede grote golf nieuwe besmettingen komt is nog te groot. Het openen van de scholen zou misschien wel kunnen met de nodige aanpassingen. Maar die aanpassingen zijn natuurlijk niet meteen te realiseren, en dat heeft tijd nodig (redactionele aanvulling: inmiddels is door het kabinet besloten om maandag 11 mei a.s. dat de basisschoolkinderen, inclusief de kinderopvang, weer naar school mogen. Uiteraard gaat dit gepaard met de nodige voorzorgsmaatregelen).
Is bij jullie van deze Coronacisis de wijze van boodschappen doen veranderd en hoe zien jullie evt. plannen voor de toekomst?: Marianne hierover: “vanaf deze crisis, ga ik inderdaad anders boodschappen doen. Ik ga nu niet meer iedere dag naar de supermarkt, maar om de drie dagen. De benodigde boodschappen neem ik dan ook voor drie dagen mee om vervolgens hierna weer nieuwe te gaan halen. Ook hebben we niet gehamsterd, want dat vonden we niet noodzakelijk.
Voor de toekomst kun je niets vooruit plannen, je moet het eigenlijk bekijken van dag tot dag. Is het goed weer kun je eventueel gaan wandelen, maar meer kan nog niet. Gezellig winkelen wordt voorlopig maar even uitgesteld. In deze tijd hebben we wel weer meer tijd voor elkaar, om samen dingen te doen. We hebben veel spelletjes gedaan en ook veel meer samen gezeten. Dat je meer met elkaar samen moet doen, en niet langs elkaar heen lopen. Veel meer rekening houden met elkaar en vooral er voor elkaar zijn”.
Vooral voor deze laatste visieregels kan alleen maar een terechte loftuiting gebracht worden. Daarmede blijkt dat voor Marianne de benaming van: Sterke Mama geheel terecht is. Redactie ParkstadActueel is dan ook zeer ingenomen met de door Marianne Reijnders verwoorde antwoorden passende in haar verhaal. Bedankt.
Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno
