Hij is geboren (9-7-1978) en getogen in Rotterdam, woont sinds 2010 in Kerkrade en is in het voetbal onder meer actief als Hoofd-scouting voor Fortuna Sittard. In het dagelijks leven is hij Sales manager bij een Duits bedrijf.  Hij is gehuwd met Carmen Lechelt en vader van Senna en Sydney. Zijn gezin is zijn hobby, zegt hij zelf. Wij legden een aantal vragen voor aan Dennis Visser, in het voetbal ook nog actief als trainer van tweedeklasser  RKFC Lindenheuvel-Heidebloem-Combinatie in Geleen. Wat we in ieder geval kunnen concluderen is dat we van doen hebben met een bezige bij, een gedreven persoon ook, wiens grote passie voetbal is. Hoewel deze aimabele persoonlijkheid pas 42 lentes telt, concluderen wij achteraf dat hij een man is met inmiddels een berg aan voetbalervaring.

 

Dagindeling.We vallen maar meteen met de deur in huis als we beginnen met de dagindeling van Dennis Visser. De term ‘bezige bij’ blijkt eigenlijk een eufemisme. Wat blijkt namelijk? De dagen van Dennis Visser beginnen rond 7 uur en eindigen gemiddeld in de avond na tienen.  In de ochtend bekijkt hij spelers of zit hij bijvoorbeeld in een overleg met Sjoerd Ars, Technisch directeur bij Fortuna Sittard, of met Dominik Vergoosen, die nu HJO is bij de profclub. In de middag zit Dennis in een zakelijke meeting en `s avonds ergens langs het veld of is hij aan het trainen met mijn eigen team. Dennis: ,,Mijn werkweek is eigenlijk knotsgek, maar super leuk. Geen dag is hetzelfde. Omdat 70% passie is, is het goed uit te houden maar ik zal na dit seizoen ergens een stap terug gaan doen.”

 

De voetballer Dennis Visser. Zoals gebruikelijk in de voetballerij zijn mensen die trainer zijn of worden ooit zelf begonnen om zelf op het veld achter de bal aan te rennen, dan wel dat voorwerp met handen en voeten tegen proberen te houden. In het geval van Dennis Visser is dat niet anders. Gevraagd naar het begin en vervolg van zijn loopbaan als voetballer is het antwoord: ,,Ik ben begonnen op de F-jes bij Alexandria’66 in Rotterdam. In eerste instantie als voetballer, maar ik scheen een talent te hebben om te keepen. Ik heb toen 2 jaartjes het doel verdedigd, maar ik vond voetballen leuker. Door een samenwerking tussen Alexandria en Sparta ben ik bij Sparta-Jeugd terecht gekomen. Vanaf mijn 16e koos ik ervoor om in de hoofdklasse te gaan voetballen bij vv Capelle. Dit was een mooie competitie, met tegenstanders als Noordwijk, Katwijk, Excelsior Maassluis, Kozakken Boys etc. Mijn trainers in die tijd waren Jos van Eck en Stanley Brard, beiden ook bekenden in het profvoetbal. Door een aanhoudende enkelblessure ben ik op dat niveau moeten stoppen. Ik heb toen uit frustratie twee jaar geen bal meer aangeraakt op het veld. Uiteindelijk ben ik weer met vrienden gaan voetballen bij Transvalia, maar voor dat niveau (4e klasse) was ik te gedreven. In 2010 ben ik verhuisd naar Kerkrade en ben ik onder trainer Tayeb Labyad op het eerste gaan spelen bij FC Kerkrade-West. Maar ook daar heb ik nooit zonder pijn gespeeld. Na twee jaar heb ik via het 2e elftal uiteindelijk de handdoek in de ring moeten gooien. Einde voetbalcarrière!”

De trainer. Dan rijst de vraag hoe Dennis Visser op het idee kwam om trainer te worden. Eigenlijk kwam dat niet bij hem op, maar leidde toeval ertoe dat hij in het vak terecht kwam. Wederom Dennis Visser: ,,Dat kwam door mijn buurman. Die was op zoek naar een assistent voor de C1 bij FC Kerkrade-West en dat heb ik toen gedaan. Dat beviel mij eigenlijk wel en een jaar later was ik trainer van de C1. Vervolgens heb ik de B1 nog een jaar gedaan, alvorens ik vertrok naar Schaesberg, om daar de A1 te gaan trainen en assistent te zijn bij de hoofdmacht van die club. De reden van mijn vertrek bij FC Kerkrade-West was mijn ambitie om op een hoger niveau te gaan trainen en Schaesberg voldeed hieraan met een fantastische A1-lichting, die uitkwam in de 1e Klasse. Met dit elftal zijn we toen ook gepromoveerd naar de hoofdklasse. Een leuke tijd!”

Dennis Visser kwam via Schaesberg terecht bij SV Brunssum en vervolgens in de jeugd bij Fortuna Sittard. Bij die laatste club werd hij door collega Maurice Hamstra gewezen op Lindenheuvel-Heidebloem-Combinatie. Dat zou volgens Hamstra een voor Visser geschikte club kunnen zijn. Dennis Visser vertelt: ,, Maurice vertelde mij over bepaalde spelers en hun kwaliteiten. Daar is achteraf geen woord van gelogen. Ik had Lindenheuvel-Heidebloem al een paar keer zien spelen en was meteen onder de indruk. Een mix van jong en ervaren en een hoop potentie. Daarbij was het voor mij een kans om trainer te worden van een elftal dat in de 2e klasse debuteerde. Ook in andere opzichten hoeft de club zich niet te schamen. Qua accommodatie zijn we echt één van de uitblinkers. We hebben een maximaal afmeting hoofdveld dat lijkt op een biljartlaken, een nieuw kunstgrasveld, met daarnaast nog een prima veld met een mooie grasmat. Ik denk dat de club op dit moment in zijn geheel op zijn plaats is in de 2e klasse. Dit is ook waar de club zich thuis voelt en men kan genieten van een mooie competitie met veel leuke tegenstanders uit de regio.”

Opleiding en ontwikkeling.Op dit moment beschikt Dennis Visser over de diploma’s UEFA C en UEFA B, zo laat hij ons weten. UEFA A staat voor volgend jaar in de planning. Hij begint nu aan zijn derde seizoen in Sittard, waar hij terecht kwam via Kevin Hofland. Die ontmoette hij in de wereld van de sportkleding en van het één kwam het ander. Hij zou beginnen als stagiair, maar het liep dus anders. Komende voetbaljaargang wordt het Dennis z’n tweede jaar als hoofd scouting. Daarvoor was hij assistent van U16 en U19. De tijd in Sittard blijkt voor hem van grote waarde. Dennis vertelt honderduit: ,,Ik ben een zeer ambitieus en gedreven persoon, eigenlijk altijd al geweest. Ik zie in veel dingen kansen en wil altijd ergens het maximale uithalen. Of het nu voor mezelf is of voor mijn vrienden, dat maakt niet uit. Als speler wilde ik ook altijd winnen. Ook in het bedrijfsleven ben ik niet anders gewend dan elke dag te moeten presteren. Als trainer heb ik me vooral de laatste 2,5 jaar, bij Fortuna dus, bijzonder goed ontwikkeld. Door dagelijks met gedreven trainers en ex-profs te werken, die al zo`n 20 jaar op het hoogste niveau actief zijn of zijn geweest, daar leer je ontzettend veel van. Werken bij een BVO is gewoon vele malen beter voor je ontwikkeling als trainer, dan trainer zijn bij een amateurclub. Bij een BVO ben je namelijk met zo`n 15 trainers vijf dagen per week bezig met voetbal en speel je voornamelijk tegen andere profclubs. Daar praat je veel met je collega-trainers over voetbal in z`n totaliteit. Dit heeft er in mijn geval voor gezorgd dat ik heel anders naar voetbal ben gaan kijken. Dit wil overigens niet zeggen dat het bij mijn huidige club Lindenheuvel-Heidebloem-Combinatie saai is en dat ik er niets van op steek. Integendeel zelfs. Deze club en spelers geven mij alle tools om ook buiten Fortuna Sittard met mijn ontwikkeling door te gaan. Daar heb je wel een groep spelers en staf voor nodig die daar in mee willen. Die groep heb ik afgelopen seizoen gehad en dit jaar weer. Het verschil is alleen dat we in Geleen maar 2 dagen per week trainen i.p.v. 4 dagen, maar de gedrevenheid is zeer goed.”

Scouting.Hoe kwam Dennis Visser op het idee om in de scouting te gaan werken? Een vraag die een antwoord verlangt. Wie kan dat beter geven dan onze geïnterviewde zelf: ,,Eigenlijk is dat idee nooit bij mij opgekomen. Het was een rol die er niet was bij Fortuna, maar wel met spoed moest worden ingevuld binnen de club. Ik kreeg de vraag van Jurgen Seegers of ik dat wilde oppakken en heb daar heb ik vervolgens het eerste seizoen in geïnvesteerd. Nu geef ik leiding aan 8 scouts en scout ik zelf talenten. Ik werk nauw samen met HJO Dominik Vergoossen en alle trainers. Er is regelmatig overleg met de Technische Directie en ik werk dichtbij de technische staf van het eerste elftal. Deze kans heb ik dus met beide handen gegrepen. De combinatie trainer en zakelijk hebben mij uiteindelijk Hoofd Scouting van de Fortuna Sittard Academy doen worden. We zijn dagelijks bezig met het opleiden van onze manier van scouten en uiteraard het scouten van talenten. Ik durf te zeggen dat we hierin zijn gegroeid, maar we zijn nog lang niet waar we horen te zijn. Voor scouting is er trouwens helaas nog steeds geen officiële opleiding. Wel woon ik veel seminars bij en bezoek ik veel Hoofd Scouts van andere BVO`s in Europa. Zo kunnen we bij elkaar in de keuken kijken en praten we veel over onze dagelijkse bevindingen. Dit is volgens mij ook dé manier om je scouting te kunnen ontwikkelen, veel momenten in de praktijk te ontdekken, om daarna te kunnen evalueren met de juiste personen. Nu werk ik voornamelijk in de Benelux en Duitsland, maar ik zal zeker verder Europa ingaan. De wijde wereld trekt.”

Leermeesters.Dennis Visser heeft in de jaren als voetballer, trainer en scout natuurlijk veel mensen ontmoet. Van iedereen kun je wat leren. Hoe iets moet en ook hoe het niet hoort te gaan. Laten we ons beperken tot hetgeen Dennis in positieve zin heeft opgestoken. Als je hem vraagt naar zijn leermeesters zegt hij resoluut: ,,Dat is 100% Jurgen Seegers, met hem heb ik 1,5 jaar dagelijks samengewerkt. Van deze man heb ik ontzettend veel geleerd over voetbal en alles wat erbij komt kijken. In die 1,5 jaar heeft hij mij in alles verbeterd.  Niet te omschrijven. Toch wil ik ook Kevin Hofland en Kristof Aelbrecht noemen. Ook die mannen zijn van een uitzonderlijk niveau. Als ik vragen heb dan willen ze altijd luisteren en hun ervaring delen.”

De toekomst.Als je werkzaam bent bij een profclub, moet je in de regel een gedreven persoonlijkheid zijn. Dat is Dennis Visser, zoals reeds beschreven. We laten de vraag los over zijn toekomstige ambities als trainer. Hij begint met: ,,Dat weet ik eigenlijk nog niet. Er komt momenteel heel veel in het voetbal op mijn pad. Ik ben ambitieus en heb plannen. Wat ik wel nu al weet is dat ik niet de ambitie heb om hoofdtrainer te worden op het allerhoogste niveau.” Dan vervolgt hij met: ,,Ik vind dit toch wel een moeilijke vraag. Zoals ik al zei, ik zie overal kansen. Nou, het plafond zou de tweede divisie kunnen  zijn. Of wil ik tegen die tijd toch weer meer, hahaha…. Ik weet het nog niet. We zullen zien.”

Soort trainer.Trainers heb je in alle soorten en maten. Rustige, analyserende mensen, mensen uit de praktijk en laptop-trainer, motivators en ga zo maar door. Er zijn door de jaren heen natuurlijk veel ontwikkelingen geweest en nog gaande. Tot welke categorie Dennis Visser mag worden gerekend, laten we aan hemzelf over. Zijn reactie: ,,Ik denk toch wel dat ik behoor tot een nieuwe generatie. De spelers zijn veranderd ten opzichte van zo’n 10 tot 15 jaar geleden. Dat is ook normaal, want alles om ons heen verandert extreem snel. Daar moet je wel in mee. Zo werk ik liever met animaties dan met nummers te schuiven op een bord in de kleedkamer. Spelers zien vaak alleen maar nummers en onthouden de eerste en de laatste 2 minuten van wat je zegt. Soms is het niet anders uiteraard. Tactisch probeer ik duidelijk te zijn in wat ik wil. Dit wil ik per individu zien in balbezit maar ook wanneer we de bal verliezen. Ik denk dat duidelijkheid naar je spelers toe zeer belangrijk is. Ik leg vooral de verantwoordelijkheid bij de spelers zelf. Ook oplossingen moeten ze zelf vinden. Als een oefening niet loopt op een training, dan wil ik dat de spelers zelf stoppen, even alles goed zetten en zelf weer opstarten. Je moet ze laten weten wat jij van hen verwacht. Tenslotte moeten ze elkaar in de wedstrijd ook helpen. Dat autoritaire, dat werkt niet meer. Ik maak trouwens niet graag regels, omdat je alleen jezelf daar mee in de problemen brengt. Wel ben ik consequent, maar toch ook wel een ‘People manager’. Elke speler benader ik anders. Uiteraard geniet ik van hoogtepunten, zoals de promotie van Brunssum naar de vierde klasse. Maar ik kan ook genieten als ik met mijn team de tactiek bespreek en we scoren daarmee vervolgens vier keer. Aan de andere kant doet het me pijn als een speler geblesseerd raakt. Je kent zo iemand natuurlijk vrij goed en dan is het niet leuk. Een nederlaag of een teleurgestelde speler kan ook  vervelend zijn, maar weegt daar niet tegen op.”

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno

 

 

 

Geef een reactie