Hij voetbalde in zijn jeugdjaren bij BSV Limburgia, Roda JC en Fortuna Sittard. Eenmaal senior was hij actief voor FC Hoensbroek, SV Heerlen, EHC en Groene Ster. Daarnaast speelde hij in de zaal, met als stations Grausbouw, Koutenveld en Heerlerheide. Nu is hij trainer. Na eerst assistent te zijn geweest werd SV Brunssum de eerste club waar hij hoofdtrainer was. Inmiddels staat hij als zodanig aan het roer bij tweedeklasser Sportclub’25 uit Bocholtz. De kenners weten het nu wel: dit gaat over Remo Gielkens, 40 jaar en in het dagelijks leven actief als teamleider bij de afdeling Beheer van Obvion BV.

 

De mens Remo Gielkens. Wij als redactie vragen ons af wie er achter de voetbaltrainer Remo Gielkens steekt. Welk type mens zeg maar. We laten Remo zelf vertellen: ,, Ik ben inmiddels 40 jaar en sta open en nieuwsgierig in het leven. Altijd ben ik op zoek naar persoonlijke groei. Ik ben transparant en heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ik kijk terug op het verleden om van te leren, geniet graag van het hier nu en kijk gematigd vooruit naar de toekomst. Ik ben een energiek persoon, met een enorme passie voor het voetbal. Thuis omschrijven ze mij als een consistente vader, die streng is, maar rechtvaardig. Mijn emoties zijn goed zichtbaar en ik durf mij kwetsbaar op te stellen. Integriteit  en eerlijkheid staan bij mij hoog in het vaandel.”

Hoogtepunten . Zo, dat weten we dus alweer. Het energieke, de passie en het verantwoordelijkheidsgevoel zijn ongetwijfeld eigenschappen die hebben bijgedragen aan de mooie prestaties en dito ervaringen die Remo Gielkens -inmiddels woont hij samen met zijn lief Fleurance en heeft hij uit een eerdere relatie twee dochters, Ynke (12) en Dény (8)- in zijn sportief leven heeft geleverd c.q. meegemaakt. Als we vragen naar zijn hoogtepunten, geven we een voorzet door de bekerwedstrijd PSV-EHC in Het Philipsstadion in Eindhoven bij hem in herinnering te roepen. Hij ziet dat inderdaad als een mooie ervaring, maar toch ook weer niet als het absolute hoogtepunt. Hij zegt namelijk: ,,Uiteraard is één van mij hoogtepunten als speler de officiële bekerwedstrijd tegen PSV. Vanaf het moment van de loting tot en met een week na de wedstrijd: het is een onvergetelijke beleving geweest. Uiteindelijk is het meest besproken moment dat ik in de 87e  minuut bij een 2-1 achterstand de bal middels een volley tegen de onderkant van de lat knalde. Helaas leverde het geen doelpunt op. Bij dat moment voelde je het enthousiasme van de supporters/toeschouwers. Zelfs de aanhang van PSV kon onze strijd en bijna-stunt waarderen. Toch staat dit moment voor mij niet op plek één. Het winnen van de Coen Dillen Trofee als Topscorer van de hoofdklasse B is voor mij het absolute hoogtepunt uit mijn carrière als amateurvoetballer. Om deze prestatie te leveren heb je namelijk een duurzame prestatie nodig, eentje die een periode van tien maanden bestrijkt. Elke week proberen optimaal te presteren, met daaraan gekoppeld intensieve voorbereidingen door de week. Met name het kunnen presteren onder druk vraagt veel mentale weerbaarheid.”

Trainer Zoals altijd vragen we ook aan Remo hoe hij op het idee is gekomen om trainer te worden. Hij vertelt ons dat hij denkt dat dit altijd al in hem heeft gezeten. Hij wist al gauw, zo laat hij verder weten, dat hij iets wilde gaan doen op het gebied van coachen en leiding geven. Performance coaching en life coaching motiveren hem met name, teams en individuen helpen om te groeien. Hij gaat verder met: ,,Naast het tactische en conditionele gedeelte vind ik de mentale ontwikkeling van spelers erg inspirerend. Hoe leer je spelers omgaan met weerstand,  angst en stress bv. Niet alleen het gedrag veranderen van spelers, maar ook de achterliggende gedachte proberen positief te beïnvloeden, waardoor de speler c.q. het team zich manifesteert zoals de speler c.q. het team echt wil zijn.”  Niet vreemd, zo denken wij, dat deze man in het dagelijks leven teamleider is in een groot bedrijf.

Warm bad. Onze gesprekspartner is al langs diverse clubs getrokken en heeft zodoende heel wat meegemaakt op meerdere plekken. Nu is hij in Bocholtz neergestreken, bij Sportclub’25. Wij vragen hem de club in een paar woorden neer te zetten en een vergelijking te trekken met andere verenigingen. Remo blijkt zich in ieder geval op zijn plek te voelen, getuige: ,,Het spreekwoordelijke “warme bad” is m.i. van toepassing op deze club. De club bestaat uit een enorm hechte en sterke kern. Mensen die enorm loyaal zijn aan de club. Eenheid en saamhorigheid zijn m.i. sterke eigenschappen van Sportclub’25. Daarnaast hebben ze ook een mooie visie, waarbij ze zoveel mogelijk proberen spelers uit de regio te werven. Dit om de eigen identiteit te waarborgen en niet te vervreemden. Wel is het niet alleen de gezelligheid die zegeviert, ook is deze club in staat professioneel te handelen en er is een sterke wil aanwezig om te “WINNEN” op het veld. De sterke band in de vereniging is vooral zichtbaar tijdens clubactiviteiten en aan de grote hoeveelheid vrijwilligers. Elke thuiswedstrijd heeft het eerste elftal een krachtige twaalfde man. Dit zorgt ervoor dat geen enkele tegenstander het makkelijk heeft.” Als we Remo Gielkens vervolgens confronteren met de stelling dat je het in Bocholtz moeilijk hebt wanneer je als buitenstaander komt aanwaaien, wordt dat nadrukkelijk weerlegd: ,,Zoals ik reeds hierboven heb vermeld vind ik de club inderdaad een unieke identiteit hebben. Maar apart wil ik het zeker niet noemen. De club heeft gewoon een aantal mooie drijfveren. De mensen zijn erg met elkaar verbonden. Als je respect hebt voor de club, dan is het lastig om in conflict met ze te komen. Ik voelde me gelijk bij het eerste gesprek erg welkom. Iedereen is vriendelijk. Daarnaast is het altijd gezellig in de kantine. Ik ben ook van mening dat je voor een groot deel zelf in de hand hebt hoe iemand tegen je doet. Geweldige Club Sportclub’25!”


Doelstellingen De afgelopen jaren liep Sportclub’25 op een haar na promotie naar de eerste klasse mis. Het is dan ook niet vreemd om te veronderstellen dat promotie nu opnieuw een uitgesproken doel is. Toch blijkt het bij Remo Gielkens om beduidend meer te draaien dan enkel een mooie plek op de ranglijst. Hij steekt van wal: ,,Wij hebben in het begin van het seizoen uiteraard gesproken over de doelstellingen. Met name wil ik ernaar streven een leerklimaat te creëren, waarin iedereen zich veilig voelt en fouten durft te maken. M.i. is dat de weg naar succes op de lange termijn. Succes is meer dan een plek op de ranglijst. De plek op de ranglijst is wel het meest tastbaar natuurlijk. Wij streven naar een ‘Top 5’-positie. Naast deze positie wil ik met het team groeien op de volgende facetten:

* Tactisch; aanleren verschillende speelstijlen, waarbij ik ernaar streef dat het team steeds meer zelfregulerend gaat acteren tijden een wedstrijd; zelf situaties herkennen en hierop anticiperen zonder mijn interceptie.

* Fysiek: de spelers sterker maken op fysiek vlak. Denk hierbij onder andere aan uithoudingsvermogen/voetbalconditie/Speed/Agility/Quickness/core/balans.

* Gedrag: team laten groeien tot een performance Team.

*Persoonlijke groei: aandacht besteden aan de persoonlijke doelstellingen van een speler.”

 

Die laatste reactie gelezen hebbend weten we zeker dat we het niet van doen hebben met een trainer van het oude stempel. De termen die Remo hanteert komen overduidelijke uit recente trainingsopleidingen, anders geformuleerd uit het nieuwe soort trainersjargon.

We proberen onze gesprekspartner nog eenmaal een uitspraak over promotie te ontlokken. Hij trapt er niet in. Opnieuw noemt hij het halen van de Top-5 als doel. Bekkerveld, Schaesberg, GSV’28,  Heer, Caesar en Sporting Heerlen komen in dat verband ook voorbij als kandidaten. Daarnaast wil Sportclub’25 proberen in de beker zover mogelijk te komen. ,,De laatste vier zou een buitengewone prestatie zijn”, geeft hij aan. In dat verband vertelt hij ons verder dat er in de zomer een vijftal nieuwe spelers aan de selectie is toegevoegd, dat de huidige groep naar zijn mening goed in balans is, met daarin een drie- of viertal jonge talenten van om en nabij de 20 jaar, veel potentie heeft en wellicht minstens even sterk als tijdens de vorige voetbaljaargang.

Begaafd technicus. Wie op internet wat naslagwerk verricht over de voetballer Remo Gielkens kan al snel vinden dat het in zijn geval een beschaafd technicus betrof. Je vraagt je dan af dat soort voetballers een streepje voor heeft bij de trainer Remo Gielkens. Het antwoord is tweeledig: ,,Ik kan er uiteraard wel heel erg van genieten. Slimme balletjes tussendoor, of een steekpass op gevoel. Streepje voor, nee dat niet. Iedere speler is m.i. even waardevol binnen een team. Je hebt dienende spelers en bepalende spelers nodig. Samen zorgt de diversiteit voor de balans in een team.”

 

Laptoptrainer? We hebben al de conclusie getrokken dat onze gesprekspartner geen trainer van de oude stempel is. Maar welk soort trainer is hij dan wel? We laten hem -dat lijkt ons het beste- zelf aan het woord: ,,Ik denk dat ik een trainer ben die niet gelijk te vangen is onder een bepaalde benaming, bijvoorbeeld laptoptrainer, motivator, enz.. Ik ben in ieder geval een gedreven trainer, die het maximale uit het team wil halen, iemand die nooit opgeeft. Ik denk veel na over het tactische spel. Ik ondersteun het team bij onzekerheden, ik analyseer de tegenstanders en probeer hierop te anticiperen, zonder verlies van onze eigen structuur c.q uitgangspunten. Verder wil ik mijn passie en motivatie overbrengen op de groep. Ik wil iedere speler een gevoel van waardering geven. Verder ben ik van mening dat oefenen in de praktijk de beste manier is om teamtaken te automatiseren. Wel gebruik ik hierbij ook mijn laptop, om o.a. statistieken te bewaken en patronen te herkennen, om deze te behouden of te doorbreken.”

Seizoen 2020-2021 We spreken Remo Gielkens, die behalve aan voetbal ook tijd besteedt aan Calisthenics, Spartan race, graag een film kijkt en houdt van lekker eten, in week 41, na de 1-0 zege bij vv Schaesberg en voorafgaande aan het thuisduel tegen vv Eijsden. De eerste drie competitiewedstrijden zijn winnend afgesloten en in de beker heeft Sportclub’25 de knock-out fase bereikt. ,,De voorbereiding is voorspoedig verlopen. We zijn door in de beker en hebben momenteel 9 punten uit 3 wedstrijden”, concludeert Remo Gielkens tevreden, om te nuanceren met: ,,Wel hebben wij momenteel wat spelers die moeite hebben de wedstrijdbelasting goed aan te kunnen, zonder terugval tijdens de week. Laten we hopen dat dit zich komende weken gaat stabiliseren. Al met al ben ik zeer tevreden over de inzet van ons team. Gevoel van trots is zeker aanwezig.” Dan, grinnikend, als uitsmijter: ,,Ik maak het ze ook niet altijd makkelijk.”

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno

 

 

 

 

Geef een reactie