Ron Czornyj (trainer SV Langeberg): ,,Corona heeft stokken in onze wielen gereden” ,,Discipline en zelfdiscipline zijn heilig”

 

In het dagelijks leven is hij docent aan de Provinciale Technische School in Maasmechelen, Belgisch-Limburg, vlak over de grens bij Stein. Hij is dus gewend om les, en daarmee leiding, te geven. Dat doet een voetbaltrainer ook. Wellicht mede daarom, maar vooral ook als vervolg op lichamelijk ongemak, werd Ron Czornyj na een mooie voetballoopbaan trainer. Momenteel staat de 60-jarige Belg, met voorouderlijke roots in Meers, gelegen aan de oostelijke Maasoever, aan het roer van derdeklasser SV Langeberg in Brunssum. De ambitie is om naar een hoger niveau door te stoten.

Als we Ron Czornyj vragen een omschrijving van zijn persoontje te geven, stelt hij zich bescheiden op. Hij zegt dat moeilijk te vinden en het dan ook liever aan anderen over te laten. Wel ziet hij overeenkomsten tussen zijn werk op school en de trainersfunctie. Dan geeft hij aan, zeg maar als binnenkomer: ,,Discipline en zelfdiscipline zijn voor mij heilig.”

De speler. Ook Ron Czornyj was in het verleden, het is al aangestipt, voetballer. Dat deed hij bij onze buren, ten westen van Nederlands Limburg. Hij begon bij Eisden Sport, in de tweede, later de eerste klasse. Vervolgens ging zijn pad langs Patro Eisden (derde divisie), vv Dilsen, Excelsior Ophoven ,Maaseik FC (tweede klasse) vv Lanklaar vv en L.B. Leut (vierde klasse). We vragen Ron naar zijn hoogte- en dieptepunten als speler. Hij steekt van wal: ,,Hoogtepunten waren mijn overgang van Eisden Sport naar Patro Eisden en de promoties met Dilsen vv en Excelsior Ophoven. Als dieptepunt zie ik het feit dat ik in legerdienst moest in mijn tijd bij Patro Eisden. Ik kwam in een wachtsysteem te zitten en kon niet trainen. De toenmalige coach Janusz Kowalik (ex-MVV) zei als je niet kan trainen, kan je ook niet spelen. Dat begreep ik volkomen. Patro verhuurde mij daarop voor één seizoen aan Dilsen vv. Na dat seizoen had ik terug moeten gaan, maar ik had vrienden gemaakt, we promoveerden en hadden plezier. Mijn dieptepunt is dat ik toen niet terug naar Patro ben gegaan, dat verwijt ik mijzelf nu nog steeds.”

Waarom trainer. Dan rijst de vraag hoe bij Ron Czornyj het idee postvatte om trainer te worden. We laten hem zelf aan het woord. Hij vertelt over zijn mutatie van speler tot oefenmeester: ,,Ik kreeg op mijn 26e jaar een auto-ongeluk. Ik liep een open dijbeenbreuk op. Vervolgens bleek dat ik moeilijk kalk aanmaakte. Ik zat acht maanden in een rolstoel. Ik vroeg aan de chirurg wat de kans was dat ik terug aan het voetballen kon komen. Zijn antwoord was: “Ronny, je mag blij zijn als je terug aan het wandelen komt zonder manken”. Na dertien maanden maakte ik niettemin terug mijn heroptreden. Heel mooi moment, maar twee jaar later scheurde ik mijn achillespees af. Toen sukkelde ik van de ene kwetsuur in de andere en besloot ik de trainersopleiding te gaan volgen. Ik ben momenteel in het bezit van het trainersdiploma UEFA-B en de Europese UEFA Basic Licentie. Als trainer heb ik inmiddels een mooi rijtje clubs achter mijn naam staan. Een greep: Lanklaar vv , Park Houthalen , Waterloos Neeroeteren, Stokkem vv, Eisden Sport, Juve Maasmechelen, Zutendaal vv, Ex. Ophoven, St.Elen, De Ster, MMC Weert, en nu dus SV Langeberg.”

Trainers De Ster en sv Minor na afloop van de wedstrijd Ronny Czornij en Pedro Ricksen

 De oversteek naar Nederland. Wie op de facebookpagina van Ron Czornyj kijkt, vindt er een mooie foto van het roemruchte Sittardia uit de jaren zestig, met mannen als Willy Dullens, doelman Piet Vogels en supertalent -volgens velen de evenknie van Johan Cruyff-  Willy Dullens. Wij vragen ons bij het zien van die foto af welke band Ron Czornyj ermee heeft. Hij geeft tekst en uitleg: ,,Willy Dullens ken ik alleen van naam. Ik weet dat het een geweldige voetballer is geweest. Piet Vogels ken ik niet. Jos Klingen heeft mij tien jaar geleden als trainer naar Nederland gehaald, Jos had mij als assistent van Jan Lauers naar EVV willen halen, maar dat ging niet door om de simpele reden dat er geen budget voor was. Vervolgens ben ik scouting gaan doen voor Beerschot, dat toen onder leiding stond van Jacky Mathijssen ( huidig bondscoach van Jong België) Op een avond belde Jos mij op. De Ster uit Stein was op zoek naar een nieuwe trainer. Hij vroeg mij of ik dat zag zitten. Uit respect voor Jos ben ik op gesprek gegaan en ik hoef niet te vertellen dat het zes succesjaren werden. Van staartploeg in de derde klasse tot topploeg in de tweede klasse en voor het eerst in de geschiedenis van de club het KNVB-bekertoernooi gehaald. Dat bekeravontuur was in het seizoen 2014-2015. We dolven tegen topklasser Barendrecht het onderspit, maar wel pas na verlengingen. Het zijn in mijn ogen echt wel twee feiten waar club en ikzelf trots op mogen zijn. Aan Jos heb ik in feite te danken dat ik al tien jaar in Nederland ben, ik durf te stellen dat we vrienden zijn geworden.”

met Belgisch bondscoach Roberto Martinez, nationaal trainerscongres. Brussel.

Naar Brunssum. Dat de combinatie De Ster-Ron Czornyj een succesvolle is geweest, moge duidelijk zijn. Vorig seizoen maakte Ron Czornyj de overstap naar derdeklasser sv Langeberg. Wij vragen hem naar de gang van zijn zaken en zijn beweegredenen. Ron reageert: ,,Toen ik bij Langeberg op gesprek ging werd er een traject bepaald om de stap naar de tweede klasse te kunnen zetten. Er zouden spelers op cruciale plekken bijkomen. Door omstandigheden waar niemand iets aan kan doen is dit jammer genoeg nog niet gebeurd. We stonden tot aan de Corona-break op 8 maart 2020 mooi op plek 2 met maar twee verliespartijen. Er was dus uitzicht op succes. We waren een mooi boek aan het schrijven, maar Corona heeft stokken in de wielen gestoken. De ambitie van deze trainer is met Langeberg mee doen om de prijzen, ook nu weer. Of het gaat lukken weet je nooit op voorhand. Voetbal is immers onvoorspelbaar. Ook dit seizoen heeft Corona ons al parten gespeeld. Wedstrijden tegen Belgische teams in de voorbereiding hebben we moeten annuleren. We mochten niet de grens over van de burgemeester. Trainingen moesten we eveneens annuleren, omdat jongens getest moesten worden. In de competitie hebben we tot nu toe 5 op 12. Dat had 9 op 12 moeten zijn. We hebben ons niet genoeg zelf beloond voor ons goede voetbal. Maar goed, ik hoop dat wij met Langeberg mee zullen doen om de prijzen. Je bent natuurlijk ook afhankelijk van zaken als blessures, schorsingen enzovoort. Als je me vraagt wie er favoriet zijn, ga ik daar geen namen op plakken. De reeks is in ieder geval sterker geworden dan verleden seizoen. Iedereen kan van iedereen winnen, daarom een diplomatiek antwoord.”

Tussen de bedrijven door laat onze gesprekspartner ons weten zich in Brunssum gewaardeerd te voelen. Hij geeft aan dat Langeberg een mooie club is, die het echte familiegevoel uitstraalt en waar alles perfect is geregeld. Dat hoor je niet altijd van trainers, denken wij als redactie.

De selectie. Bij nagenoeg alle clubs, zo ook bij SV Langeberg, ondergaan selecties in de zomer wijzigingen. Spelers vertrekken, nieuwkomers maken hun opwachting, jeugd stroomt door. Wat zijn de mutaties in Brunssum en wat heeft dat voor impact op de kwaliteit? De visie van Ron Czornyj: ,,Liam Houkes is van Fortuna U19 overgekomen, Jeffrey Arends van BSV Limburgia. Jefffrey wil na het nodige blessureleed terug veel minuten maken. Angelo Claessens en Bas Smid zijn teruggekomen van SV Brunssum en Rowan Vromen is als doelman teruggekomen van Schinveld. We hebben ook talentvolle jeugd erbij. Met Liam Houkes, Joey Tukker, Jelle Naudts, Youri Heutz en Dani Heesbeen zitten gasten van 18 en 19 jaar in de selectie van 1. Ieder heeft zijn gaven en gebreken, ze hebben allen wel een progressiemarge. Deze jongens kunnen toekomstgericht het gezicht van Langeberg gaan bepalen. Ik denk dat we in de breedte sterker zijn geworden en makkelijker een schorsing of kwetsuur kunnen opvangen. Dit wil zeggen dat de concurrentie ook is toegenomen en daar hebben jongens op amateurniveau nog wel eens problemen mee. Heb je ambitie, dan moet je met concurrentie leren omgaan. Het team gaat voor op het individu, hier ben ik heel duidelijk in. Soms neem je een beslissing waar gewoon geen verklaring voor is. Dat heb je dan te respecteren.”

Omgang met Corona. We moeten er nog steeds mee leven, Covid-19. De impact op ons leven is er, altijd en overal, ook in de sport en daarmee het voetbal. Hoe gaat men er bij SV Langeberg mee om, vragen wij ons af. Ron Czornyj blijkt initiatiefrijk en respectvol:, getuige: ,,Ik heb voor iedereen een individueel schema gemaakt en een winterprogramma opgesteld, een en ander met de hoop dat we vanaf 15 december de groepstrainingen terug kunnen hervatten. Rekening houdend met de opgelegde maatregelen heb ik met de spelers gecommuniceerd om in vaste bubbels, ‘coronaproof’ te gaan trainen. Er bleken  meer tegen- dan voorstanders te zijn. Toen heb ik gezegd respect te willen tonen voor ieders mening. Indien iemand zichzelf en zijn naasten niet in gevaar wil brengen, moet je daar begrip voor tonen. Als we hervatten gaan we in ieder geval niet vanaf het nulpunt beginnen. Wie zijn wagonnetje niet kan aanhaken, heeft een probleem.”

Pierre Vermeulen en Ronny Czornyj

België-Nederland. Ron Czornyj heeft de Belgische nationaliteit. Zijn voetbal- en trainersverleden ligt grotendeels in Belgisch-Limburg, maar sinds pakweg tien jaar is hij in onze provincie actief, over de grens dus. Het kan niet anders of Ron kan de verschillen tussen de beide landen, of in dit geval de beide Limburgen, accentueren. Inderdaad, zo blijkt, die verschillen zijn er. Ron Czornyj: ,,In Nederland zijn de jongens veel mondiger en directer, ik hou daar wel van. De accommodaties in Nederland zijn een verademing ten opzichte van de Belgische. Als ik in België aan collega-trainers vertel dat we drie vaste materiaalmensen hebben, een masseur en een fysio voor de groep, dan vallen de monden open.”

Zo, dat is dan 1-0 voor Nederland, denken wij als ietwat chauvinistisch toehoorder. Tegelijkertijd realiseren wij ons dat het tussen de krijtlijnen momenteel waarschijnlijk andersom is als beider nationale trots op elkaar treft. Wellicht krijgen we in de zomer van 2021 antwoord op die vraag.

Aan het einde van het onderhoud laat de ‘selectiebaas’ van SV Langeberg ons weten naast voetbal te houden van een ontspannen fietstocht en een terrasje samen met mijn vrouw Marleen, zich graag af te matten op de racefiets en een biertje te drinken met vrienden. Dan sluit hij af met: ,,Het allerbelangrijkste: hopen dat iedereen gezond blijft in deze bizarre tijd. We moeten respect hebben voor de coronaregels om alle zieken en mensen in de zorg een hart onder de riem te steken. Als iedereen hier zijn steentje in bijdraagt, kunnen we misschien op een leuke manier terug onze hobby uitoefenen en na de wedstrijd lekker genieten van een biertje.”

De redactie van Parkstad Actueel zegt dank voor de reacties van een gedreven voetbalmens en is er fier op te hebben mogen ‘spreken’ met een provinciegenoot aan de andere kant van de Maas, ook nu weer iemand met die toch steeds weer aparte, Belgische, warm aanvoelende, tongval.

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno en privé foto´s van Ron Czornyj

Geef een reactie