Kyona Lacroix (Bekkerveld) : ,,Aan verliezen heb ik een bloedhekel”

Een sociaal betrokken vrouw. Die betrokkenheid komt tot uiting in haar studie en werk. Zij volgt de opleiding Social Work aan de Hoge School Zuyd in Sittard, zit in het derde leerjaar en heeft als uitstroomprofiel Jeugdzorg gekozen. Niet alleen achter de boeken is zijn een bezige bij. Op dit moment loopt zij namelijk 32 uur per week stage bij kinderpsychiatrische dagbehandeling de Triangel in Sittard, een onderdeel van Zuyderland GGZ. Daarnaast is zij werkzaam bij de zorgorganisatie N-Joy 4 Kidz. Zij omschrijft zichzelf als een vrolijke en spontane meid, die graag wordt omringd door andere mensen, niet van stilzitten houdt, ietwat perfectionistisch is en de lat liever iets te hoog dan te laag legt. ,,Ik ben iemand die het uiterste uit elk moment wil halen, maar ook kan genieten van de kleine dingen in het leven”, aldus onze gesprekspartner Kyona Lacroix, rechtsback van de vrouwen van voetbalclub Bekkerveld.

Clubs. Kyona Lacroix begon al op zeer jeugdige leeftijd met voetballen. Zij werd lid van Caesar, in haar woonplaats Beek. Later ging zij naar Fortuna Sittard en nu komt zij dus uit voor Bekkerveld. Zij vertelt: ,,Ik begon bij vv Caesar. Hier rende ik als klein meisje tussen de jongens door. Ik ben in een echte voetbalfamilie opgegroeid, een familie waar ik het enige meisje was en vanaf moment één geïnteresseerd was in de bal. Ik heb tot en met mijn 13^e/14^e jaar bij Caesar gevoetbald. Vervolgens heb ik de overstap naar Fortuna Sittard gemaakt. Daar heb ik vier seizoenen lang gespeeld als verdedigster. En nu dus bij Bekkerveld, het vierde seizoen alweer. Waar ik super trots op ben is dat mijn ouders langs de lijn staan, in weer en wind, altijd en overal. Prachtig vind ik dat.”

Hoogtepunten. We vragen Kyona naar haar mooiste ervaringen op voetbalgebied. Zij steekt van wal: ,,Een van mooiste hoogtepunten in mijn voetbalcarrière is het kampioenschap dat ik behaald heb met Fortuna Sittard in het seizoen 2014/2015. Op dat moment werden we voor het tweede seizoen op rij kampioen. In dat seizoen ben ik gegroeid, als speelster en als persoon, mede door het vertrouwen dat ik van de trainer en medespeelsters kreeg. Een ander hoogtepunt is dat we twee seizoenen geleden met Bekkerveld de finale van de promotiewedstrijden hebben bereikt. We hebben toen de eerste twee promotiewedstrijden keihard gestreden, in hoge tempraturen, om die finale te halen. Zeker de halve finale was een echte thriller. We hadden een minimale bezetting, de tempraturen waren ontzettend hoog, maar de wil om te winnen en de vechtlust gaven de doorslag. De wedstrijd ging gelijk op. De euforie bij die overwinning was goud waard. Helaas was onze tegenstander in de finale een maatje te groot. Maar de sfeer die er, ook na die verloren finale, hing was geweldig. We mochten trots zijn, zeker op onze werklust.”

Dan komt er iets wat maar weinigen mogen meemaken. We spreken over deelnemen aan de Jeugdolympiade, ook al is het dan bij de Jeugdolympiade. Kyona vertelt: ,,In 2014 mocht ik Nederland vertegenwoordigen op de Jeugdolympiade. Ik reisde samen met andere meiden uit de regio Limburg af naar Turkije, om daar met andere landen de concurrentiestrijd aan te gaan. We behaalden de zilveren mediale. Dat is een ervaring die ik meeneem voor de rest van mijn leven. De sfeer binnen de lijnen was scherp en ieder land was erop gebrand om te winnen, maar buiten het veld was iedereen – met zijn eigen cultuur-  gelijk en werden er samen dingen gedeeld.”

Dieptepunt en overgang naar Bekkerveld . Tot levenservaringen horen ook de mindere zaken, zo ook bij onze speelster van Bekkerveld. Zij verhaalt: ,,Helaas, na de twee op elkaar volgende kampioenschappen die ik behaald heb met Fortuna Sittard, zijn we het jaar erna gelijk weer gedegradeerd. Dit mede doordat er veel trainerswisselingen waren en speelsters overstapten naar andere clubs, op hetzelfde niveau of hogerop. Dat was flink balen, aangezien je met een team ergens naar toe hebt gewerkt en het dan in duigen ziet vallen. Een en ander heeft mij destijds doen besluiten een nieuwe uitdaging te zoeken. Ik wilde wel graag op niveau blijven voetballen. Er waren op dat moment twee clubs in de buurt, Amstenrade en Bekkerveld. Ik heb toen besloten om John Janssen (Bekkerveld) te contacteren om een keer mee te trainen. Op de eerste training voelde ik gelijk een fijne en warme sfeer, die uitgedragen werd door de club, iets wat ik in de jaren daarvoor had gemist. Ook de dames waren allemaal even aardig. Ik voelde mij gelijk welkom. Toen ik op de trainingen ook nog merkte dat iedereen hard werkte om het niveau en kwaliteit van voetbal te kunnen waarborgen was de keuze snel gemaakt. Hier zag ik mezelf graag voetballen en groeien als speler. Het bevalt prima. De droom om terug te keren in het profvoetbal heb ik mede daarom opgeborgen.”

Positie in elftal. Kyona Lacroix, die tussendoor laat weten graag te shoppen en op pad te zijn met vriendinnen, al is het maar om lekker bij te kletsen, speelt dus rechts achterin. Dat is een positie die niet iedere voetballer weet te waarderen, laat staan te ambiëren. In het geval van Kyona is dat anders. Zij laat ons namelijk weten die plek vooral mooi te vinden omdat je dan het spel vóór je hebt, en daarmee dus ook het overzicht op alles wat er gebeurt. Geen gekke redenering denken wij als redactie. Kyona laat ons nog weten eigenlijk altijd al als rechtsback te hebben gefungeerd. ,,Het team bouwt op jou als verdediger” zegt zij nog, om maar aan te geven dat de verdediging de hoeksteen is van een elftal.

Trainers. Het aantal trainers waar Kyona Lacroix tot op heden mee van doen heeft gehad, beperkt zich tot mensen van een drietal clubs. We vragen naar haar ervaringen met de oefenmeesters. Zij reageert: ,,Momenteel werk ik bij Bekkerveld samen met Mohammed Hachhouch. Hem zou ik willen beschrijven als erg gedreven en direct. Hij wil het optimale uit elk trainingsmoment halen en observeert en analyseert elke tegenstander nauwkeurig, om ons te kunnen voorbereiden op wat komen gaat. Hij houdt van directe communicatie en aanpak, hetgeen bij vrouwen niet altijd goed in de smaak valt, maar iedereen weet zo wel waar zij aan toe is. Bij Fortuna Sittard heb ik samengewerkt met o.a. Hans Schmets. Hem ben ik vooral dankbaar omdat hij mij de kans heeft gegeven om mezelf te bewijzen. Hij gaf mij speelminuten en de ruimte om te groeien. Door hem heb ik mezelf kunnen ontwikkelen, door te groeien naar mijn huidige niveau.”

Kwaliteiten en verbeterpunten .Iedereen heeft zo zijn sterke en mindere punten, in het dagelijks leven en in de sport. En daarmee natuurlijk, om een moderne managementterm te gebruiken, ook verbeterpunten. Dat geldt, zo blijkt, ook voor onze rechtsback, als zij verhaalt: ,,Ik zou mezelf omschrijven als een actieve speelster in het team. Iemand die houdt van goede en positieve communicatie tussen spelers, zodat je op elkaar kan bouwen. Als verdedigster heb ik het spel voor mij liggen, waardoor ik inzicht heb in wat er gebeurt of waar ruimte is om op te komen. In de wedstrijd leg ik flink wat meters af langs de zijlijn, om ook aanvallend mijn bijdrage te kunnen leveren. Verder ben ik iemand die niet bang is om het fysieke spel uit de weg te gaan wanneer dat nodig is, soms met een gele kaart tot gevolg. Tot slot eis ik van mezelf altijd 100% inzet en geef ik nooit op. Als verbeterpunten noem ik dat nog aan mijn techniek kan werken. Dit is nooit mijn favoriete onderdeel bij het voetballen geweest. Ik hou het liever simpel, i.p.v. te werken met allemaal trucjes om iemand te passeren. Soms wil ik té graag en stap ik te vroeg in als verdedigster, waardoor de tegenstander er langs kan komen. Hier wat meer rust bewaren is ook een verbeterpunt. Rust houden en de juiste keuzes maken is natuurlijk ook belangrijk in het heetst van de strijd.”

Teamverband .Elf goede voetballers maken nog geen winnend team. Het is een stelling die je vaak hoort en die ook klopt. Dat immers is en wordt vaak genoeg bewezen. Andersom geldt natuurlijk ook dat je er zonder kwaliteit niet komt. Hoe kijkt Kyona Lacroix hiernaar, vragen wij ons af. Zij geeft tekst en uitleg: ,,Een goed team bestaat voor mij uit jonge frisse spelers die nog vol energie zitten, maar ook uit spelers die met jarenlange ervaring het team op sleeptouw kunnen nemen. Een goed team is in mijn ogen een team waarbij je profiteert van de kwaliteiten die iedere speler heeft en waar je elkaar op die manier kunt versterken. Een team waarbij alle neuzen dezelfde kant opstaan en iedereen het optimale uit alle voetbalmomenten wil halen. In een goed team is naar mijn mening ook altijd plek voor plezier, bijvoorbeeld: na de training of wedstrijd even een drankje in de kantine doen met elkaar. Een goed team: je respecteert iedereen zoals die is en geeft elkaar de ruimte om te kunnen groeien.”

Trainingen

‘Oefening baar kunst’ is alweer zo’n adagium dat je in het leven vaak tegenkomt. Maar ja, het is natuurlijk ook een waarheid als een koe, om er nog maar een dooddoener tegenaan te gooien. Maar ja, tijdens trainingen moet je natuurlijk niet enkel voor de lol in het veld staan en er de kantjes vanaf lopen. Je moet er wel iets voor doen om resultaat te behalen, vindt ook Kyona Lacroix, getuige: ,,Tijdens de training vind ik het belangrijk dat hard werken met plezier afgewisseld kan worden. Het is fijn als iedereen gemotiveerd is en alle neuzen dezelfde kant op wijzen, maar dat er af en toe ook een grapje gemaakt wordt houdt de sfeer prettig. Het is, zoals al verteld, ook die sfeer die mij heeft overgehaald om bij Bekkerveld te komen voetballen. Dat wil ik ook andere spelers wil laten ervaren.

Erg fijn vind ik ook dat we op vrijdag veel tot alleen maar positiespel spelen, om in het ritme te komen voor de wedstrijd op zondag. De trainer hamert dan op de sterke en zwakke punten van onszelf, maar ook op die van de tegenstander, iets dat mijn huidige trainer altijd goed blijkt te hebben geobserveerd.”

Titelaspiraties . Bij het afbreken van de competitie als gevolg van het Coronavirus stonden de vrouwen van Bekkerveld samen met Orion op een gedeelde tweede plek in de eerste klasse D. Dan mag je ambities koesteren  denken wij, voor het moment dat de competitie weer hervat wordt. Kyona Lacroix is het met ons eens. Haar onderbouwing: ,,Twee seizoenen terug hebben we helaas de finale om te kunnen promoveren verloren. Vorig jaar verliep ook voorspoedig, totdat Corona roet in het eten gooide. Dit seizoen willen we ons de kans niet laten afpakken om mee te strijden voor de titel. Hier waren we in de eerste helft van het seizoen al hard mee bezig. Nu Corona het seizoen weer tijdelijk heeft stilgelegd, is het voor ons als speelster alleen maar wachten op het moment dat we weer van start kunnen gaan en onze goede lijn kunnen doortrekken tot het einde, met hopelijk het kampioenschap als bekroning, voor al ons harde werken. Aan onze instelling zal het in ieder geval niet liggen.“

 TV. Enkele jaren geleden was vrouwenvoetbal in ons land amper via TV te volgen. Mede door de opmars van het Nederlands elftal op het wereldpodium is daar verandering in gekomen. Nu kun je op zondag via Fox Sport al een duel uit de eredivisie rechtstreeks volgen. Is dat terecht? Kyona Lacroix, resoluut: ,,Niet meer dan logisch lijkt mij. Vrouwenvoetbal is de afgelopen jaren sterk op de kaart gezet door onze leeuwinnen. We boeken mooie resultaten en dat mag door iedereen gezien worden. Dus dat het vrouwenvoetbal nu op TV te volgen is, is weer een mooie stap naar gelijkheid tussen het mannen- en vrouwenvoetbal.”

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno en Foto’s privé album van Kyona Lacroix