Eind 2018 komt er een einde aan een tijdperk in Duitsland: met de sluiting van de mijn in Ibbenbüren zal de Duitse mijnbouw ondergronds eindigen. Dit eindigt een verhaal dat nauwer verbonden is met de industrialisatie van Duitsland dan enig ander. Geen kolen zonder staal, geen staal zonder machines. Rondleidingen, lezingen, speciale evenementen voor senioren, een actiedag en een excursie naar Alsdorf worden aangeboden. Een speciaal hoogtepunt vindt plaats op dinsdag 21 november om 18.00 uur in het Couven Museum in Aken. Collector Middelschulte leidt de collectie onder de titel ‘De mijnwerker en het witte goud’, De tentoonstelling is open tot 25 maart (dinsdagen tot zondagen van 10.00 tot 17.00 uur, 6/3 euro, onder de 21 jaar gratis). Verdere data op www.couven-museum.de ).

Zelfs het gebied Aken was in die tijd mijnbouwgebied voor steenkool en niet alleen synoniem voor gigantische bruinkoolgraafmachines en gehavende dorpen. Net zoals de mijneringen tegenwoordig polariseren, heeft het mensen altijd gefascineerd. De tentoonstelling in het Couven Museum is gewijd aan een speciale vorm van fascinatie: “De mijnwerker en het witte goud”.

Prachtig porselein uit de collectie Middelschulte wordt gepresenteerd. Achim Middelschulte, Bergassessor, komt, zoals zo vaak, uit een gezin waarin vader en grootvader mijnwerkers waren. Ze begonnen al porselein te verzamelen, dat zich bezighoudt met mijnbouw. Soepkommen, borden, figuren en fournituren zoals blikjes en kistjes, ongeveer 100 verschillende stukken zijn te bewonderen in de tentoonstelling.

Het Couven Museum is de laatste stop van vijf tentoonstellingen en Middelschulte heeft een grote lof voor het museum: “Het is de beste presentatie van de stukken.” Dit komt door de kamers, het museum heeft het burgerlijke leven van de 18e en vroege Opgedragen aan de 19e eeuw.

De eerste en vroegste werken getoond in de tentoonstelling dateren uit de jaren dertig van de 17de eeuw. Veel stukken zijn gemaakt in de porseleinfabriek Meissen in Saksen. Vanwege het klinkende succes zijn er andere fabrieken bijgekomen. Bijzonder opvallende stukken zijn onder meer ‘De mijnwerkers van Würzburg’: de favoriete stukken van Middelschulte zijn een mijnwerkerskapel.

Het contrast tussen het glanzende, witte porselein en de vaak zwarte uniformen van de mijnwerkers geeft de figuren even artistiek als iets documentairs. Ook een kijkje waard zijn de gedetailleerde schilderijen op de soepborden, kopjes en kannen op de boven- en benedenverdieping van het museum.

Geef een reactie