Ook in deze minder leuke tijden, mede als gevolg van de door eenieder zo verfoeide Coronacrisis, zijn er gelukkig ook personen die proberen om het beste er van te maken. Deze persoonlijke instelling is dan ook als lovenswaardig te omschrijven. Hiertoe behoort ongetwijfeld ook de 22 jarige Heerlense jongeman Jesse Ronden. Hij is net afgestudeerd accountant en een gewaardeerde dansinstructeur bij dansschool Jay’s Dance Vision in Heerlen.    

  

Omdat Jesse Ronden graag zijn (eigen)-verhaal met dit medium wilde delen kreeg hij dan ook van redactie ParkstadActueel gelegenheid om zijn levensverhaal op papier te zetten. Daar maakte hij dan ook dankbaar gebruik van en werd het een eerlijke en waarheidsgetrouwe opsomming met een heel interessante weergave van zijn levensloop. De redactie was dan ook van mening om dit, weliswaar uitvoerige, maar niettemin leuke verhaal, in zijn geheel te plaatsen. Het is immers zijn verhaal met weliswaar aangevuld een korte redactionele informatie toevoeging van het Heerlens ziekenhuis waar Jesse 22 jaar geleden (1998) ter wereld kwam. Wellicht voor hem ook  leuke informatie, mocht hij dit niet weten.

Toegevoegde info van Redactie ParkstadActueel: het Heerlens ziekenhuis was oorspronkelijk al in 1904 als Maria Hilfspital gevestigd aan de Heerlens Putgraaf/Akerstraat. Na enkele jaren werd de benaming omgezet naar St.Josephziekenhuis. In de zeventiger jaren verkaste het ziekenhuis naar nieuwbouw in Welten nabij buurtschap Benzenrade, waar Jesse Ronden dan ook geboren werd.  Als eerbetoon aan stichter en dorpsarts Frans de Wever veranderde de naam in De Weverziekenhuis. Vanaf 2015 is de benaming Zuiderland Medisch Centrum.

Het verhaal van Jesse: “toen ik al twee jaar was kreeg ik er een zusje bij. Dus werd ons gezin van vier compleet. Ik groeide op in de wijk Welten en durf te stellen dat ik een super jeugd heb gehad. Als onderdeel van een hecht gezin en een liefhebbende familie, hebben karaktereigenschappen als positivisme, enthousiasme en gedrevenheid zich al vroeg ontwikkelt.

Vanaf mijn vierde zat ik op basisschool Sint Martinus en dit is de plek waar ik voor het eerst in aanmerking kwam met ‘dans. Gymnastiekvereniging Coriovallum verzorgde regelmatig sportlessen in de wekelijks gym-uren en als snel merkte ik op dat vooral dansen op muziek mij erg aantrok en eigenlijk toen al de basis vormde van mijn huidige danscarrière. In 2003 werd ik dan ook lid van Coriovallum waar ik menig jaren met veel plezier heb gedanst. Bovendien was ik bij iedere schoolactiviteit op het podium te vinden. Dit deed mij toen al beseffen: dit wil ik ook. Ik wil meer met dansen gaan doen en wil ook deelnemen aan danskampioenschappen. Bij Coriovallum deed ik Jazz-Dance en Street-Dance, maar ik wilde meer. Daarnaast was ik enorm gefascineerd van het programma als ‘So You Think You Can Dance’ en ‘Holland’s Got Talent’, programma’s die lieten zien wat je allemaal kon bereiken met dans.

Ook voor mij verstreken de jaren en een immens hoogtepunt volgde in 2007. Ik werd uitgeroepen tot jeugdprins Jesse II van C.V. De Vlavreters Welten, één van de vele te gekke gebeurtenissen in mijn leven. Samen met de ‘grote prinscarnaval’ en het ‘Bloemenmeisje’ mocht ik diverse weken de carnavals scepter zwaaien in het prachtige Welten-Benseroa. Niet zo verwonderlijk dan ook dat ik in deze periode regelmatig op de ‘bühne’ te vinden was, niet alleen als jeugdprins, maar natuurlijk ook als danser als mijn stokpaardje, dus. In de jaren die volgden verzorgde ik regelmatig de ‘openingsact’ van bijvoorbeeld de jeugdprinsenproclamaties. Niet alleen bedacht ik zelf de danspasjes, ook legde ik het uit aan de deelnemers.

Niet veel later besloot ik dat het tijd was voor iets nieuws. De drang om mezelf continue te blijven ontwikkelen en door te groeien, heeft ertoe geleid dat ik in 2010 ben overgestapt naar dansschool Jay’s Dance Vision te Heerlen; een plek waar ik 100% mezelf kan zijn en mijn passie voor dans nog beter tot uiting is gekomen. Wat begon als een leuke ‘hobby’ groeide al snel uit tot veel meer; een ware passie. In het begin trainde ik slechts één keer per week maar niet veel later ging een volgende droom in vervulling; ik werd gevraagd om deel te nemen aan wedstrijdgroep X-Plosive. Ik was dolblij en was vastbesloten om met deze groep vele successen te halen op nationale kampioenschappen. Bovendien werd ik uitgenodigd voor diverse showcrews waarmee we soms wekelijks te vinden waren bij feestavonden, bruiloften en andere feestelijke aangelegenheden. Bovendien was dit een spannend jaar: ik begon als ‘brugpieper’ op het Sintermeertencollege, slechts op een steenworp afstand.

School combineren met al het dansen was regelmatig een behoorlijke uitdaging. Ik trainde op een gegeven moment van maandag tot en met zaterdag, met op zondag eens in de paar weken een wedstrijd in Den Bosch. Dit vergde de nodige discipline en motivatie, maar vooral het waarlijke ‘familiegevoel’ bij JDV, welke ik eveneens vanuit thuis heb meegekregen, zorgde voor sociale ontspanning en tegelijk gezamenlijke inzet. Juist het dansen fungeerde als ‘uitlaatklep’ wanneer ik het erg druk had of even niet wist hoe een bepaalde toets te halen.

Wederom gedreven door een hoop enthousiasme wilde ik in 2012 meer. Zodoende ben ik gevraagd om lessen te verzorgen voor JDV en ik durf wel te stellen dat ik niets liever doe dan mijn passie voor dansen delen met anderen. Ook het verzorgen van workshops op basis- en middelbare scholen vond ik een geweldige uitdaging. Daarnaast behaalde JDV met haar groepen diverse wedstrijdsuccessen; zowel op nationaal als internationaal niveau hebben we op de wedstrijdvloer gestaan. In 2015 hebben wij, overigens als enige dansschool in Heerlen, deelgenomen aan zowel de Europese als Wereldkampioenschappen Hiphop; beide ervaringen om nooit te vergeten. Dansen op dergelijke podia is zenuwslopend maar geeft tegelijk een enorme energie boost. Op het WK hebben we het tot de finale weten te schoppen, een heuse prestatie!

Niet veel later diende een nieuw avontuur zich aan. Nadat ik succesvol het gymnasium afrondde, ben ik gestart met de Bachelor Bedrijfseconomie in Tilburg. Het was een moeilijk besluit om buiten de provincie te gaan studeren, maar deze keuze heeft me veel gebracht op het gebied van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. Je eigen keuzes maken, zelf bepalen wanneer je wat doet, hoe je studeert en noem het maar op; er komt een hoop op je af in je studententijd. Bovendien heb ik in mijn vierde jaar van de bachelor een bestuursjaar gedaan als vicevoorzitter bij de Information Management studievereniging in Tilburg, hetgeen bijgedragen heeft aan mijn verdere ontwikkeling. Denk hierbij aan het organiseren van evenementen, ledenwerving, ledencontact en promotiecampagnes opzetten. Ondanks mijn drukke studentenleven, dat zich volledig afspeelde in Tilburg, was ik letterlijk ieder weekend in Heerlen te vinden. Op vrijdagmiddag nam ik de trein terug naar het mooie Zuiden en vooral na het passeren van station Sittard, waande ik me weer ‘thuis’.

Mijn dansbesognes gingen, weliswaar dan in het weekend, door. Wederom was JDV perfect om even heerlijk af te schakelen na een weekje studeren. Bovendien sprak ik in de weekenden af met vrienden van de middelbare school; mensen die ik tot op de dag vandaag nog steeds zie en heel dankbaar ben. Ook bij familie langsgaan en gezellig een avondje samen eten of borrelen waren wekelijkse activiteiten.

Halverwege 2019 begon toch iets aan me te knagen; ik wilde graag ‘terug noa ’t Zuuije’. Nadat ik de bachelor in maart (2019) afrondde, en mijn bestuursjaar vorig jaar zomer, studeer ik per september in Maastricht, de Master Accountancy. Momenteel woon ik weer thuis en dat bevalt hartstikke goed, al moet ik zeggen dat ik ook veel weg ben. Sinds ik weer in het Zuiden te vinden ben, zijn mijn activiteiten voor JDV opnieuw toegenomen. Samen met Team JDV bouwen we verder aan het ‘JDV Sprookje’. Zo heb ik afgelopen jaar vanuit JDV de choreografie van het Heerlens ‘Winkbulle Ballet’ mogen verzorgen: een heuse eer en tegelijk een project dat ik met veel liefde gedaan heb. Dit allemaal naast mijn masteropleiding, maar goed: ik ben liever lekker druk bezig.

Desondanks is het een raar jaar voor Jay’s Dance Vision. De dansschool bestond op zaterdag 11 april precies 10 jaar, maar heeft dit vanwege de coronamaatregelen niet kunnen vieren met haar leden of de stad. Niet fysiek in ieder geval. Ik heb mijn leerlingen sowieso de afgelopen maanden alleen maar gezien via een beeldscherm. Gelukkig heeft het kabinet een tijdje terug besloten dat dans-/sportverenigingen weer les mogen geven zolang er 1,5 meter afstand wordt gehouden en dit in de buitenlucht gebeurt. Met de zomer in aantocht is dat geen enkel probleem. We hebben een mooi verhard veld gevonden in de buurt van het Sintermeertencollege, waar we alle ruimte hebben en niemand anders mee hoeft te genieten van onze muziek. Onze leden zijn ook hartstikke blij. Eindelijk kunnen ze weer voluit dansen, zonder rekening te houden met een dure vaas of de muur in de woonkamer, haha. Voor JDV, en zeker ook andere dansscholen, is dit een mooie ontwikkeling. We kunnen weer lekker beginnen, niet op volle kracht, maar de eerste stap in de goede richting is gezet.

Net als de ‘normale’ (binnen) lessen vind ik creativiteit, ontwikkeling, gedrevenheid en een open sfeer erg belangrijk in mijn lessen. Niet alleen wil ik de dansers laten zien hoe ik ‘geniet’ van dansen. Ook wil ik hen leren om ‘dans’ op een juiste manier te waarderen en te laten fungeren als een ‘vrij’ moment. Bovendien wil ik iedereen het gevoel geven zich fijn te voelen.

Jay’s Dance Vision was voor de coronacrisis ook heel actief tijdens grote evenementen in het centrum van Heerlen. KingsXperience, Corio Tropical en Wintertijd, om maar een aantal voorbeelden te noemen. Nu dat er de komende tijd niet in zit, gaan we op zoek naar andere manieren om de gemiddelde Heerlenaar op een laagdrempelige manier in aanraking te laten komen met dans. Zo hebben we recentelijk een inspirerende video opgenomen om iedereen een hart onder de riem te steken in deze moeilijke tijd en te laten zien dat Heerlen barst van de creativiteit. Dergelijke initiatieven komen de eigenwaarde van de stad alleen maar ten goede. We mogen best wat trotser zijn op onze stad. Ik ben dat in ieder geval wel.

Zoals ik zelf eerder al zei, ben ik vrijwel altijd positief. Ondanks de coronacrisis probeer ik positief verder te gaan en constructief te bouwen aan mijn toekomst. Deze zomer studeer ik af en ga ik aan de slag in de ‘accountancy-wereld’. Daarnaast zal ik nog steeds blijven dansen, al zal ik opnieuw de juiste balans moeten vinden, maar dat zal wel goed komen”.

Beste Jesse, ondanks je nog jonge leeftijd niettemin hartstikke bedankt voor de beschrijving van je levensloop in een keurige verhaalvorm. Redactie ParkstadActueel wenst je dan ook succes in je verdere carrière.

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno

 

 

Geef een reactie