Roy Wetzels Sporting Heerlen De voetballer en gepassioneerd gymleraar.

 

Roy Wetzels (31) voetbalt bij Sporting Heerlen. Van stilzitten houdt hij niet. Een training slaat hij dan ook zelden of nooit over. Altijd al was hij een druk baasje. Zelf had hij er nooit problemen mee. Maar op school werd dat niet altijd op waarde geschat. Ook is hij perfectionistisch ingesteld. Dat heeft hem wel eens parten gespeeld. Inmiddels heeft hij zijn weg duidelijk gevonden. Hij staat volop in het leven, samen met zijn vriendin Cherryl Scheffer, met wie hij sinds 2012 samen is en met hun beider kinderen Xenn (2) en Nona, die onlangs op 27 februari het levenslicht zag. ,, Wat een rijkdom”, klinkt het uit de mond van een gelukkige vader.
Hij is opgegroeid in een hecht gezin, Paul Wetzels (vader), Hilde Wetzels (moeder) en Nadja Wetzels (zusje). Nadja heeft een zoontje Dani Wetzels. Roy is erg trots op zijn kleine neefje.

 

De mens Roy Wetzels

Een tipje van de sluier hebben we al gelicht. We geven het interview met Roy Wetzels een aftrap door hem te vragen naar zijn persoonlijkheid en de invulling van zijn dagelijks leven. Al direct komt tot uiting dat Roy niet om woorden verlegen zit. Hij steekt van wal: ,,Als kind was ik al een erg druk mannetje en ik kon niet of nauwelijks stilzitten. Dit zorgde voor mijzelf niet echt voor problemen, maar bijvoorbeeld op school kon dat wel eens anders zijn. Ik moest mij de hele dag focussen en vooral stilzitten. Het gedrag dat ze op school wilden zien strookte niet echt met wie ik was. Als ik aan de basisschool terugdenk, zijn het vooral de pauzes en de gymlessen die mij zijn bijgebleven als het gaat om positieve ervaringen en herinneringen. Buiten groep 1 en 2 dan, mag ik erbij zeggen. Het is toch apart dat ik later zelf als gymleraar in het onderwijs terecht ben gekomen. Het vak dat ik geef ligt dan natuurlijk wel in de lijn der verwachtingen. Mijn ouders hebben mij altijd de ruimte gegeven om mijzelf te kunnen zijn, hiervoor ben ik ze erg dankbaar. Die energie/drukte heb ik mijn hele leven behouden, ik denk dat mensen mij ook wel echt zien als een energiek persoon. Over het algemeen ben ik ook erg vrolijk en vind ik het leuk om zo nu en dan een grapje te maken. Humor vind ik een van de belangrijkste dingen in het leven, Hans Teeuwen, Theo Maassen en Ronald Goedemondt zijn voor mij cabaretiers die humor typeren. Daarnaast ben ik ook een erg zwart/wit persoon. Ik vind iets goed of fout, mooi of lelijk, daar zit bijna nooit iets tussen.”
Dan komt hij op het sportieve vlak uit. Hij zegt: ,,Ronaldinho en Roger Federer zijn voor mij de beste atleten ooit. Beiden hebben ze een fabelachtige techniek en ze bedrijven topsport met ogenschijnlijk gemak. Hier kan ik enorm van genieten. Ajax is mijn club in Nederland en in het buitenland is dat Barcelona. Naar mijzelf kijkend: mijn grootste talent is misschien iets heel anders dan voetballen, namelijk darten. Als ik stop met voetballen, ga ik daar waarschijnlijk meer tijd in steken. Daar zou ik nog wel iets mee kunnen bereiken.”

De gymleraar

Roy Wetzels werkt momenteel als leerkracht LO, dit staat voor lichamelijke opvoeding. Hij is werkzaam als gymleraar, bij de Talententuin Maastricht dit is speciaal basisonderwijs. Daarnaast geeft hij les bij IVOO diplomastroom, dit is voortgezet speciaal onderwijs in Maastricht.

Eerder was hij actief als gymleraar bij Bernardinus, Holz, Brandenburg, Herle en Eijkhagen. ,,Ik ben dus op veel middelbare scholen in Parkstad werkzaam geweest, veelal als vervanger. Ik was iedere keer op de verkeerde werkplek om een contract te bemachtigen” zegt hij. Dan vervolgt hij met: ,,Ik verwacht in de toekomst nog wel eens terug te keren bij een van de VMBO-scholen in of rondom Parkstad. De VMBO-leerling spreekt mij namelijk heel erg aan. Wellicht omdat ik mijzelf ook nog steeds een VMBO’er voel. Hierdoor kan ik mij erg goed verplaatsen in de doelgroep. Het werk dat ik nu doe bij het speciaal onderwijs vind ik ook geweldig. Tijdens de gymlessen kunnen de kinderen zich even uitleven. Dit vind ik prachtig om te zien. De lessen zijn zo ingedeeld dat iedereen op zijn of haar eigen tempo kan bewegen. Op deze manier ervaren veel leerlingen de gymles en vooral het bewegen als prettig. Toch probeer ik de kinderen iedere dag weer uit te dagen om nieuwe dingen te leren. Beweging moet sowieso een veel grotere plek krijgen in het onderwijs. Verschillende studies tonen aan dat bewegen het leren positief beïnvloedt. Toch zitten 80% van de leerlingen iedere dag op hun stoel en luisteren ze naar wat een leerkracht te melden heeft. Dit kan en moet anders!”

Paplepel

Roy Wetzels komt uit een echte voetbalfamilie mijn ouders missen niet of nauwelijks een wedstrijd. Dit is al sinds mijn jeugd zo. Mijn zusje, Nadja Wetzels, komt ook bijna altijd kijken. Die sport is hem dan ook met de paplepel ingegoten, kunnen we zeggen. Maar voor wat hoort wat kreeg hij ook al snel mee. ,,Nadat ik op 5-jarige leeftijd mijn zwemdiploma A en B heb gehaald ben ik gaan voetballen. Dat wilde ik eigenlijk al meteen, maar mijn ouders vonden dat ik eerst mijn zwemdiploma’s moest halen”, begint Roy. Over het vervolg en zijn eigen ik in de jeugd vertelt hij uitgebreid: ,,Tijdens het voetballen en ook op school was ik als kind heel erg prestatief. Ik wilde altijd de beste zijn. Dit nam op een gegeven moment ongezonde vormen aan. Als een klasgenootje een hoog punt scoorde en ik lager, was ik diep teleurgesteld. Tijdens het voetballen telde ik mijn foute passes, dan wist ik hoeveel ballen ik nog ‘goed’ moest spelen om weer een voldoende te scoren. Ik ontwikkelde zo faalangst. Mijn leerkracht van groep 8 op de basisschool adviseerde mij om naar het Thermencollege te gaan. Hier hebben ze mij enorm goed geholpen om aan mijzelf te werken. Mijn ouders hebben gelukkig de keuze gemaakt om mij naar deze school te laten gaan. Deze school of de opzet van de school is er helaas niet meer. Ik zou iedereen met bepaalde ‘problemen’ deze school enorm gunnen.”
De periode bij het Thermencollege heeft Roy bepaald geen windeieren gelegd, niet op het persoonlijke vlak maar ook niet in beroepsmatig opzicht. Roy weer: ,,Door deze school te bezoeken heb ik mijn doelen kunnen behalen. Ik wilde al vanaf mijn 11e levensjaar gymleraar worden. Na de middelbare school (VMBO-TL op Grotius) heb ik het CIOS in Sittard afgerond en daarna de sportacademie in Hasselt (PXL). Alles wat ik zelf heb ervaren in mijn jeugd, probeer ik nu als leerkracht ook door te geven. Ik denk ook dat ik door mijn levenspad een goede klik heb met de VMBO-leerling of het speciaal onderwijs. Ik ben (nog steeds) een doorzetter en als ik iets doe geef ik altijd 100%. Ik probeer wel de dingen te doen die ik ook leuk vind om te doen, anders krijg ik er weinig energie van. Mijn mentaliteit is over het algemeen, en vooral bij het sporten, goed. Dit is iets waar ik trots op ben.”

De voetballer

We hebben al vermeld dat hij zelden of nooit een training overslaat, als voetballer bedoelen we. We richten ons op de voetballoopbaan van onze gesprekspartner. Uit de mond van Roy Wetzels tekenen we op dat hij is begonnen bij Bekkerveld, waar hij tussen zijn 5e en 20e in alle standaardteams heeft gespeeld. De laatste twee jaren speelde hij in de hoofdmacht, destijds getraind door Henk Verheezen, coryfee in het Limburgse amateurvoetbal. Die laatste, op enig moment overgestapt naar LHC, was ook degene die Roy wist over te halen om in Eygelshoven te gaan voetballen. Roy Wetzels: ,,Dankzij Henk  maakte ik de overstap naar LHC. Ik heb veel aan deze trainer gehad, hij gaf mij altijd veel vertrouwen”. Op mijn 23e ben ik bij Sporting Heerlen gaan voetballen en hier speel ik nog steeds met heel veel plezier. Overigens, ik heb ook in het jeugdplan van Roda JC gezeten, maar mijn reeds beschreven faalangst zat mij in die tijd zodanig in de weg dat ik hier alleen maar slechter van ging voetballen.”

 

Multifunctioneel

Het liefst speelt Roy Wetzels op 6. Maar helaas, in de ogen van trainers vult hij die positie niet zo in als trainers het willen. Daarom speelt hij op andere plekken binnen het elftal. Hij blijkt multifunctioneel: ,,Momenteel speel ik vaak op 7, maar in het verleden heb ik ook vaak als 2 gespeeld. En ik heb twee seizoenen als 3 gespeeld. Op dat moment was dat wel succesvol, maar ik kan op die plek niet echt mijn ei kwijt.”

Hoogte- en dieptepunten als voetballer

Ook Roy Wetzels heeft uiteraard mooie en minder fraaie momenten als voetballer meegemaakt. Hijzelf somt de mooie momenten op. Hij laat ons weten:

  • ,,Toen ik 16 was mocht ik mijn debuut maken bij RKSV Bekkerveld op het eerste elftal, dit was een oefenwedstrijd tegen EVV. Met 6-0 weggespeeld, maar het was voor mij een mooie dag;
  • De mooiste herinnering is de promotie van Sporting Heerlen naar de eerste klasse. Dit was een heel lang seizoen met een absurde finalewedstrijd tegen Wilhelmina’08 als slot. Deze wedstrijd was een absoluut hoogtepunt. In die confrontatie zat alles wat voetbal fantastisch maakt, gevolgd door penalty’s die wij gelukkig wonnen. Die dag vergeet ik, en het team waar ik toen in speelde, nooit meer;
  • Met Sporting promoveerden we naar de tweede klasse. Dit was twee seizoenen geleden. We waren dat seizoen heer en meester;
  • Ik speelde met Sporting tegen EHC voor de beker. Na 15 minuten stonden we al met 0-1 achter en hadden we een rode kaart ontvangen. We hielden toch stand en 10 minuten voor tijd scoorde Jeroen Lemmens de 1-1 en ik de 2-1 in de laatste minuut. Dit is voor mij een mooi moment;
  • Daarnaast heb ik als jeugdspeler van Bekkerveld in de C1 de beker gewonnen en op de D1 kampioen geworden. Mijn vader was toen leider en dat maakte het zeer speciaal.”

De dieptepunten zijn niet zo omvangrijk, zo horen we van Roy. Een degradatie met LHC is er eentje van. En dan zijn er twee degradaties die volgden op de promotie naar de eerste klasse van Sporting Heerlen. Maar dat was het dan ook zo’n beetje. Eén gebeurtenis moet gememoreerd. Roy: ,,Met de A1 van Bekkerveld hadden we een subliem seizoen en wonnen we op twee duels na alles. We speelden één keer gelijk en verloren een wedstrijd van de latere kampioen Wittenhorst. In de finale van de nacompetitie om promotie ging het helemaal fout. Ik had de hele week goed gegeten, was vroeg naar bed gegaan en was helemaal klaar om die wedstrijd te spelen. Na een minuut of vijf scheurde ik mijn enkelband. Hier heb ik nog tien minuten mee doorgespeeld, maar helaas moest ik gewisseld worden. We verloren die wedstrijd.” Bij het uitspreken van die laatste woorden laat Roys gezicht een grimas zien.

Sporting Heerlen

Roy Wetzels vertelt ons zijn huidige team te zien als deel uitmakend van een grote selectie, die hij als super hecht omschrijft, een team waar iedereen voor elkaar door het vuur wil gaan. Dit komt mede omdat men al jaren bijeen is. ,,Mits wij gefocust zijn vanaf het begin van de wedstrijd en spelen met de juiste mentaliteit kunnen wij enorm veel bereiken” aldus Roy. Een inschatting makend voor het komend seizoen ziet Roy Sporting Heerlen komende voetbaljaargang in de subtop van de tweede klasse G spelen en als kanshebber voor een periodetitel.

Dani Wetzels. Roy is erg trots op zijn kleine neefje.
Op de foto Dani Wetzels met  Roy Wetzels is erg trots op zijn kleine neefje. foto door Paul Wetzels

Vergelijking

Roy heeft dus inmiddels voor drie clubs in onze regio gespeeld, te weten Bekkerveld, LHC en Sporting Heerlen. Tijd om hem eens een vergelijking te laten trekken tussen die verenigingen. Hij geeft uitleg waarbij het niet alleen om het spel binnen de witte lijnen blijkt te gaan. Hij zegt namelijk: ,,Sporting Heerlen is een warme en gezellig club. De club heeft een fijne uitstraling naar de leden. Ik denk dat alle leden van de club zich gewaardeerd voelen in hetgeen ze doen voor de club. Hierin lijkt Sporting erg op LHC. Dat was ook een enorm warme club en in de tijd dat ik er speelde was het vooral in de kantine van hoog niveau. Doordat beide clubs het goed doen in de kantine presteren ze ook op het veld. Bekkerveld selecteert vooral op kwaliteit. Daardoor krijg je automatisch een spelersgroep die niet perse binding heeft met de club. In de selectie van Bekkerveld spelen een aantal spelers die ook van buiten de regio Parkstad komen. Mede hierdoor denk ik dat de sfeer in de kantine anders is, dit verschilt met Sporting Heerlen. Toen ik in het eerste elftal bij Bekkerveld speelde, was er nog wel een spelersgroep met jongens die al jaren samen speelden. Die groep is de laatste jaren uiteengevallen. Ik denk dat Bekkerveld zich statiger presenteert dan LHC of Sporting. Sportief gezien ontlopen de drie clubs zich niet veel.”

Trainer

De voetbalinsiders in Parkstad kennen Roy Wetzels ook als trainer. Bij de senioren is bij nog niet als oefenmeester actief geweest, in de jeugdcategorieën des te meer. We sommen het rijtje clubs op waar zijn weg tot nu toe heen heeft gevoerd. Op 15-jarige leeftijd begon hij als techniektrainer bij VSPL dit was in 2005 en dat hij nu nog. Via CIOS behaalde hij TC 2/UEFA B. Hij liep stage bij Roda JC, in het seizoen 2008-2009 bij de 012 (Dennis Pluijmen was de hoofdtrainer). In 2009 en 2010 was hij stagiair bij de O16 van Roda JC. Jan Lauers en Hens Fischer waren toen de hoofdtrainers. ,,Dit was een zeer goede combinatie en ik heb veel geleerd in deze twee seizoenen”zegt Roy. Na school te hebben afgerond werd hij trainer van de O13 van Bekkerveld, vervolgens maakt hij de overstap naar de O13 van Fortuna Sittard. Dat leverde naar eigen zeggen niet zo’n fijn jaar op, wel eentje waar hij veel van heeft opgestoken. In de jaren 2016 tot 2020 was hij wederom bij Roda JC, als techniektrainer, hoofdtrainer van de O9 en de O11 en daarnaast jeugdcoördinator bij Bekkerveld.

 

Wij vragen ons af hoe Roy Wetzels eigenlijk op het idee kwam om trainer te worden, te meer ook omdat hij nog volop als voetballer actief is. Hij verhaalt: ,,Rond mijn twaalfde levensjaar ben ik begonnen bij een voetbalschool genaamd Voetbalschool Parkstad Limburg (VSPL). Deze voetbalschool heeft mij heel veel gebracht in het leven. VSPL had op dat moment vier trainers met een eigen specialiteit. Gerard Offermans, Wiel Smeets, Richard Kicken en ‘opa Jacob’. Deze vier mannen konden een geweldige training voorschotelen, waarmee een speler zich geweldig kon ontwikkelen. Toen ik 15 jaar was ben ik zelf trainingen gaan geven. Door omstandigheden ging Gerard Offermans alleen door met de voetbalschool. Gerard traint volgens de visie van Wiel Coerver. Hij heeft nog veel met Coerver gesproken vlak voor diens dood. Hij is doorgegaan met het ontwikkelen van de methode en heeft nu oefenstof waar niemand aan kan tippen. Ik heb dus vanaf mijn 15e heel veel van hem mogen leren en dat doe ik tot op de dag van vandaag. Gerard is heel erg inspirerend en kan een speler optimaal verbeteren. Dit is ook mijn doel als trainer. Vroeger speelden kinderen veel op straat en oefenden hier technische vaardigheden. Dat beeld is helaas verleden tijd. Daarom: tijdens onze trainingen halen wij ‘de straat’ naar het veld. Toen ik op het CIOS zat moest ik een richting kiezen. Ik heb bewust voor voetbal gekozen, zodat ik mijn UEFA B kon halen. Dat ga ik waarschijnlijk in de toekomst ook gebruiken om een eerste elftal te trainen.”

Vooralsnog heeft Roy Wetzels het trainingswerk op een laag pitje gezet, of beter gezegd, hij is er mee gestopt. Ik train wel nog bij VSPL. Daarover en zijn ambities in de toekomst: ,,Het Corona-tijdperk heeft mijn ogen geopend als het gaat om mijn gezin. Ik ben altijd druk bezig geweest met voetballen en als leerkracht. Deze combinatie zorgde ervoor dat ik niet veel thuis was. Toen er opeens een lockdown was, zag ik met eigen ogen wat ik allemaal miste van mijn opgroeiende zoon. Dit heeft mij doen besluiten om te stoppen bij Roda JC. Het was een moeilijke keuze, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. Training geven kan nog altijd, maar mijn kinderen zie ik maar één keer opgroeien. Ik heb er nog over nagedacht om UEFA A te gaan doen, maar ik denk niet dat het nog gaat gebeuren. De visie van de KNVB staat haaks op hoe ik het spelletje zie. Ik hoop in de toekomst, als mijn kinderen ouder zijn, ergens als techniektrainer aan de slag te kunnen gaan. Ik weet zeker dat ik op dat vlak een meerwaarde kan zijn voor teams op alle niveaus. Of ik met mijn zienswijze hogerop kom weet ik niet, maar ik handel zoals ik denk dat het moet. We zien wel. Ik zou in ieder geval graag jeugd willen stimuleren om te voetballen en met een bepaalde mentaliteit. Als ik de opgroeiende kinderen van nu en later iets mee kan geven als het gaat om techniek en nog belangrijker doorzettingsvermogen, dan ben ik hoog genoeg gekomen. De mentaliteit van de meeste spelers tegenwoordig is niet wat het moet zijn, ik ben ervan overtuigd dat ik dat kan omdraaien als een speler dat zelf echt wilt.”

Winkbuul i Kirchroa

Tenslotte, we konden het niet laten, ontbreekt nog één vraag. Roy Wetzels is immers in Heerlen geboren, opgegroeid en voetbalt er, bijna onafgebroken. Toch woont hij in Kerkrade. Dus: hoe komt dat, ‘Enne winkbuul i Kirchroa?’. Niemand beter dan Roy zelf kan het uitleggen: ,,Cherryl en ik hebben een lange zoektocht naar een koopwoning gehad. We begonnen met zoeken in en rondom Bekkerveld, omdat ik hier zelf ook ben opgegroeid. De prijzen van de huizen bleken er echter erg hoog. Toen zijn wij in Kerkrade uitgekomen en ik ben heel erg gelukkig met de situatie zoals deze nu is. We hebben nu een grote tuin en een mooi huis, waar onze kinderen fijn kunnen opgroeien. Zo kunnen ze veel buiten spelen, dat is wel iets wat wij belangrijk vinden in de opvoeding”, zegt hij diplomatiek en zakelijk. Om er aan toe te voegen: ,,Gelukkig zijn Xenn en Nona wel in het ziekenhuis geboren, hierdoor zijn ze toch nog een beetje van Heerlen, hahaha.”

Foto’s®ParkstadActueel/Lucho Carreno

 

 

Geef een reactie