Ze wordt op 19 februari 20 jaar en woont in Bocholtz. In Sittard volgt ze momenteel de opleiding Social Work. Ze is actief als vrijwilligster, bij de Kornuiten van Koraal in Lemiers. Voetballen doet ze vanaf haar derde, ze is ook al trainster, van de JO-7. Het sportieve deel van haar leven speelt zich af bij WDZ in Bocholtzerheide. Een bezige bij, zo concluderen wij. ,,Ik hoef me gelukkig niet te vervelen”, zegt onze gesprekspartner Esmee Muijrers. Tegenwoordig maakt Esmee deel uit van het vrouwenteam van WDZ, de pupillen van trainer André Hall. Respect binnen de sport draagt zij hoog in het vaandel. Behalve voetbal kunnen haar -in de winter-  skiën en -in de zomer-  tennissen boeien, respectievelijk haar tot sportieve prestaties bewegen. Vrienden en familie vindt zij essentieel en natuurlijk leuke dingen doen in haar, nog jonge, leven.

 Voetballoopbaan

We hebben al vermeld dat Esmee Muijrers vanaf haar derde levensjaar actief is bij WDZ. We vragen naar het verdere verloop. Zij vertelt: ,,Ik ben begonnen bij de bambini’s., Daar heb ik leren voetballen van juffrouw Toos en juffrouw Annie. Daarna heb ik de rest van jeugd ook bij WDZ doorgebracht. Tot en met de C-jeugd (zo heette dat toen nog) heb ik altijd in een gemengd team gespeeld. In die teams zaten voornamelijk jongens, meiden waren er maar weinig. Van m’n tiende tot m’n dertiende ben ik nog voor KNVB-teams uitgekomen. Maar dat was niks voor mij, daar zaten iets te veel verplichtingen aan vast.

Toen ik op de C1 van WDZ voetbalde was ik net 16 en ging ik ook steeds vaker meedoen bij het vrouwenteam van WDZ, zodat ik kon wennen aan hoe het was om vrouwenvoetbal te spelen. Na een tijdje heb ik besloten dat ik het liefste voor vast bij de vrouwen wilde spelen, dus toen ben ik overgestapt. Nu speel ik nog steeds in dat elftal, met heel veel plezier mag ik zeggen.”

Hoogtepunten en mindere ervaringen

Ook aan Esmee Muijrers stellen we de vraag welke hoogte- en dieptepunten zij tot op heden op sportief gebied heeft ervaren. Ze begint met het leuke gedeelte: ,,Ik denk dat een van de hoogtepunten toch wel is dat we tegen buur Simpelveld/Sportclbub’25 in de laatste minuten wisten te winnen. Als je het hebt over onze duels tegen Simpelveld/Sportclub, dan weet iedereen dat het sowieso al om een dorpsderby draait en als je die dan in de laatste minuten weet te winnen, geeft dat een extra fijn gevoel. En dat is hetzelfde tegen Rood Groen LVC’01. Ook daar wisten we pas in de laatste minuten het winnende doelpunt te maken. Best lekker, op zo’n manier te zegevieren. In de jeugd situeer ik de hoogtepunten vooral in de jaren dat ik kampioen werd met m’n teampje. “

Maar uiteraard zijn er in een voetballeven ook andere ervaringen. Esmee daarover: ,,Het sportieve dieptepunt vormt vooral de blessure die ik aan m’n hoofd en rug heb opgelopen tijdens het voetballen. Maar goed, dat is het risico van het vak, zullen we maar zeggen. Een ander dieptepunt, buiten het voetbal zelf gelegen, is het gegeven dat we bij WDZ in het afgelopen jaar helaas afscheid hebben moeten nemen van een paar mannen van de ‘oude’ garde van de club. WDZ is sinds mensenheugenis een grote familie, dus dan doet het pijn als er mensen wegvallen. Vooral ook omdat deze mannen heel belangrijk waren voor de club. Sommigen hoorden zelfs tot de oprichters. Die mensen zullen we natuurlijk nooit vergeten!”

Switch

In het voetbal zie je vaak dat spelers, zowel bij de mannen als bij de vrouwen, in de voorhoede beginnen en, naarmate de leeftijd vordert, langzaam maar zeker naar een positie achterin het elftal schuiven. Ook bij Esmee is er sprake van een switch, maar dan wel in omgekeerde richting. Zij licht toe: ,,Sinds ik bij de vrouwen voetbal sta ik meestal in de spits, soms fungeer ik als ‘mid-mid’. Ik heb bij de jongens altijd laatste vrouw, libero dus, gestaan. Het was ook wel effe wennen toen ik de eerste wedstrijd bij de vrouwen meedeed en ik opeens in de spits werd geposteerd.”

Esmee is uiteraard nog heel jong. Wie weet, keert zij op latere leeftijd nog eens terug als libero.

Trainers

Dan komen we te spreken over de oefenmeesters. Hoewel Esmee natuurlijk nog heel jong is en een lang voetballeven in het vooruitzicht heeft, heeft ze al de nodige trainers meegemaakt. Wij vragen naar haar ervaringen en haar oordeel. Ze reageert: ,,Zoals gezegd, het begon allemaal bij Juffrouw Toos en Juffrouw Annie. Zij hebben mij het voetballen bijgebracht. Bij de jongens heb ik vaak Harry Lipperts als trainer gehad. Hij heeft mij het inzicht en vooral ook de techniek en rust in het spel aangeleerd. Bij de vrouwen begon ik met Peter Smeets en later is daar ook nog Michel Nicolaije bijgekomen. Dat waren twee leuke trainers, die me vooral op het fysiek gebied een stuk wijzer hebben gemaakt. Wat bij de vrouwen heel handig is om te hebben, want daar gaat het er meer fysiek aan toe dan bij de mannen. De afgelopen twee jaar hebben we André Hall als trainer. Hij weet heel goed wat hij met ons wil bereiken en heeft een duidelijk doel voor ogen. Dat merk je ook tijdens de trainingen. Maar gelukkig neemt hij zichzelf ook niet altijd al té serieus. Want (Esmee grinnikt; red.) de opdrachten die hij soms verzint zijn zo moeilijk uit te leggen, dat hij het zelf af en toe ook niet meer begrijpt.”

WDZ, dromen en biervaten

Esmee kan zonder meer worden betiteld als kind van WDZ. Het is dan ook niet vreemd als zij zegt: ,,Ik ben bij WDZ omdat het de leukste en gezelligste club is die je maar kunt bedenken. Het is één grote familie. Het draait niet alleen om het voetbal, maar ook om activiteiten buiten het voetbal om. Ik zou bij geen andere club willen voetballen, WDZ zal altijd mijn clubje blijven. Ik droom ook absoluut niet van een profclub, daar gaat veel te veel tijd in zitten. En dan zou ik een hoop leuke dingen achterwege moeten laten, dat is het me niet waard. Er is voor mij maar één profclub en dat is WDZ!  Ander vrijwilligerswerk binnen WDZ doe ik (nog) niet. Behalve dan, zoals al gezegd, dat ik als jeugdtrainer fungeer en dat ik een paar keer per jaar kantinedienst draai op de zaterdag. En niet te vergeten, we zorgen ervoor dat de biervaten op tijd leeg zijn. Ook belangrijk uiteraard.”

Diplomatie

Als we Esmee vragen naar de beste spelers met wie zij in een team is uitgekomen, geeft zij er blijk van over diplomatieke kwaliteiten te beschikken. Zij zegt namelijk: ,,De WDZ-vrouwluuj natuurlijk! Iedereen heeft eigen, specifieke kwaliteiten binnen ons team. Dat maakt dat we een goed team zijn. Bij voetbal draait het om het team als geheel, niet om individuen. Als je me vraagt naar een omschrijving van mijn eigen kwaliteiten: ik denk dat ik er als voetballer vooral voor wil gaan en dat ik niet bang ben om een duel aan te gaan.”

Verwachtingen

Op het moment van ter perse gaan van dit interview heeft het kabinet net besloten dat er bij de amateurs weer gevoetbald mag worden. Ervan uitgaande dat het seizoen 2021-2022 uitgespeeld gaat worden vragen we Esmee Muijrers naar haar verwachtingen. Zij sluit het onderhoud af met: ,,Ik denk dat we wel ergens bovenaan kunnen eindigen. Maar ik hoop vooral dat we er nog een leuk seizoen van kunnen maken.”

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno