Vandaag, zondag 29 januari bracht burgemeester Petra Dassen in het verzorgingstehuis Kapelhof in Kerkrade een verrassingsbezoek aan de heer Jo Handels. Die is vandaag 100 jaar geworden. Naast een cadeau van de burgemeester ontving Jo ook en bijzonder cadeau van het personeel van de Kapelhof. Die verraste de Roda JC supporter met een VIP uitje naar de wedstrijd van Roda JC tegen koploper PEC  Zwolle morgen, maandagavond 30 januari, in het Parkstad Limburg Stadion. 

Jo Handels heeft zelf ook altijd een sportief en actief leven geleid. Hij wandelde iedere dag en genoot van de wandelvakanties in Oostenrijk. Verder zat hij in een kaartvereniging, maar die werd tot zijn spijt wegens gebrek aan nieuwe leden opgeheven. En haast vanzelfsprekend was hij jaren vaste supporter van Roda JC. 

Jo Handels zag het eerste levenslicht in de Kohlbergstraat. Na zijn twee reeds overleden zussen, was hij de enige zoon van een mijnwerkersgezin. Op 7 juli 1949 trad hij in het huwelijk met zijn in 1993 overleden echtgenote Iwanka. In 1950 werd dochter Gerrie zaliger geboren en in 1951 maakte zoon Toon het gezin Handels compleet. 

In zijn werkzaam leven was Jo werkzaam op het kantoor van de Domaniale Mijn en na de sluiting van de mijn vervolgde hij zijn weg bij de pacemaker fabriek Metronic. 

Naast zijn werk was hij 45 jaar als onbezoldigd penningmeester actief bij begrafenisfonds St. Pietersrade geweest. Tot enkele jaren geleden woonde hij nog zelfstandig in de Beukenbosweg. Tot zijn 93^ste reed hij ook nog zelfstandig auto. Daaraan kwam een einde toen hij na een ongelukkige val in de rolstoel belandde. Noodgedwongen moest Jo toen verhuizen naar de Kapelhof. 

In het gesprek wordt duidelijk dat Jo Handels ondanks alle tegenslagen in zijn leven een optimist en positivo is gebleven. Ondanks dat zijn mobiliteit en zijn gehoor hem in de steek hebben gelaten is hij een zeer tevreden mens-mens. Zijn geheugen is overigens nog steeds optimaal. Ongelooflijk zelfs! Jo weet zich de datums van alle bijzondere gebeurtenissen in zijn leven nog steeds heel goed te herinneren. Al zegt hijzelf: “Ik heb goede en minder goede dagen. Maar zeg dan tegen mijzelf: ‘Jo, niet zeuren gewoon doorgaan.’ 

Een verklaring waarom hij zo oud is geworden heeft Jo niet. “Ik ben altijd veel in beweging geweest. En ik heb gaandeweg ook afgezien van enkele geneugten des levens. Vijftig jaar geleden heb ik mijn laatste sigaret gerookt bij café Chermin. Vroeger dronk ik ook graag een borreltje maar nu houdt hij ik het bij af en toe een glas rode wijn.” De vraag of het leven vroeger beter was ontlokt hem een fijne glimlach. “Ja, veel beter! Het was vooral gemoedelijker. Het leven was niet zo jachtig als nu. Ik was ook tevreden met de drie tv- zenders.” 

Foto’s Peter Trompetter Fotografie