Sterk RKHBS wint van VV Keer 1 ½

Door een onnavolgbaar competitieschema mochten de dames van de Heerlerbaan na speeldag 8 op een donderdag gespeeld te hebben, nu op een vrijdagavond gaan aantreden in Cadier en Keer. Dit team kon op zondag 8 april niet voldoende speelsters bij elkaar krijgen en had de wedstrijd uitgesteld naar een vrijdag.Voor ons geen probleem, maar dat dit uitgerekend de vaste trainingsavond bij VV Keer van zowel da1 alsook da2 is; is natuurlijk niet erg prettig.

Hierdoor kon dit team, dat puntloos onderaan staat flink putten uit de selectie van da1. Dit gebeurd helaas overal wel eens maar VV Keer speelt wel even in de 3^e klasse. Volgens eigen zeggen zouden er drie speelsters meedoen, maar dit is helaas ernstig ver bezijden de waarheid. Diverse dames speelden onder een andere naam of stonden helemaal niet op het formulier. Waarom weten wij dit zo zeker; via de voetbal.nl app kun je natuurlijk de selecties van elk team nakijken en dan zag je toch echt wel diverse “vreemde” namen.

Waarom doet een team dit? Altijd verliezen is natuurlijk niet leuk, maar zou het met die andere speelsters dan wel lukken? Nee dus, want de dames van RKHBS zien het, volgen de warming-up met gefronste wenkbrauwen; spugen daarna even in de handen en klappen er vol op met een houding van “alles leuk en wel maar don’t f… with us”

De meiden die nu voor VV Keer in het veld stonden konden de dochters zijn van enkele speelsters van RKHBS want met slechts twee dames uit de 80-ies lag de gemiddelde leeftijd ruim onder de “Good-oldies” van RKHBS. Jessica, Danielle, Nathalie, Deniece, allemaal prachtvoetbalsters maar toch al ietsjes ouder….

Kortom het zou een slag worden van jonge frisheid tegen geslepenheid en ervaring. Eerder was het competitieduel al in 11-0 geëindigd maar dit zou er vandaag nooit inzitten; dat werd al heel snel duidelijk. VV Keer had een opmerkelijke opstelling gemaakt met alle “invalsters” in de middelste linie en voorin; wat er voor zorgde dat onze achterhoede vandaag echt op haar hoede moest zijn want snelheid en zeker ook goede voetbalsters was er voldoende. De achterhoede bestond uit eigen kweek; dus het team hing nogal uit het lood.

Maar onze opstelling was vandaag al bij voorbaat aangepast; “Veterinne” Danielle Voragen had zich spontaan aangeboden voor deze vrijdagavond en mocht voorin gaan doen wat ze al haar hele leven doet; doelpunten maken of voorbereiden.

Hierdoor werd de bijna jarige – 4 uur na aftrap – Danielle Dorenberg vanuit de spits helemaal naar de defensie gehaald om de geblesseerde Vivianne en de afwezige Sarah te vervangen; een taak die deze alleskunner gedurende 90 minuten met onwaarschijnlijk goed voetbal zou uitvoeren. De rest van de defensie bestond uit de mannetjesputters Deniece en Uschi; twee voorbeelden van op en top gemotiveerde sporters.

Zo stond het vooraf en hoe zou het gaan verlopen? Welnu, VV Keer nam verrassend het initiatief en voetbalde met hun snelle spitsen gewoon goed mee en leek in niks op de puntloze hekkensluiter. Maar voorlopig gaf onze achterhoede geen krimp terwijl de tegenaanvallen van RKHBS juist wel gevaarlijk waren.

De eerste plaagstoot was van Danielle V (hierna Daan) maar haar inzet verdween nog over het doel. Na een gelijk opgaand eerste kwartier kreeg de beheerder van het elektronische scorebord het plotseling druk. Uschi greep achterin uitstekend in en verzond een splijtende dieptepass op Daan die er als een haas vandoor ging en oog in oog met een keepster is dit al sinds 1832 kassa. Amper een minuut later speelde Jessica (de 38 jarige) Daan (de 36 jarige) knap vrij waarna de voorzet van laatstgenoemde simpel kon worden binnengelopen door de Benjamin in de voorhoede: Ella (die van 1996). Zij scoorde haar eerste goal van het seizoen en dit is een beloning voor haar goede inzet op training en wedstrijden.

Nog was de koek niet op in deze opwindende fase, want VV Keer wilde niet opgeven en konden bijna profiteren van een zeldzaam slippertje van Uschi maar door goed nazetten en met een inglijdende Deniece en Imke verdween de inzet van de spits van VV Keer via de lat over het doel. Door deze “Doppelpack” in combinatie met de bal op de lat was de aanvalsdrang toch wel geknakt. RKHBS nam het heft in handen en speelde nu met controle; de counters van de thuisclub bleven gevaarlijk maar de defensie stond werkelijk zo safe als een bank in Zwitserland en er kwam dan ook geen muis doorheen.

Echte aanvallen van RKHBS vielen er ook niet meer te bewonderen zodat de rust met 0-2 werd bereikt.

Helaas voor de wissels die Erwin en ik allemaal (veel) speeltijd hadden beloofd, konden we deze meiden bij deze krappe voorsprong nog niet inbrengen, maar daar had ene Samantha L. (voorheen bekend als Sammiejj) toch andere gedachten over. Op pad gestuurd door Deniece kon deze kanjer ongestoord richting de goal van VV Keer banjeren en vanaf een meter of 16 schoot ze hard en laag binnen; de 2^e helft was amper 20 seconden bezig. Hiermee was de wedstrijd nu wel gespeeld en hadden de “uithulpen” ook niet zoveel puf meer; waardoor Imke amper nog op de proef gesteld werd. Na een dik uur werd Suus Seetsen met een lichte blessure uit voorzorg naar de kant gehaald en vervangen door de andere Suus. Deze vreselijk lieve meid die leeft voor het voetbal had in het bekerduel in september al eens gescoord op dit veld en dacht “wat ik toen kon, kan ik vandaag weer”.

Amper vijf minuten in het veld werd ze vrij gespeeld door Daan en met haar linker haalde ze eens flink uit; de bal belandde tegen de heup van een verdedigster waardoor de bal zodanig van richting werd veranderd dat de keepster volledig kansloos was. Zo stond er inmiddels toch al een mooie 0-4 voorsprong op het bord tegen een tegenstander die enorm versterkt was met dames die drie klassen hoger spelen; zeer knap. Jessica had haar goede vorm van de laatste weken nog kunnen belonen met een treffer maar haar inzet belandde eerst op de paal waarna haar rebound rakelings voorlangs het doel verdween.

Met deze voorsprong konden diverse speelsters gewisseld worden met het oog op de volgende wedstrijd – door de onnavolgbare kronkels van de KNVB mogen we eerst 118 dagen niet spelen om vervolgens 37 uur !!!! na het laatste fluitsignaal wederom aan de aftrap te staan……

Veja had ’s middags eerst nog aangegeven niet te kunnen spelen maar naar eigen zeggen “Widdershovens geven niet graag op” was ze toch fit genoeg om een deel te spelen en deze meid is geruisloos in de selectie gerold en wordt door iedereen enorm gewaardeerd voor haar inzet en plezier dat ze elke keer uitstraalt; dus kreeg ze nog een minuut of 20 speeltijd; top instelling!

Vijf minuten later was er nog een mooi moment; Nicolien is al een heel seizoen geblesseerd of ziek geweest en speelde nog niet een minuut maar is elke wedstrijd aanwezig om het team aan te moedigen en was eindelijk fit genoeg om haar herintrede te maken.

Mooi om te zien dat iemand niet opgeeft en zo bij een team wilt blijven horen. Patty had vooraf al aangegeven nog een minuut of vijf te willen spelen bij een bepaalde stand en zo gezegd zo gedaan, dus kon ook zij nog, de niet misselijke winstpremie (een hand en compliment van de trainers……) in ontvangst nemen.

Zonder kleerscheuren had RKHBS ook deze klus geklaard en is de 2^e plaats in de poule nu zo goed als veilig gesteld.

Het team blijft maar doordenderen en de trainers / leiders met leuk voetbal en veel plezier verwennen.

Foto’s Gabriella Loo