Kerkraads dialect in de klucht van Frohsinn

Lachen, spanning en verrassingen in Kerkraads dialect – Frohsinn 1904 speelt ‘Wie bónk kans te ’t Maache’ met flair

xFrohsinn 1904 speelt ‘Wie bónk kans te ’t Maache’ met flair Een avond vol toneelplezier Gisteravond (12 april jl.) was ik op uitnodiging van Toneelvereniging Frohsinn 1904 aanwezig in ’t Westhoes bij de première van de klucht Wie bónk kans te ’t Maache. Als fotograaf én toneelliefhebber maakte ik een fotoreportage van de avond en genoot ik volop van het spel. Met veel plezier focuste ik mij op de gezichtsuitdrukkingen van alle elf toneelspelers. Onder hen stonden Luna Hanssen en Dana Schutt voor het eerst bij Toneelvereniging Frohsinn 1904 op de planken. Overigens is iedereen van harte welkom bij Frohsinn om zich bij het gezelschap aan te sluiten. Meld je gerust aan bij Mark Sterk!

Bontmantels en bedrog in de liefde Deze avondvullende klucht is een bewerking van de Engelse komedie Not Now, Darling (1976), geschreven door John Chapman en Ray Cooney. Regisseur Kees Beckeringh gaf zijn eigen draai aan het stuk, en Bertie Vermeersch vertaalde het met gevoel voor sfeer naar het onvervalste Kerkraads dialect. Het verhaal speelt zich af in een chique bontzaak, waar een peperdure jas voor grote opschudding zorgt. Rond deze bontmantel ontspinnen zich absurde situaties vol misverstanden, overspel en paniek. Designer Oliver Fuchs raakt tot zijn frustratie steeds dieper verstrikt in de chaos, mede door de onhandige acties van zijn zakenpartner Walter Pelzer. Wie eindigt er met de jas – en wie met wie? Energie, lef en overtuiging Alle elf spelers stonden met zichtbaar enthousiasme en overtuiging op het toneel. Of ze nu een hoofdrol of bijrol speelden, iedereen droeg bij aan het geheel.

De timing van de grappen zat goed, en de interacties waren levendig. Regisseur Kees Beckeringh zorgde voor een vlot en onderhoudend tempo, zonder dat het chaotisch werd. De debutanten maakten indruk met hun lef en naturel spel – een aanwinst voor de vereniging! Lokale charme als extra troef De keuze om het stuk in het Kerkraads dialect te spelen, gaf het verhaal een warme, lokale sfeer. De vertaling van Bertie Vermeersch zorgde voor extra charme en herkenbaarheid. Het dialect versterkte de humor en maakte de voorstelling nog toegankelijker voor het publiek. Functioneel en verzorgd Het licht en geluid waren in goede handen bij Gerd Wirtz, die opvallend genoeg geen gebruik maakte van headsets. Toch was alles goed verstaanbaar.

Het decor was functioneel en slim opgebouwd, waardoor de spelers zich vlot konden bewegen in de verschillende scènes. De aankleding paste uitstekend bij het tijdsbeeld van het stuk. Volop gelach en applaus Van begin tot eind was de zaal betrokken. Het publiek reageerde enthousiast met lachsalvo’s, herkenbare kreten en regelmatig applaus. De sfeer was ontspannen en gezellig – precies wat je hoopt bij een luchtige klucht als deze. Amusant, al was het een flinke zit Wie bónk kans te ’t Maache is een geslaagde productie met een hoge amusementswaarde. Het energieke spel, het sterke dialect en de humoristische verwikkelingen maakten het tot een heerlijke avond uit.

Persoonlijk vond ik de voorstelling aan de lange kant – zelfs met een pauze voelde het als een flinke zit. Misschien is het een idee om in de toekomst twee pauzes in te lassen. Toch doet dat weinig af aan het totaalplaatje. Complimenten aan alle spelers, die flinke lappen tekst moesten onthouden en met zichtbaar plezier speelden. Ik heb genoten – en raad iedereen aan die van goed gespeeld amateurtheater houdt, deze klucht zeker te bezoeken!

De voorstelling is nog te zien op zondag 13 april om 18.00 uur. Vrijdag 18 april en zaterdag 19 april begint de voorstelling om om 20.00 uur. Kaarten zijn verkrijgbaar via Toneelvereniging Frohsinn 1904.