Een dag vol ontmoetingen en mooie plaatjes in GaiaZoo

Zaterdag, een ideale dag om eropuit te trekken met mijn camera. GaiaZoo in Kerkrade stond al even op mijn lijstje. Niet alleen vanwege de dieren, maar ook vanwege de sfeer en de mensen. Wat volgde was een fotowandeling vol verrassingen, ontmoetingen én een paar grappige momenten.
Drukte op zaterdag
Ik had niet helemaal stilgestaan bij het feit dat het zaterdag was. En dat betekende: veel gezinnen met kinderen. Overal liepen ze rond, enthousiast, luidruchtig en vrolijk. Tja, dat hoort erbij. Kinderen moeten zich kunnen uitleven. Ik genoot van de levendigheid, al was het af en toe lastig om rustig een foto te maken.
Een gesprek over de grens
Wat me meteen opviel was de diversiteit aan bezoekers. Veel Duitsers ook. Zo sprak ik een jonge moeder uit Würselen. Voor haar was het de eerste keer in GaiaZoo. Ze was enthousiast. “Binnen een kwartier zijn we hier. Het is nog betaalbaar en de kinderen vinden het geweldig.” Haar vier kinderen waren inderdaad dolblij. “Ze vragen me de oren van het hoofd. Maar daar doe ik het voor.”
Slapende leeuwen en een fotofan
De leeuwen deden het rustig aan vandaag. Ze lagen allemaal in een verre hoek van hun verblijf te slapen en lieten zich amper zien. Toch stonden er flink wat mensen te wachten, in de hoop dat er iets zou gebeuren. Een oudere man op een rollator bleef geduldig foto’s maken. “Ik heb toch niks anders,” grapte hij. Zijn vrouw zat op het terras met koffie en iets lekkers. “Straks laat ik haar de foto’s zien. Dan geniet ze toch mee.”
Gorilla’s en groot geschut
Bij het gorillaverblijf was het een drukte van jewelste. De apen zouden bijna gevoerd worden, en dat trok veel bekijks. Gelukkig had ik mijn telelens van 180-600mm bij me. Die kwam goed van pas, want om de dieren beeldvullend vast te leggen, zat ik vaak op 600mm.
Herinneringen aan vroeger
In de volière, waar een paar gieren op een tak zaten, raakte ik aan de praat met een bekende Kerkradenaar. Hij komt al twintig jaar in het park met zijn jaarabonnement. Eén ding mist hij nog steeds: de roofvogelshow. “Die Belgische valkeniers lieten hun vogels vlak over de hoofden van het publiek vliegen. Dat was pas spectaculair.” Hij haalde zijn schouders op. “Maar ja, er is nog genoeg moois te zien.”
Een dierentuin om te blijven ontdekken
Aan het einde van de dag zag ik overal kinderen met een ijsje in de hand en rode wangen van het rennen. Ouders erachteraan, zichtbaar moe maar tevreden. En dat gold ook voor mij. GaiaZoo blijft een bijzondere plek. Elke keer zie je weer iets anders. Niet voor niets is het meerdere keren uitgeroepen tot de beste dierentuin van Nederland, en misschien ook wel van de hele grensstreek met Duitsland en België.
Door & Foto Peter Trompetter
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.