De Poppenkast van de Politiek

Wat is er toch weer aan de hand in dit land? Een jaar lang hebben we gekeken naar wat gerust een tragikomische show genoemd mag worden. De propaganda druipt van het scherm, ook al probeer ik het zoveel mogelijk te vermijden. Elk woord van een politicus lijkt zorgvuldig gekozen, niet om te informeren, maar om te beïnvloeden. Of het nu de VVD is, de BBB of een van de linkse partijen – oprechtheid is ver te zoeken.

Zo zag ik vandaag nog Fleur Agema. Lachend, alsof ze zich al verheugde op de vakantie. Geen zorgen om de PVV, want die wordt vast weer de grootste na nieuwe verkiezingen. Het is allemaal een spel. Een toneelstuk waar wij als burgers naar mogen kijken, maar geen rol in spelen. Dat laten ze ons echter wel denken.

De echte problemen blijven liggen. De verdeeldheid groeit. En Nederland? Dat voelt steeds minder als thuis. Waar zijn de voorbeelden die inspireren? Waar is de wil om te leren van fouten?

Vrij zijn we allang niet meer. Wie werkt, rent zich kapot. En heeft nauwelijks tijd voor zijn naasten. Wie niet werkt, krijgt het label ‘lui’ of ‘activist’. Dat past mooi in het beeld dat wordt geschetst. Komt weer goed uit voor de zaaiing van verdeeldheid.

Dus ja, geef het volk brood en spelen. En de poppenkast draait gewoon door. Op naar de volgende.

Wij kijken wel weer toe

Opinie stuk door Lidia Carreno