SP gedraagt zich als stampvoetend kind: halve waarheid over Zonstraat-actie

De SP Kerkrade lijkt de weg kwijt in de discussie rond de speelplek aan de Zonstraat. In een recent persbericht dat werd verspreid via onder andere Parkstad Actueel, schetst de partij een beeld van buurtverwaarlozing en gebrek aan betrokkenheid vanuit de gemeente. Maar wie verder kijkt dan de eerste verontwaardiging ontdekt een verhaal dat meer kanten kent en een aantal verzwegen feiten.

Tekenen voor de bühne. Op 25 juli organiseerde de SP een tekenwedstrijd met kinderen uit de buurt, bedoeld om hun droombeeld van een speeltuin te laten zien aan het gemeentebestuur. Een sympathiek initiatief, zou je zeggen. Alleen, het moment werd gepresenteerd alsof het college van burgemeester en wethouders de bewoners structureel negeert en de wijk laat verloederen. Maar dat beeld klopt niet. Uit correspondentie tussen de initiatiefnemers, wethouders en gebiedsregisseur blijkt dat er juist wél overleg is geweest, meermaals zelfs. Sinds februari heeft de gemeente met de SP en betrokken bewoners gesproken, is er een petitie overhandigd, zijn alternatieven besproken en is er zelfs een bewonersflyer verspreid waarin voorstellen werden gepresenteerd voor tijdelijke verbeteringen.

Wat bleek? Een aanzienlijk deel van de buurtbewoners had daar juist forse bezwaren tegen. Verdeelde buurt, afgewogen besluit. Volgens wethouder Nicolle Heijltjes van Burgerbelangen, verantwoordelijk voor speeltuinen en speelplekken, heeft de gemeente deze bezwaren serieus onderzocht. Het ging onder andere om zorgen over overlast, hangjongeren, geluid en veiligheid. Daarbij is meegewogen dat er in 2026 al een herstructurering van de wijk gepland staat, inclusief een herziening van de speelvoorzieningen. Alles bij elkaar leidde dit tot een weloverwogen besluit: nu geen uitbreiding, om chaos en dubbele kosten te voorkomen. Dat besluit werd begin juli al teruggekoppeld aan de betrokken SP-leden.

Politiek toneelstukje? Toch koos de SP ervoor om, ondanks deze informatie, een publieke actie te organiseren en de gemeente wederom publiekelijk onder druk te zetten, met kinderen als middel. Zonder de context van eerdere gesprekken, de verdeeldheid in de buurt of het geplande herstructureringsbeleid te benoemen. Dat voelt weinig integer. Waar het gemeentebestuur inhoudelijk, tijdig en met respect voor alle betrokkenen tot een besluit is gekomen, lijkt de SP vooral bezig met politieke profilering. En dat voelt, eerlijk is eerlijk, meer als een stampvoetende peuter dan als een volwassen gesprekspartner.

Tekst: Lidia Carreno.

Foto: Peter Trompetter Fotografie