KVC Oranje heeft het uitduel bij Partij met 2-0 gewonnen. Op de ontmoeting waren minder dan 50 toeschouwers afgekomen. En in dit geval moet je stellen dat de thuisblijvers volkomen gelijk kregen. Aantrekkelijk werd het zelden aan de voet van de Gulperberg. Sterker, hoogtepunten waren op de vingers van één hand te tellen.

Laten we dan toch maar tot een kleine opsomming komen. Een schot van  Jaro Olischläger namens de thuisclub, een rollertje van Niels Lanckohr namens KVC Oranje en een voorzet vanaf links die door KVC-spits Chris Frauenrath gemist werd vormden de kansjes, die geen treffer opleverden. Een mooie actie kort voor het half uur leidde wél tot een doelpunt. Martijn Sangen stuurde ploeggenoot Niels Lanckohr met een steekpass richting Partij-goalie Yanick van Gulick. Die tikte Lanckohr aan en scheidsrechter Reijnders kon niet anders dan naar de stip wijzen. Penalty dus voor KVC Oranje. Lloyd Vromen schoot de bal wonderschoon, hard en onberispelijk, in de rechter bovenhoek: 0-1. Beter dus dan Erling Haaland zaterdag tegen Israël.

KVC Oranje beschikt over behoorlijk wat meer kwaliteit dan tegenstander Partij, maar dat werd niet in de score tot uitdrukking gebracht. Het spel was stroperig, het tempo laag, waarddor de thuisclub lang in de wedstrijd bleef en mocht blijven hopen op een (toevals)treffer. Echt gevaarlijk werd Partij overigens nooit, hoewel KVC Oranje de thuisclub bij tijd en wijle leek uit te nodigen om de gelijkmaker te fabriceren. Die uitnodiging(en) werd(en) door de thuisclub wel bemerkt, maar men slaagde er niet tot goede aanvallen, laat staan kansen, te komen.

KVC Oranje bleef ver onder haar mogelijkheden acteren, Partij kon kennelijk niet beter, waardoor het duel meer en meer het predicaat ‘draak van een wedstrijd’ verdiende. Als er aan gastenzijde al iemand genoemd mag worden die zich aan de algehele malaise onttrok, is dat Sybe Njijdam. Hij viel niet op fouten te betrappen. Eén hoogtepunt in de tweede helft verdient nog vermelding. Joey Niesters nam op rechts namens KVC Oranje een hoekschop. De indraaiende bal werd door Martijn Sangen met een omhaal richting thuisclubdoel gedirigeerd, maar ging net over. Je kunt zeggen dat die actie een doelpunt had verdiend, onder het mom van ‘ook in een slechte wedstrijd kan een prachtig doelpunt vallen’. Maar met evenveel recht van spreken kun je stellen dat deze wedstrijd zo’n prachtgoal simpelweg niet had verdiend.

Wat dit duel wel verdiende was de 0-2, of beter de manier waarop die tot stand kwam. Een diepe bal vanuit de KVC-defensie bal rolde onbereikbaar voor Niels Lanckohr richting doelman Van Gulick van Partij. Lanckohr liep er wel naar toe, maar had nooit het idee iets met de bal te kunnen gaan doen, Maar zie, de goalie schoot de bal pardoes tegen het lichaam van Lanckohr, waarna deze het lege doel kon en het net wist te vinden: 0-2.

Wat uiteindelijk telt zijn de drie punten die KVC Oranje op haar totaal mag bijschrijven. Over de manier waarop die werden binnengesleept praat over enige tijd niemand meer. Maar als je om de prijzen wil meedoen, zal het voetbalniveau omhoog moeten, richting het niveau waartoe de brigade van Roel Schröder en Leon Niesters gezien haar intrinsieke kwaliteiten absoluut in staat is.

Tekst Werner Nijssen (KVC Oranje)

Foto’s Bob Roberts (teammanager KVC Oranje)

About The Author

Redactie van PA | Peter Trompetter

See author's posts