28 december 2025
GD

Ik kijk nu met een redelijk positief gemoed vooruit op het vieren van Kerstmis 2025 en de aanstaande jaarwisseling naar 2026. Het is toch altijd een fijne tijd. Effe een beetje de druk van de ketel wat het vrijwilligerswerk betreft, al zijn er nog genoeg (nieuwe) zaken aan de orde. Ik kijk naar buiten. De tuin staat in de winterstand. Met klimop, huls, een aantal oude kerstbomen en enkele sierstruiken toch nog behoorlijk wat overwinterend groen. Nog veel bladeren op het gras. Bij mijn buren staat een kerstverlichting van wel 4 meter hoog; zo’n ijzeren staaf met scheerlijnen en er tussenin enkele honderden kleine lampjes. Toch wel mooi en sfeervol. Dat brengt me erbij om ook wat aan kerstversiering te doen? Ik heb nog een plastieken boom opgevouwen in een doos op zolder liggen. Maar ballen? In een opbergruimte onder de zoldertrap liggen de overige kerstspullen. Ik denk aan het kleine kerststalletje en de stuk of 10 pluchen beesten van Wilma die allemaal hun eigen (vreselijk vrolijke) kerstmelodietje hebben (tenminste als de batterijen ’t nog doen). Ik schrijf nog een beperkt aantal kerstkaarten, maar dit stukje is mijn belangrijkste bijdrage en deels ook in plaats van. En ik ga natuurlijk nog wat kerstcadeautjes kopen.

Met Kerstmis zelf heb ik een mooi programma: Kerstavond bij (jongste broer) Pieter, Eerste Kerstdag mag ik gaan eten bij (schoonzus) Phil en (oudste broer, die jonger is dan ik) Han. Op zondag met de trein naar Leiden, waar ik goed ontvangen word door Marijke, Nadiem en Juna. En natuurlijk ook met Oudjaar bij Pieter oliebollen bakken. De tv-programma’s van Oudjaarsavond zal ik waarschijnlijk deels met de ogen dicht kijken. En later nog eens terugkijken…. En hopelijk geen vuurwerk in de straat, want katten en honden raken er behoorlijk van slag van.

En de toestand in de wereld? Het is moeilijk om een positief beeld te schetsen. Op te veel plekken oorlog, honger, vluchtelingen. Toenemend nationalisme en fascisme en het ergste: het wordt ‘gewoner’, acceptabeler gevonden. De Europese leiders proberen er nog het beste van te maken, maar wat te doen tegen Poetin, Trump, Orban, China, de regeringen in Israël, Afghanistan, Iran, de rebellen in Soedan, en zo voort? En misschien wel nog urgenter: er wordt te weinig gedaan tegen klimaatverandering, en de aftakeling van de biodiversiteit en het tropisch regenwoud.
Wat hebben wij het in Nederland in verhouding en over het algemeen goed. Maar ik vind dat veel van de problemen waar we mee kampen, we elkaar aandoen, ook omdat we te weinig rekening houden met elkaar. Ik vind dat we toch meer aan elkaar mogen denken, aan de samenleving als geheel, in solidariteit met minderbedeelden en die het minder goed getroffen hebben.
Ik heb nog veel te wensen voor 2026 en ik wens u ook veel toe:

Een leven met minder zorgen

Een aantal mensen beterschap en iedereen een goede gezondheid;

Een aantal mensen minder eenzaamheid en veel sterkte met het dragen van het verlies van dierbaren,

Veel mensen waaronder een klein aantal bekenden, in goede verwachting van een nieuwe wereldburger;

De samenleving meer verdraagzaamheid en solidariteit;

Vrede op aarde; en

Een duurzame toekomst, te beginnen met 2026,

En natuurlijk fijne Kerstdagen en eine gooje roetsj in ’t nuui joar.

Harrie.

 

Tekst en foto’s : Harrie Winteraeken

About The Author