Ik ga mijn geluk dit jaar nog beproeven bij v.v. Amstenrade

Een gesprek met Mayke Ploemen, oud speelster van Fortuna Sittard en Bekkerveld Dames 1

Wie is Mayke Ploemen?

Ik ben Mayke, 30 jaar en heb een grote liefde voor mijn twee honden. Ik ben geboren in Heerlen en woon daar samen, werk in Veghel en heb twee broertjes. Je kunt me wakker maken voor Ben & Jerry’s, tapas, pasta. Mijn lievelingskleur is blauw. Ik heb groene ogen, blond haar en ben 1,78m en mijn gewicht ga ik niet vertellen J.

Hoe ziet je voetbalcarrière eruit?

Mijn voetbalcarrière is begonnen op 7 jarige leeftijd bij de meisjes van v.v. de Heilust (nu: Kerkrade- West). Mijn broertjes voetbalden ook en ik wilde dat ook. Op mijn 13^de speelde ik in het tweede Dames elftal en mocht ik soms mee doen met het eerste elftal. Op mijn 14^de speelde ik in het eerste elftal en hebben we toen de overstap gemaakt naar RKTSV. Ik heb tot mijn 18^de bij RKTSV gevoetbald en ben daarna bij ODC in Boxtel terecht gekomen, omdat ik toen naar Eindhoven verhuisde. Met de verhuizing naar Sittard ben ik via UOW’02 en Almania Sittard weer teruggekeerd naar RKTSV in 2011. De seizoenen daarna ben ik nog uitgekomen voor Fortuna Sittard, waarbij ik in de voorbereiding van het tweede seizoen geblesseerd raakte en mijn enkelbanden afscheurde en pols brak. Ik heb toen anderhalf jaar gerevalideerd, omdat ik ze tussentijds nog eens inscheurde. In 2015 heb ik de overstap gemaakt om bij Bekkerveld op een lager niveau te gaan spelen.

Vanuit je jeugd heb je nodige trainers meegemaakt , wie waren dit en bij wie heb je de beste herinneringen?

Ik heb diverse verenigingen en dus ook trainers versleten; Roger Korach, Jan Offermans, Arie Gramsma, Patrick Otten, Janny Sangers, John Janssen, Paul Beckers, Charlie Booker en Ton Zupancic. Sorry als ik iemand vergeten ben.

De beste herinneringen heb ik aan trainer Ronald Van Bakel van RKTSV. Onder hem speelde we in de Topklasse in 2011/2012. Hij liet ons op trainingen (vond ik) (te) veel lopen, doorgaans met een vest van gewichten, in de vrieskou of met 30 graden. Het maakte hem niet uit, maar mij wel. Ik heb geklaagd, gezeurd, gemopperd en uiteindelijk toch gedaan wat hij zei. Als ik eerlijk ben hebben we het hem niet makkelijk gemaakt, maar opgeven deed hij niet. Voor een wedstrijd zei hij altijd met zijn Belgische/ Aziatische accent ‘ga de plein op en maak plezier’. We hebben dat seizoen met behulp van zelfgezochte sponsoring en eigen middelen zelf gefinancierd, in die zin dat we de trainer en onze bussen (gedeeltelijk) zelf hebben betaald. Zijn methode wierp in ieder geval vruchten of, omdat we in 2012 landskampioen werden van Nederland, met een geweldig team. Dat was het beste seizoen ooit.

Kun je iets vertellen over je karakter?

Altijd een lastige vraag, maar ik heb begrepen dat ik loyaal, eigenwijs, zelfstandig, zorgzaam en gedreven ben.

Heb je ook een levensmotto?

”Verander wat je niet accepteren kunt of accepteer wat je niet veranderen kunt.”
Van die toilet-tegeltjeswijsheden haha. Elke keer vraag ik me af waarom ik me hierdoor zo aangesproken voel. Waarschijnlijk omdat ik niet zo goed ben in het accepteren- gedeelte, maar evenmin in het veranderen van dingen. Lekker tegenstrijdig dus.

Carnaval vieren of liever op vakantie?

Eigenlijk beide, maar van Joris ( mijn vriend) moet ik zeggen dat ik liever carnaval vier.

Wat zijn je hobby’s?

Bitterballen eten, squash, voetbal, hardlopen, squash, wandelen en lezen.

Naar welke voetballers/trainers kijk je graag?

Ik kijk eigenlijk niet graag naar voetballers/ trainers, maar als, dan ga ik samen met mijn broertje naar wedstrijden in de Champions League kijken. Hij is voor Ajax en dus kijk ik ook naar Ajax.

Je vertrekt deze zomer bij Bekkerveld om te gaan spelen bij vv Amstenrade. Kun je hier wat over vertellen?

Ik had eigenlijk besloten om definitief te stoppen met voetballen, vanwege mijn leeftijd in combinatie met mijn krakkemikkige enkel, maar vooral omdat het wekelijks een heel gedoe was om op tijd te komen voor een training en ook nog eens gemotiveerd te zijn. Ik haalde daar geen voldoening meer uit.

Op die beslissing kwam ik terug, toen in één van de laatste wedstrijden de bal uit een dood spelmoment vanaf een meter of 20 de kruising invloog. Toen realiseerde ik me dat ik er nog niet klaar mee was.

Ik ga mijn geluk dit jaar nog beproeven bij v.v. Amstenrade, samen met Loes en Vera en andere oude teamgenootjes van RKTSV en Fortuna Sittard.