Wie is Esther Thelen woonachtig in het Chinese Suzhou?
Wie is Esther Thelen woonachtig in het Chinese Suzhou?
Esther weet Heerlen, ook na dertig jaar, nog steeds te vinden
Hoewel het Limburgse volksfeest, evenals in het naburige Duitsland, al weer een aantal maanden achter ons liggen denken rascarnavallisten nu nog steeds met een beetje weemoed terug aan de bezoeken aan prinsenproclamaties, recepties, zittingen etc. als voorboden van de traditionele “drie dolle dagen”. Genoemde dagen “herbergen” vervolgens in alle windstreken van o.m. Heerlen tot Venlo, maar ook over de grens in het carnavalswalhalla Keulen, grote en kleine optochten voorafgaande aan Aswoensdag als besluit van het carnavalsseizoen vanaf de traditionele elfde van de elfde” (11 november). Maar de echte carnavallisten troosten zich nu al, terwijl de lente nog in volle gang is, met de gedachtegang dat het nieuwe carnavalseizoen 2017-2018 er beslist weer aan zal komen. Zaterdag 11 november 2017 komen de steken, veren, scepters etc. dan ook weer tevoorschijn en gaat “sjpass en plezeer” weer de boventoon voeren.
Journalistiek gezien mijmeren we ook terug naar afgelopen carnaval en wat bleek? Carnaval draagt zorg voor vele leuke aspecten. Een van deze leuke aspecten is ook het gegeven dat je in deze periode ook mensen tegenkomt die al jaren geleden uit Limburg zijn vertrokken. Een van deze mensen is Esther Thelen. Van afkomst een onvervalst “Heëlesj maëdje” of, zoals men wil, een “Winkbulle maëdje”. Maar er moet wel een kanttekening bijgevoegd worden. Esther is immers al rond 30 jaar geleden, zoals het zo mooi heet, Heerlen “uitgevlogen”. Maar deze aanduiding belet Esther niet om de weg naar Heerlen nog steeds te vinden, ook al is ze ver weg van haar huidige Chinese woonplaats Suzhou.
Dit gegeven maakte de redacteur van ParkstadActueel uiteraard nieuwsgierig wie Esther eigenlijk is, ook al dateert haar laatste Heerlense bezoek van enige tijd geleden. Het blijkt dat Esther al op jonge leeftijd op pad was in de wereld. Voor ze dit wereldpad ging verkennen studeerde ze Frans en Arabisch in Maastricht, en nadien twee semesters Arabisch aan de universiteit in Cairo (Egypte).Na haar studie werkte ze als tolk/vertaler Arabisch voor een vertaalbureau in Amsterdam. Tegelijkertijd vloog ze als KLM stewardess de wereld rond. Aan ParkstadActueel liet ze weten dat het een fantastische tijd was. “In die jaren had KLM nog veel bestemmingen en de frequentie van de vluchten was nog niet zo hoog. Daardoor had de crew op veel plaatsen een paar dagen om op onderzoek uit te gaan. De teamgeest en de opwinding iedere keer: “Wat gaan we doen?” werkte verslavend”.
Het was dan ook, na 5 jaar, een lastige beslissing toen haar (toen nog) vriend Joppe, die voor Bosch in Brussel werkte, haar vroeg hem te volgen. Naar Stuttgart in Zuid-Duitsland, Dit is inmiddels 20 jaar geleden. De beslissing haar liefde achterna te gaan bracht haar naar Stuttgart, Campinas (Brazilië), weer terug naar Stuttgart en vervolgens naar Seoul in Zuid-Korea.
Inmiddels woont ze met haar gezin: man Joppe, en dochters Linde (16, geboren in Duitsland) en Myrthe (14, geboren in Brazilië) al weer 5 jaar in China. De stad waar ze wonen, Suzhou, mag dan buiten China niet zo bekend zijn en voor Chinese begrippen ook niet zo groot, maar met bijna 14 miljoen inwoners is het een wereld op zich. “Suzhou” zo laat Esther weten, “is zeker een aanrader voor mensen die een rondreis maken in China. Suzhou ligt op een kleine 2 uur rijden van Shanghai en is bekend om zijn beroemde tuinen en pittoreske straatjes. Maar het is ook een moderne stad die qua skyline niet misstaat in het rijtje van moderne steden in Azië. In het midden van Suzhou ligt het oude centrum. Precies zoals wij ons China voorstellen mooie, oude grachtenstraatjes (Suzhou wordt ook wel het Venetië van China genoemd), een gezellige drukte, Chinese geuren. “Tja, dat was wel even wennen” geeft Esther aan elke plek ruikt anders. Gebakken zijderupsen, stinking Tofu, zeesterren op een stokje. Eten neemt een belangrijke plek in, in het leven in China”.
“Maar”, vult Esther aan, “er zijn nog meer dingen die gelijk opvallen. De drukte: de steden in China zijn vol, heel veel mensen. En het verkeer; de fietsen die eeuwenlang het straatbeeld hebben gedomineerd zijn in Suzhou vervangen door e-scooters. Duizenden, overal. Inmiddels worden de regels strenger, maar nog steeds rijden er grote groepen scooters door rood licht. Hele families passen op zo’n scooter: opa, oma, en kleinkind, op een krukje op de treeplank, je went eraan. Wat ook went zijn slapende mensen. Je ziet ze overal, in de koffieshop, in de supermarkt (in de demo-massagestoel), liggend op een scooter, in Ikea, en in de bus. Wonderbaarlijk dat ze steeds net op tijd wakker zijn om op de halte van bestemming uit te stappen. Ook even wennen: de “private space” mist. Mensen staan in de bus of in de rij voor de kassa strak tegen elkaar aan. Als men elkaar aanraakt is er dus geen reden om “sorry” te zeggen”.
Esther: “China is van de landen waar ik heb gewoond, het land met de meeste uitdagingen. “Cultuurverschillen bepalen, nog steeds, ons dagelijks leven. Neem gezichtsverlies, “losing face”, dat werkt in China volledig anders dan in de westerse wereld. Ook familierelaties zijn soms lastig te begrijpen, net zoals Chinese tradities. En dan is er nog “guanxi”, een voor ons begrip ingewikkeld systeem van persoonlijke netwerken waarbij men van elkaar verwacht dat men elkaar, zowel op zakelijk als privéterrein, wederzijds gunsten verleent – voor wat hoort wat. Leren omgaan met zulke cultuurverschillen vergt geduld, aanpassingsvermogen en mensenkennis”geeft Esther aan. Ze stelt verder dat Chinezen vaak gemakkelijk toegankelijk, zijn, maar moeilijk doordringbaar”. Esther: “het is een voortdurende uitdaging niet te direct te zijn en de werkelijke betekenis van conversaties te doorzien. Zo worden vragen vaak niet beantwoord met een “ja” of “nee” maar met een ‘’ja, nee … misschien’’, wat uiteindelijk toch “nee” betekent”.
“Weet je”, zegt Esther, “dit klinkt allemaal heel negatief. Maar toch ervaren we dat helemaal niet zo; het is een levenswijze die bij ons past en waar we, op onze lange wereldreis, naar op zoek zijn. We worden voortdurend uit onze comfort zone getrokken en moeten bijsturen. Dat maakt het leven heel intensief, ook omdat er van expats veel verwacht wordt. Het zijn, vooral vanwege de cultuurverschillen, vaak zware jobs, met lange werktijden. In je privéleven loop je dan weer tegen diezelfde cultuur- en taalproblemen op. Je kan er wel eens moe van worden, maar het maakt het leven ook heel erg spannend. We hebben de mogelijkheid de talen te leren van alle landen waar we wonen, dat is een ontzettend voorrecht. Het maakt de ervaringen en de contacten met mensen zoveel leuker. Chinezen zijn open, vrolijke mensen die van een grapje houden, dus het is niet moeilijk ons Chinees voortdurend in praktijk te brengen. Maar ook kleine dingen kunnen ons blij maken; de mevrouw die onze straat veegt, elke dag. Eigenlijk is ze daar veel te oud voor. Ze ziet er moe en verdrietig uit. Maar als ze ons ziet verandert ze, we krijgen de meest stralende glimlach en ze roept ons in het dialect van onze stad de meest lieve wensen toe.”
Als we Esther vragen naar de plannen voor de toekomst moet ze even denken. “Eh… weet je, geen idee. We gaan daar heen waar onze firma ons nodig heeft. Dat kan, in ons geval, op plekken over de hele wereld zijn”. En terug naar Nederland, c.q. wellicht ook weer Heerlen en haar carnavalbesognes? “Ja, een keertje. Want daar komen we uiteindelijk vandaan”.
Esther Thelen Oprichster Webmaster van de Community website voor Suzhou www.WeAreSuzhou.com
Foto’s: MeYouWe Photography – Suzhou en Parkstadactueel/Lucho Carreno
