Assistent-scheidsrechter Menno Winckens Op zoek naar persoonlijke top

 

Ze komen niet elke dag aan het woord. Niet in de krant, niet op TV en/of radio, en evenmin op de social media. De assistenten langs de lijn die de scheidsrechter moeten of mogen ondersteunen, in voetbaljargon van oudsher als grensrechter aangeduid. Deze keer laten we zo iemand zijn zegje doen: Menno Winckens (24), vrijgezel en bezig met de opleiding Master International Business aan de Universiteit van Maastricht.

Menno voetbalde in de jeugd aanvankelijk bij De Leeuw in Brunssum. Toen hij 15 was stapte hij over naar sv Langeberg. Daar was hij actief als speler in de B-jeugd. In zijn jaren als voetballer had hij, net als nu, een binding met de zijlijn, in die zin dat hij in die tijd een flank bestreek, als verdediger, middenvelder en aanvaller, steeds op rechts. Tegenwoordig staat hij aan de buitenkant van diezelfde lijn, in aanvallende zin gesproken, als assistent-scheidsrechter.

Van voetballer naar scheidsrechter. De overstap van het voetbal naar de arbitrage is een niet alledaagse. De meeste voetballers geven er de voorkeur aan het arbitreren te beperken tot het leveren van kritiek of, op zijn minst, het maken van op- en aanmerkingen. Zelf de verantwoordelijkheid nemen is er niet zo snel bij. Er zijn gelukkig uitzonderingen en -dat is hoopgevend-  het lijken er de laatste jaren meer te worden. Menno Winckens is er één van. Wij vragen hem hoe hij op het idee kwam om te gaan fluiten. Zijn uitleg: ,,Voor school moest ik een maatschappelijke stage doen. Op dat moment werd bij sv Langeberg de BOS-cursus (Basis Opleiding Scheidsrechters) gegeven. Deze vertegenwoordigde precies genoeg uren voor mijn stage, voor mij des te meer reden om de cursus te gaan volgen. Tijdens de cursus groeide mijn plezier in het fluiten, waarna ik dit ben blijven doen. Hierbij kwam ik erachter dat er als arbiter wellicht meer in zat als ik mij niet naast het voetbal zou beperken tot fluiten voor de club. Daarom ben ik na een paar maanden gestopt met voetballen, om mij volledig te kunnen focussen op het fluiten voor de KNVB. Ik had ook het idee dat ik meer uit het fluiten kon halen dan ik met voetballen zou kunnen bereiken. En, zoals gezegd, daarnaast groeide mijn plezier in het fluiten steeds meer.”

De opmars. Eenmaal actief met de fluit ging het omhoog met Menno Winckens. Wij laten hem zelf vertellen welke stappen hij successievelijk zette. Menno aan het woord: ,,Na mijn keuze om voor de KNVB te gaan fluiten ben ik begonnen bij de jeugd. Reeds na een paar wedstrijden kreeg ik van mijn begeleider Luc Linders (red. bekend scheidsrechter in onze contreien) het advies om de stap naar de senioren te maken. Dat was aan te bevelen als ik omhoog wilde op de ladder. Zijn advies heb ik opgevolgd en ik ben destijds zowel jeugd als senioren gaan fluiten. Na het eerste seizoen in de startgroep ben ik geplaatst in de groep waarmee ik vierde en vijfde klasse standaard elftallen mocht fluiten. In die groep heb ik drie jaar gezeten, gelijktijdig met het Challenge Traject Scheidsrechters. Hierdoor heb ik ook duels in de derde klasse mogen leiden en ben ik vierde official geweest in de Eredivisie van de vrouwen. Na mijn overstap naar assistent-scheidsrechter ben ik begonnen in groep D (eerste klasse). Na één seizoen ben ik gepromoveerd naar groep C (hoofdklasse) en sinds dit seizoen ben ik actief in groep B (derde divisie).”

De assistent. Menno Winckens heeft het al vermeld. Hij werd een paar jaar geleden ‘grensrechter’ in plaats van scheidrechter. Onze vraag is dan: waarom die overstap? Menno Winckens vertelt ons dat het fluiten niet echt is geworden wat hij ervan verwachtte. Hij ervaart dat niet persé als een teleurstelling, zo laat hij ons weten, maar vindt het wel jammer. Het belangrijkste is in zijn ogen dat hij hoe dan ook actief is op het voetbalveld, zij het dan nu in een andere functie, die van assistent-scheidsrechter.

Mooie herinneringen. Zoals als bij iedereen zijn er herinneringen die beklijven. Dat geldt ook voor onze assistent-scheidsrechter. Hij begint met: ,,Een lastige vraag”, maar dan komt het toch  eruit: ,,Als scheidsrechter blijft mij de kampioenswedstrijd tussen De Leeuw en Zwart-Wit’19  altijd bij, niet alleen omdat ik voor De Leeuw heb gespeeld, maar ook de hele sfeer en het verloop van de wedstrijd waren mooi. Als assistent-scheidsrechter is mijn debuut in de derde divisie tot nu toe mijn mooiste ervaring. Dat was in Harderwijk, bij het duel VVOG-DVS’33 Ermelo, een grote derby in de derde divisie zaterdag.”

Opmars.In een paar jaar tijd is Menno Winckens opgeklommen tot assistent-scheidsrechter in de derde divisie. Dat lukt niet iedereen, maar het is ook weer niet zo dat het een opzienbarende opmars is. Dat maken wij op uit de woorden van Menno zelf, die zich realistisch en bescheiden toont, getuige: ,,De normale gang van zaken is het niet per se, er zijn meerdere voorbeelden die even snel stappen omhoog hebben gemaakt, echter zijn er ook legio voorbeelden van mensen waarbij de top in de eerste- of hoofdklasse blijkt te liggen.”

Kop van jut. Als je vaak langs een voetbalveld staat, hoor je van alles. Aanmoedigingen van supporters bijvoorbeeld, waar niets mis mee is. Maar ook de kritiek op en gezeur over de leiding is niet weg te denken, helaas. Vaak genoeg figureren die mensen als ‘Kop van Jut’, met name als het resultaat niet naar wens is. Hoe ervaart Menno Winckens dat en is hij wel eens bedreigd? Zijn reactie: ,,Gelukkig heb ik geen ervaring met bedreigingen. Natuurlijk wordt tijdens een wedstrijd wel eens wat geroepen, maar niks ernstigs. Wat ik wel merk is dat nu ik op een hoger niveau actief ben minder agressie langs de lijnen aanwezig is.”

Ambitie en spiegelen aan voorbeelden. Menno Winckens weet niet waar zijn top als assistent ligt. Hij noemt ook niet expliciet een klasse die hij voor ogen heeft om te bereiken. Welt stelt hij: ,,Mijn doel is het halen van mijn persoonlijke top, als dit in het betaald voetbal is zou dat ontzettend mooi zijn. Om het beste uit mijn persoontje te halen train ik wekelijks bij Scheidsrechtersvereniging De Mijnstreek.” Spiegelen aan bepaalde scheidsrechters of assistenten, dat is voor hem geen issue. Wel vertelt hij ons dat hij goed kijkt hoe die mensen bepaalde zaken aanpakken, hoe een beslissing wordt genomen en ‘verkocht’. ,,Daarvan kun je altijd wat leren”, aldus Menno.

Scheidsrechtersvereniging De Mijnstreek

Verjonging en de VAR. Insiders nemen waar dat de laatste jaren steeds meer jonge scheidsrechters doorbreken. Dat gebeurt op alle niveaus en veelal zijn de door betrokkenen opgedane ervaringen positief. Daarnaast hebben we in het betaalde voetbal een nieuw verschijnsel, VAR geheten. Om af te sluiten vragen we onze gesprekspartner naar zijn mening over die twee onderwerpen. Menno Winckens: ,,De verjonging vind ik een goede ontwikkeling. Net als bij voetbalclubs is verjonging nodig om het niveau hoog te kunnen houden. Ook de intrede van de VAR vind ik een positieve ontwikkeling, die als een paar extra ogen dient voor de arbitrage. Gemene overtredingen kunnen worden bestraft. Ongeldige doelpunten kunnen alsnog worden afgekeurd. Onterecht geoordeeld buitenspel kan worden teruggedraaid. Allemaal goed voor het voetbal. Het maakt het spelletje eerlijker.”

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno

Geef een reactie