De competitie werd in september begonnen thuis tegen Eikenderveld en die wedstrijd werd gewonnen. De competitiehervatting na de winter was ook tegen Eikenderveld. Het is bekend dat de tegenstander een uitstekende aanvalsmachine heeft die elke wedstrijd in staat is veel doelpunten te maken, maar zelf weten we ook dat weinig ploegen beter vanuit de organisatie kunnen spelen dan wijzelf.

Mede hierdoor werd laatst in de beker pas in blessuretijd verloren van eersteklasser Susteren. Op het kunstgras van Weltania waren de omstandigheden voor de thuisploeg nog beter dan normaal want op deze ondergrond komt hun techniek uitermate goed naar voren. We begonnen prima aan de wedstrijd met veel inzet en drive en de eerste grote kansen waren voor Luc Loozen die over schoot en Michel van Dinther die de keeper trof, beiden op aangeven van Kjell Kleijkers. Toch kwamen we op voorsprong. Jim Mijnes tikte slim een corner van Ron Starmans binnen: 0-1.

 

We konden niet heel lang genieten van de voorsprong want de thuisploeg kwam op gelijke hoogte via een goed verdekt schot in de korte hoek van Taoufik Chadli. 1-1. Het verstoorde ons niet en we gingen verder waar we gebleven waren. Dit werd nog in de eerste helft beloond: een harde vrije trap van Kjell kon niet worden gecontroleerd door de doelman, Michel legde breed en Coen Schlösser tikte de 1-2 binnen. Een vrije trap rond de middenlijn maakte het nog mooier. Gedragen door de wind en vanwege het korte veld wist Kjell met een hard aangesneden bal de keeper te verrassen en de bal zeilde in 1x via de vingertoppen van de doelman binnen: 1-3. We liepen geen verdere schade op en gingen comfortabel de rust in.
Na de pauze kregen we direct een grote kans maar de doelman tikte de volley van Ron Starmans uit de bovenhoek. Aan de overzijde werd een klutsbal na een lullige situatie niet goed verwerkt en hiermee gaven we zelf de intikker voor de 2-3 weg.

Eikenderveld geloofde er weer in en zocht nog meer de aanval, hetzij vrij individualistisch en met weinig organisatie. Dit resulteerde ook in mogelijkheden voor ons. In de omschakeling crosste Alain Crutzen naar links op Michel, die gaf diep voor op Kjell en die volleerde bij de tweede paal de 2-4 tegen de touwen. De thuisploeg zakte hierna organisatorisch en conditioneel nog verder weg en het lag echt vooral aan onze eigen onzuiverheid dat we niet verder wisten uit te lopen. Het bleef zodoende bij 2-4 en 3 fantastische punten tegen een directe concurrent in de tas. Een super teamprestatie waarbij iedereen de longen uit zijn lijf heeft gelopen en direct heeft bijgedragen aan het resultaat.

Volgende week andermaal een topper in 4B, uit tegen Hulsberg.

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno

 

Geef een reactie