KVC Oranje ontsnapt aan nederlaag
Het duel tussen BMR en KVC Oranje eindigde in 2-2. Op voorhand was KVC Oranje favoriet, daar was met het in Kerkrade én Mheer over eens. Bij de rust was het echter 2-1 voor BMR en dat was het pakweg tien minuten voor het eind nog steeds. Toen pas tekende Rodney Klinkenberg voor de 2-2. Zo bezien moest KVC Oranje dan ook tevreden zijn met het gelijke spel, verlies bij de seizoenopening was immers op het nippertje vermeden.
Bij BMR vond men de 2-2 ook wel een juiste weergave van het vertoonde. Trainer Roger Wijns: ,,KVC Oranje heeft meer voetballend vermogen in de ploeg. Dat wisten we vooraf en daar hebben we ons op ingesteld. Ons plan was om goed georganiseerd te spelen en druk te zetten waar het maar even kan. Dat werkte best goed.”
En of dat plan werkte, gedurende de eerste helft was BMR de betere en de zeker de meest dreigende ploeg, de ploeg ook die verreweg de meeste duels won en het team met meerdere kansen. De 1-0 kwam op naam van Paul Waterval die de bal uit een hoekschop van Rick Caelen, voortdurende lastpost voor de gastendefensie en de man van de ‘dode’ momenten, vanaf rechts bij de eerste paal koppend en doeltreffende verlengde. Van die goal kon BMR niet lang nagenieten. Amper anderhalve minuut later lag aan de andere kant de gelijkmaker in de touwen. Een aanval over de schijven Martijn Sangen, Joey Niesters en Rodney Klinkenberg werd door laatstgenoemde beheerst afgerond: 1-1.
In de eerste helft vroeg men bij KVC Oranje tot twee keer toe om een pingel. De meningen waren daarbij overigens verdeeld. Scheidsrechter Marco Bos oordeelde in ieder geval anders dan dat men bij oranje-wit graag wilde. Doorspelen dus. BMR was een tweetal keren dicht bij de 2-1, beide keren uit een vrije trap van Rick Caelen. De eerste werd door KVC Oranje-doelman Lars van der Weide uit de linker benedenhoek getikt. De tweede poging van Caelen leek rechtsonder het net te gaan vinden, maar weer redde Van der Weide. Het bleek uitstel van executie. Miscommunicatie achterin bij de bezoekers stelde Florian Dahmen in staat om van dichtbij de 2-1 binnen te koppen. Lars van der Weide moest dus alsnog vissen. En dat was, gezien het vertoonde in de eerste helft absoluut niet onverdiend.
Na de hervatting ging het verder zoals het begonnen en bedoeld was, voor BMR dan. KVC Oranje wilde wel, werd ook feller, maar een bres in de veste van BMR werd vooralsnog niet gevonden. Langzaam maar zeker echter werd de door KVC Oranje ontwikkelde druk steeds groter, sloeg de vermoeidheid bij de thuisclub langzaam toe, zeker na het wegzenden van Lars Royen (2x geel) en kwamen er ook mogelijkheden. Martijn Sangen was als eerste dicht bij de 2-2, maar zijn inzet van pakweg 25 meter ging rechts naast het doel van thuisclubgoalie Remco Verheijden. Even later pegelde Rodney Klinkenberg de bal van ongeveer dezelfde afstand op de lat.
Langs de lijn bekroop je -als KVC-adept dan toch- het gevoel dat de gelijkmaker niet wilde vallen. Die kwam er uiteindelijk toch. De prima ingevallen Luc van Wersch speelde zich op rechts uitstekend vrij en zette Niels Lanckohr aan het werk. Die legde met een mooi hakje af en Rodney Klinkenberg rondde hard, droog en hoog af, Verheijden volkomen kansloos latend: 2-2.
Bij BMR was men na afloop tevreden omdat men zich tegen het op voorhand als favoriet ingeschatte KVC Oranje uitstekend had verweerd en een punt was binnengesleept. En ook KVC Oranje kon leven met het resultaat. Weliswaar dacht men vooraf te gaan winnen, na afloop echter besefte men dat een nederlaag niet ver weg was geweest en een puntje op de valreep was binnengesleept.
Foto®Parkstad Actueel/Lucho Carreno
