Sportieve duizendpoot Britt Valize verhuist van Bekkerveld naar RKHBS.
Britt Valize (23) is een sportieve duizendpoot. Niet gek als je weet dat zij uit een sportieve familie komt. Velen zijn sportief bezig (geweest), broer Mitch, handbiker neemt dit jaar deel aan de Olympische Spelen. Zijzelf voetbalde tot voor kort bij Bekkerveld. Komend seizoen komt zij uit voor RKHBS. Zij heeft geturnd op hoog niveau, fietst regelmatig met broer Mitch of vriendin Myrthe Kuijer door het prachtige Limburgse heuvelland en houdt van meerdere andere sporten, passief én actief. Opgeven staat niet in haar woordenboek, zij houdt van gezelligheid, is een familiemens, rechtstreeks in haar benadering, soms een ietwat te direct naar eigen zeggen. Zij studeert Sportkunde in Eindhoven, werkt als fitnessinstructeur en in het weekend in bij Esterella Lingerie in Heerlen. Kortom, we hebben van doen met een bezige bij, die niet van stilzitten houdt. We gingen in gesprek.
Britt Valize en het dagelijks leven
Om te beginnen vroegen we Britt naar haar dagelijkse bezigheden en een omschrijving van haar eigen ik. Haar reactie: ,,Ik studeer Sportkunde aan de Sporthogeschool in Eindhoven (Fontys). Op dit moment zit ik in mijn tweede jaar en komend schooljaar ga ik de richting ‘kracht en conditiespecialist’ op, met de focus op het optimaliseren van sportprestaties met de minor voeding. Ik hoop hierbij stage te kunnen lopen bij een profclub, zoals PSV, of een topsportcentrum. Behalve dat ik studeer werk ik al een aantal jaren bij Anytime Fitness in Heerlen-Centrum als fitnessinstructeur en in het weekend bij Esterella Lingerie in Heerlen. Best een druk leventje, maar tussen de bedrijven door heb ik ook nog tijd om zelf te gaan sporten, zowel in de fitness (in coronatijd op mijn kamer of buiten) alsook op het voetbalveld en om leuke dingen met vrienden te doen. Ik ben iemand met een eigen wil, af en toe een tikkeltje eigenwijs, ik ben erg gedreven en wil het hoogst haalbare uit mezelf halen. Ook ben ik een hele spontane en vrolijke meid, die altijd in is voor een feestje en gezelligheid. Stilzitten kan ik niet echt en ik hou van uitdagingen. Zelf kies ik altijd de moeilijke weg, i.p.v. de makkelijke weg. Soms ben ik misschien iets te direct of zeg ik iets zonder na te denken. Ik sta altijd voor iedereen klaar, zowel in binnen als buiten de lijnen. Ook krijg ik wel eens te horen dat ik er heel lief uitzie, maar zodra ik voor een groep sta kan ik ook echt mijn mannetje staan.”
Begin en topmomenten
Britt Valize vertelt ons dat zij op 5-jarige leeftijd begon te voetballen, in de jeugd van Bekkerveld. Daarnaast, zo laat zij ons weten, turnde zij in haar jonge jaren op hoog niveau. Voetbal en turnen zijn natuurlijk niet direct takken van sport die als combinatie bij elkaar passen. Dat vond ook Britt, zij richtte haar vizier op voetbal. Geen verkeerde keuze zo lieten de jaren nadien zien. Zij beleefde de nodige mooie momenten. Britt: ,,Mijn hoogtepunten als actieve speler zijn de kampioenschappen die ik bij Bekkerveld zowel in de jeugd als met de vrouwen heb meegemaakt. De feestjes waren overigens ook altijd top! Een ander hoogtepunt is dat we twee seizoenen geleden met Bekkerveld 1 de finale van de promotiewedstrijden hebben bereikt. We hebben toen de eerste twee promotiewedstrijden tegen Prinses Irene & FC Berghuizen keihard gestreden, in hoge temperaturen, om de finale te halen. De kwart finale was echt een mega spannende wedstrijd. Die bewuste dag was het echt heel warm, we hadden een minimale bezetting, maar de wil om te winnen en de vechtlust gaven de doorslag. Na 90 minuten stond het nog steeds 3-3, totdat ik (als invaller) in de verlenging de 3-4 en 3-5 maakte. Als team was dit een hele mooie overwinning. Helaas hebben we de finale tegen FC Eindhoven met 3-0 verloren, maar het was een hele mooie ervaring. Zal ik nooit vergeten.”
Minder mooi
Als je sport, maak je mooie dingen mee, maar de andere kant van de spreekwoordelijke medaille is onontkoombaar. Iedereen die actief aan sport doet of heeft gedaan weet dat. Ook Britt Valize. Ze heeft de finale voor promotie naar de hoofdklasse met Bekkerveld al vermeld. Een aantal jaren geleden lukte het wel te promoveren, maar een jaar nadien volgde weer de weg omlaag, in de vorm van een degradatie. Niet leuk natuurlijk, om mee te maken. Maar dat valt in onze ogen in het niet bij hetgeen haar afgelopen jaar overkwam. Britt vertelt: ,,Het afgelopen jaar was voor mij ook wel een dieptepunt. Ik heb 8 maanden lang geen wedstrijden kunnen spelen, vanwege een gescheurde meniscus. Aangezien opgeven niet in mijn woordenboek voorkomt heb ik hiermee nog een aantal weken gevoetbald (alleen nog maar trainingen), totdat het echt niet meer ging. De operatie stond gepland voor begin maart 2020, maar vanwege het Coronavirus werd dat uitgesteld. Geluk bij een ongeluk, ik heb niet veel gemist van het voetbalseizoen, aangezien alles stil lag. Na de meniscusoperatie in juni 2020 ging het herstel heel snel. Een maand later stond ik namelijk weer op het veld. Helaas dit keer niet bij de hoofdmacht van Bekkerveld, maar bij het tweede team.”
Aanvallen als passie
Britt Valize vertelt ons dat zij vanaf het prille begin als voetbalster in de aanval heeft gespeeld. Met iets anders moet je bij haar ook niet komen aanzetten. Dus trainers, knoop dat in jullie oren, denken wij hardop. Zij vertelt hoe dat zit: ,,Als klein meisje ben ik begonnen als spits en ik ben nooit weggegaan uit de voorhoede. Mij moet je echt niet achterin zetten en al helemaal niet in de goal, dan gaat het denk ik fout. Linksvoor, rechtsvoor of in de punt, daar voel ik me thuis. Dat is mijn plek.”
Trainers
Het woord trainers is al gevallen. Ondanks haar nog jeugdige leeftijd heeft onze gesprekspartner er al de nodige de revue zien passeren. Wij vragen naar haar ervaringen. Zij steekt van wal met een verzuchting: ,,Poeh, ik heb echt al heel wat trainers meegemaakt bij Bekkerveld”, om dan te vervolgen met: ,,In de jeugd heb ik een aantal jaren Hub Schrijnemaekers als trainer gehad, echt een super lieve man, waar ik een leuke tijd mee heb gehad in de jeugd. Daarnaast is mijn vader ook mijn trainer geweest en toen ik bij de meisjes ging voetballen was Lucho Carreno ook nog mijn trainer. Dat was ook echt een hele leuke tijd. Bij de vrouwen van Bekkerveld heb ik ook verschillende trainers gehad. Namen die mij te binnen schieten zijn John Janssen, John Breemer, Louis Muermans, Herman & Hein, uhmm ik ben er vast een paar vergeten (sorry trainers), maar deze mensen zijn me echt bijgebleven. De afgelopen seizoenen heb ik onder leiding van Mohammed Hachhouch gevoetbald. Een erg gedreven en directe trainer, die het optimale uit elke training wil halen. En hij weet echt alles van de tegenstander. En het laatste seizoen bij Bekkerveld heb ik onder leiding van John Janssen gevoetbald, een man, voormalig topscheidsrechter, die fantastische uitspraken heeft en erg fanatiek is. Komend seizoen ga ik onder leiding van Ramon Pulcini voetballen in de hoofdmacht bij RKHBS. Ik ben heel erg benieuwd hoe de samenwerking gaat verlopen, maar de eerste indrukken zijn alvast heel positief.”
Verhuizing
RKHBS, dat wordt de nieuwe uitdaging. Britt Valize, kind van Bekkerveld mogen we wel zeggen, gaat aan de Heerlerbaan haar kunsten vertonen. Van een eersteklasser naar een team dat twee treetjes lager uitkomt. Haar uitleg: ,,Voor mij was de keuze snel gemaakt om met voetbal te beginnen bij Bekkerveld. Mijn broer speelde er en pap later ook. Dus het was vrij logisch dat ik er ook terecht kwam. Maar na 19 jaar is/wordt het wel eens tijd voor iets anders. Ik merkte bovendien dat ik niet op mijn plek zat bij dames 2. De meiden zijn heel leuk en het was gezellig, maar het niveau (vierde klasse) kan me niet echt bekoren. Het verschil tussen de eerste klasse en de vierde klasse is best groot. Mijn plezier in het spel ging een beetje verloren, dus dit was het juiste moment om de overstap naar RKHBS te maken. Een aantal seizoenen geleden heb ik er al eens meegetraind, maar toen was het voor mij nog geen goed moment om over te stappen. Samen met Lena Overdijk (speelster Bekkerveld 1) heb ik nu besloten om komend seizoen wel de overstap te maken en een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ik kijk er erg naar uit om wedstrijden te mogen voetballen in het mooie tenue van RKHBS. Ik schat onze kansen voor komend seizoen trouwens hoog in. We hebben een divers, zeg maar multifunctioneel, team, waar ieder zijn eigen kwaliteiten heef. We vullen elkaar goed aan, waardoor we leuk kunnen voetballen. Als ik naar mezelf kijk, wil ik het hoogst haalbare bereiken en ik denk dat mijn nieuwe teamgenoten er ook zo over denken. We gaan dus voor het kampioenschap komend seizoen.”
De tegenstanders in de komende voetbaljaargang kunnen hun borst dus alvast nat maken, is de conclusie van de redactie van Parkstadactueel.
Kwaliteiten en verbeterpunten
Ieder mens, ook iedere sporter, heeft zo zijn of haar kwaliteiten. Maar ook heeft eenieder zaken die voor verbetering vatbaar zijn. We stellen Britt Valize de vraag ons een inzicht te verschaffen in deze zaken als het om haar persoontje als voetbalster gaat. Zij zit niet verlegen om een antwoord, getuige: ,,Ik ben een speelster die het vooral van de snelheid moet hebben, heel technisch ben ik niet. Maar ik kan zeker een goede voorzet geven en ik maak ook de nodige doelpunten. Ik kan zowel met links als rechts uit de voeten. Ik kies nogal eens voor de moeilijke weg, ook in het voetbal, hoewel dat niet altijd de goede optie is. Voor open goal kan ik wel eens missen en wanneer je denkt ‘uit deze hoek kan je echt niet scoren’, scoor ik juist wel. Ik krijg wel eens te horen dat ik veel te gehaast ben in het veld. Dus dat is zeker een verbeterpunt. Ik ben ook iemand die niet snel opgeeft, ik zal er altijd 100 % voor gaan. Daarnaast ben ik erg beweeglijk, ik kom vaak in de bal en loop mezelf goed vrij.”
Teamspirit
Dan komen we te spreken over het antwoord op de vraag wat een goed team maakt. Britt begint met de woorden dat een team in haar ogen uit jonge, frisse, energieke speelsters moet bestaan, met daarnaast ervaren speelsters, die de rest van de ploeg met hun ervaring op sleeptouw kunnen nemen. Dan zegt zij: ,,Daarnaast moet je kunnen profiteren van de kwaliteiten die elke speelster heeft, zodat je elkaar ook kan versterken waar dat nodig is. De inzet moet echt optimaal zijn. Iedereen moet er 100% voor gaan en er alles voor over hebben om voor elkaar te ‘vechten’. Ik vind het ook heel belangrijk dat er een goede sfeer binnen het team is. Plezier is ook zeker een van de belangrijkste punten, zowel binnen als buiten de lijnen. Iets wat ik ook heel belangrijk vind binnen een team is respect hebben voor elkaar. Fouten maken is menselijk, dus hier moet ook iedereen goed mee om kunnen gaan.”
Tip voor trainer(s)
Dan volgt, maar dat zijn de woorden van onze redactie, een tip voor de technische staf van de vrouwen van RKHBS. Als wij vragen naar Britts’ wensen over een voetbaltraining, is haar reactie namelijk als volgt: ,,Tijdens een training wil ik uitgedaagd worden, genoeg oefeningen doen met de nodige variaties en ik wil echt moe zijn op het einde van de rit. Ik vind het belangrijk dat er verschillende dingen aan bod komen, zoals een pass- en trapoefening, positiespel, een afwerkoefening en uiteraard een partijtje. Minder belangrijk vind ik al die trucjes, daar kun je mij echt niet blij mee maken. Ik ben niet echt het type voetballer die in de wedstrijd een schaar doet of een ander trucje. Als ik dat doe gaat het per ongeluk, haha! Naast het harde trainen vind ik het ook wel belangrijk om af en toe wat plezier te hebben tijdens een training.”
Prof(club)
Het verbaast ons niet dat PSV haar favoriete profclub is. Zij studeert immers in Eindhoven en dan ligt dat min of meer voor de hand, denken wij. Het ligt echter anders. Bitt weer: ,,Van kleins af aan is PSV mijn favoriete profclub. Ik ben ook regelmatig in het Philipsstadion te vinden. Naast PSV vind ik topclub Barcelona ook een toffe club. Twee jaar geleden heb ik samen met mijn vriend Yosha Meessen een wedstrijd in Camp Nou gezien. Het blijft magisch om het publiek massaal “MESSI” te horen roepen. Naast Messi vind ik Frenkie de Jong een goede voetballer. Ik vind het mooi om te zien dat een Nederlandse jongen het zo goed doet in het buitenland en niet naast zijn schoenen gaat lopen. Ja, ik zou dat ook wel willen, prof worden. Weet je, dromen kan altijd, doe ik zelf ook wel eens, maar ik ben ook realistisch genoeg om te beseffen dat dit me helaas niet meer gaat lukken. Haha, ik heb denk ik andere talenten. Afgelopen seizoen ben ik overigens wel benaderd door KingsTalent, om op redelijk hoog niveau te gaan voetballen in Amerika. Door het Coronavirus is dat voorlopig niet doorgegaan, waardoor ik het op een lager pitje heb moeten zetten, maar die optie staat nog wel open. Dus wie weet. Ik zou het niet alleen graag doen vanwege het voetbal op een hoger niveau, maar ook om ervaring op te kunnen doen voor mijn werkveld later. Vaak liggen je kansen toch wat beter wanneer je zelf op hoog niveau een sport hebt beoefend.”
Vrouwenvoetbal en TV
Tegenwoordig kijkt niemand er meer vreemd van op dat op TV en in andere media uitgebreid aandacht wordt geschonken aan vrouwenvoetbal. Op zondagmiddag, even na de klok van twaalf, is er op het eerste kanaal van ESPN rechtstreeks een wedstrijd uit de eredivisie van de vrouwen te volgen. Vindt Britt Valize dat terecht? Zij reageert, toch ietwat verrassend, met: ,,Ik vind zeker dat ook het vrouwenvoetbal in Nederland een podium verdient, alleen kijk ik er zelf niet zo vaak naar. Doe mij maar gewoon mannenvoetbal. Dat vind ik toch leuker om te kijken. Zo nu en dan kijk ik wel eens een wedstrijd van de vrouwen. Ik denk ook zeker dat dit goed is, omdat er steeds meer meiden op voetbal gaan. Vroeger was ik een van de weinige meisjes die voetbalden. Je had misschien net een handvol meiden bij een club. Nu zie je er steeds meer.”
Britt Valize komt uit een ‘voetbalverslaafde’ familie. In huiselijke kring wordt er dan ook veel over het spelletje gesproken. Niet gek, ouders, opa’s en oma’s zijn namelijk voetbalfan. Als het even kan staan ze langs de lijn als er thuis wordt gebald. En bij belangrijke uitwedstrijden idem dito. Vorig jaar was Britt één keer samen met haar broer actief binnen de lijnen, zij als speelster, hij als scheidsrechter. Na elk duel volgt de derde helft, in de vorm van een uitgebreide analyse. Haar vader wil nog wel eens kritisch zijn. ,,Maar daar kun je alleen maar van leren”, aldus Britt.
Andere hobby’s
Naast voetbal, het is al voorbij gekomen, is Britt Valize ook op ander gebied zeer actief. Er volgt wat meer uitleg over haar bezigheden: ,,Door mijn broer ben ik ook gaan wielrennen. Ik vind het heel leuk om samen met hem door het heuvelland te fietsen. Als ik bezig ben vind ik het trouwens niet altijd even leuk, want dan zie ik echt flink af. Maar als we weer thuis aankomen, dan voelt het steeds weer goed. Helaas is hij inmiddels iets te goed voor mij geworden. Gelukkig heeft mijn voetbalmaatje én goede vriendin Myrthe Kuijer ook het wielrennen ontdekt. Dus ik ga ook wel eens met haar samen een rondje door de heuvels in Limburg fietsen. Hierbij zijn we niet alleen maar bezig met wielrennen, maar ook met bijkletsen en vogeltjes spotten, haha. Naast het voetballen en wielrennen zijn er ook nog andere sporten die ik heel leuk vind om te doen en te kijken. Daarnaast ben ik ook altijd in voor een feestje. Of het nu een festival is of een avondje met vrienden, ik geniet er volop van. Vóór corona ging ik ook regelmatig met mijn vriend op reis. We hebben nog een aantal reisjes op de planning staan, die helaas wegens Corona uitgesteld zijn. Ik kan niet wachten op het moment dat ik weer samen met hem op reis mag. En geld uitgeven kan ik als de beste! Mijn familie en vrienden zullen beamen dat ik een shopverslaving heb. Vooral in tijden van Corona komen de bezorgers vaak aan de deur. Daarnaast vind ik het ook super gezellig om lekker uit te gaan eten met vrienden en familie.”
Belangrijk(er)
Voetballen is leuk en wordt door velen van ons als belangrijk ervaren, door sommigen nog wel meer dan dat. Niet voor niets ook wordt voetbal door onze oosterburen wel omschreven als ‘die wichtigste Nebensache der Welt’. Maar al snel, of anders dan toch wel in de loop der tijd, komen we er allemaal achter dat er belangrijkere zaken in het leven zijn. Bij Britt Valize, toch pas 23, is dat nu al doorgedrongen. Zij zegt namelijk tot slot: ,,Het belangrijkste in mijn leven is mijn familie, mijn lieve vriend Yosha en mijn vrienden. Ik moet zeggen dat mijn broer wel echt mijn grootste voorbeeld is. Het klinkt misschien heel cliché, maar ik ben echt zo trots op hem, met hetgeen hij allemaal bereikt heeft in zijn leven. Binnenkort neemt hij deel aan de Olympische Spelen. Grote klasse! Ik ben ook echt een familiemens, dus ik zou ook niet zonder mijn familie kunnen. Ja en mijn vrienden spelen ook een belangrijke rol in mijn leven. Samen met hen maak ik mooie herinneringen.”
Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno
