Hij voetbalde bij diverse clubs in de regio Landgraaf-Kerkrade-Heerlen-Brunssum. Zo ging zijn pad langs Groene Ster, Sylvia, Schuttersveld, Miranda, Hopel en Rimburg. Maar het begon allemaal bij Waubachse Boys, de club uit Lauradorp die in 2002 fuseerde met Waubach. Daaruit ontstond UOW’02, de club waar Rodger Pieters (52), in het dagelijks leven gemeenteambtenaar, momenteel actief is als hoofdtrainer. Terug bij zijn roots kun je zeggen. Hij blijkt UOW-er in hart en nieren.

 

Voetballer

We vragen Rodger, die zichzelf omschrijft als een rustig, evenwichtig iemand die niet snel uit balans is te brengen, naar zijn hoogtepunten in zijn voetballoopbaan. Hij somt op: “Met Schuttersveld werden we kampioen in de tweede klasse en met Sylvia promoveerde ik naar de derde klasse. Mooie herinneringen zijn dat. En wat ik zeker niet vergeten mag is de laatste wedstrijd tussen Hopel en Laura, daarna volgde de fusie. Ik was speler en tevens masseur bij Hopel. Ik scoorde twee keer en gaf een assist. Prachtige ervaring!”

Trainer

Rodger Pieters is getrouwd met José, met wie hij in zijn vrije tijd graag een hapje zegt te gaan eten. Samen hebben zij een zoon, Mitchel geheten. Die is van 22 september 1996. Bij het noemen van de zoon komen we op het punt dat bij Rodger ertoe leidde dat hij de trainer is geworden die hij nu is. Hij vertelt: “Ik ben als vader van onze zoon Mitchel begonnen bij de F4 van UOW’02 en met de jongens meegegroeid. Vervolgens werd ik jeugdcoördinator en daarna Technisch Jeugd Coördinator. In die tijd heb ik mijn TC3 en TC2 gehaald. Bij UOW’02 heb ik op die manier alle jeugdcategorieën doorlopen. Aansluitend had ik drie seizoenen het tweede elftal onder mijn hoede en nu, voor het derde jaar de hoofdmacht.”

Selectie

Bij een blik op de ranglijst van de vierde klasse B in de krant van maandag 22 november 2021 zien we dat UOW’02, ooit eersteklasser, in de middenmoot bivakkeert. We vragen trainer Rodger Pieters naar zijn selectie en de ontwikkelingen daarbinnen. Hij analyseert: “Helaas zijn wij met slechts 18 spelers aan het seizoen kunnen beginnen. Twee dragende spelers haakten af met een zware knieblessures. Verder kwamen daar nog de nodige blessures bovenop, als gevolg van het feit dat we pakweg twee jaar niet konden voetballen. Ook bij ons had Corona dus de nodige impact. Positief is dan weer dat onze eigen jeugd de stap naar het eerste elftal heeft gemaakt en zich daar goed ontwikkelt. Thijs Middeldorp en jeugdspeler Bas Otten zijn teruggekeerd. De blessures hebben ertoe geleid dat wij tot nu toe helaas iets te veel met een wisselende basis moesten spelen.

Overigens, er staan momenteel weer JO19-spelers aan de deur te kloppen. Zij zullen volgend seizoen de stap naar selectie van 1 en/of 2 maken.”

UOW’02

Fusieclub UOW’02 bestaat komend jaar twee decennia. Rodger Pieters is er al heel wat jaren actief als oefenmeester en in andere functies. Wij vragen naar de ins en outs bij de club. Rodger is, als kind van de club kan het ook bijna niet anders, uitermate positief, getuige: “Om te beginnen, UOW’02 heeft een geweldige accommodatie en is bereid te investeren in de toekomst. We zijn innovatief (als een van de weinige Limburgse clubs hebben wij een videoanalyse systeem) en de verantwoordelijken binnen de vereniging blijven in alle situaties rustig. Zij laten zich niet snel van de wijs brengen.”

Ambities

De club heeft dus rustige beleidsmakers, zo concluderen wij uit het verhaal van Rodger Pieters. En men is in voor innovatie. Dan mag je toch ambities hebben om hogerop te komen, of niet? Rodger Pieters: “Gezien de accommodatie en onze eigen jeugd moeten wij (op termijn) uit de vierde klasse kunnen komen en blijven. Mocht onze jeugd zich op de huidige wijze blijven ontwikkelen, dan worden wij zeer zeker een vaste waarde in de derde klasse of misschien wel de tweede klasse. Ik hoop de komende jaren als trainer aan dat proces te kunnen meewerken. Ik hoef niet zo nodig naar elders. Het streven om hogerop te geraken is niet alleen de ambitie van de trainer, maar ook van de club en de huidige spelersgroep. Ik hoef er ook niet omheen te draaien: onze ambitie voor het nu lopende seizoen is promotie! Maar laten we even afwachten of we het voetbalseizoen nu wel kunnen afmaken. Er zijn al heel wat wedstrijden uitgegooid.”

De concurrentie

Rodger Pieters neemt dus geen blad voor de mond door te zeggen dat hij en zijn spelers voor promotie gaan. Als we vragen met welke clubs zal moeten worden geconcurreerd, reageert hij als volgt: ”Zelf denk ik dat Voerendaal en FC Kerkrade-West gaan uitmaken wie kampioen wordt. Maar daar kort achter zie je RKHBS, Gulpen en ook UOW’02, ploegen die niet veel onderdoen voor deze twee teams. En met dat gegeven zal het een spannende competitie kunnen worden tussen vijf teams en zal elk punt belangrijk zijn. Wijzelf zijn tot nu nog wat wisselvallig, wat zoals gezegd mede te maken heeft met de nodige wisselingen in het team door blessures. Of we echt gaan meedoen? Wij hopen in ieder geval mee te doen voor de prijzen en wat het ons gaat brengen is volgens mij vooral afhankelijk van wie op het einde van het seizoen nog iedereen aan boord heeft en van blessures verschoond is gebleven. We zullen zien.”

Jeugdperspectief

De jeugd heeft de toekomst is een gezegde dat je vaker hoort, ook in de voetbalsport. UOW’02 is zo’n vereniging waar de jeugd ook daadwerkelijk kansen krijgt, op basis van het gevoerde beleid. We vragen Rodger Pieters hiernaar. Hetgeen hij eerder al heeft verteld vult hij aan met: “Het liefste zie je dat jeugdige spelers eerst op een tweede elftal vlieguren maken. Maar het is een gegeven dat de oudere spelers tegenwoordig eerder afhaken dan vroeger en je dus vanzelf sneller naar je jeugdafdeling gaat kijken. De laatste jaren hebben dan ook de nodige jeugdspelers de overstap (kunnen) maken naar de selectie en we zien bij de JO19-1 en JO17-1 ook weer de nodige spelers die boven de rest uitsteken. Er is dus toekomstperspectief.”

Andere bezigheden

Rodger Pieters vertelt ons dat hij in zijn vrije tijd, als het even kan, een potje tennis pleegt te spelen. Werk en trainerschap vergen veel tijd, naast zijn gezin. Maar voor wat UWO’02 betreft: hij is er niet alleen trainer. De uitleg: Buiten mijn werk bij het eerste elftal ben ik zeer begaan met de club. We hebben een commissie voetbalzaken opgericht, waarvan ik de voorzitter mag zijn. Ook dat brengt uiteraard het nodige werk met zich mee. Tevens zijn wij bezig met het nieuwe voetbalopleidingsplan, waardoor ik te maken heb met de gehele jeugdorganisatie. En omdat je bezig bent met de jeugd, sta je door de week en op zaterdag ook veel op de velden om te kijken hoe het allemaal gaat. Het trainen en bezoeken van duels van het tweede elftal op zondag hoort er natuurlijk ook bij en zo zie je dat de hele week goed gevuld is met activiteiten die met UOW’02 te maken hebben.

 Ik mag mij gelukkig prijzen dat mijn vrouw José mij al die jaren als voetballer is nagereisd en mij nu als trainer en vrijwilliger bij UOW’02 alle ruimte laat om er zo veel tijd in te stoppen. Zonder haar instemming zou dat allemaal niet mogelijk zijn.

Tot slot wil ik nog zoiets als een hartenkreet kwijt. Ik hoop dat weer meer mensen de weg naar het vrijwilligerswerk binnen verenigingen gaan vinden. Je ziet het aantal vrijwilligers de laatste jaren afnemen, met als gevolg dat je meer werk met minder mensen moet zien te klaren. Dat kan beter. Veel handen maken licht werk, nietwaar?’

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno

Geef een reactie