????????????????????????????????????

Gisteravond hadden we besloten om de ochtend nog in Dhulikel door te brengen en daar na de lunch pas te vertrekken. We hadden gisteren Sameer bewerkt om vanochtend nog eens met ons op pad te gaan in de natuur en hoewel dat niet zijn voorkeur had, was hij ook nu weer bereid om dat met ons te gaan doen. Hij had nu helemaal helder wat we wilden en zei: “So, no tempels, but houses, locals, nature, animals, flowers and not too many stairs!” En volmondig beaamden we zijn conclusies.

In zijn ogen zijn er geen bezienswaardigheden meer in Dhulikel, maar in de onze wel en dat concept heeft hij nu voor zichzelf helder gekregen en daarom weet hij nu precies wat we willen. En Sameer zou Sameer niet zijn als hij niet alles op alles zou zetten om het ons naar de zin te maken en daarvoor zijn eigen gedachten en ideeën aan de kant te schuiven. Wat hij echter niet kon bevroeden, was dat zijn bereidheid in dit geval voldoende was, want na een nachtje slapen lagen onze kaarten er weer heel anders voor! We werden wakker en de meesten konden vanuit hun slaapkamerraam, tussen de wolken door, weer de bergen zien en opnieuw klonk in onze gedachten het liedje: “Love lift us up where we belong, where the eagles fly and the mountains high!”

Want dat is wat hier gebeurt. We zijn hier op de plek waar we hoorden te zijn! We deden niet meer dan allemaal gehoor geven aan de uitnodiging die we kregen en hebben hier in Nepal niet alleen samengewerkt, maar ook samen opgetrokken, samen genoten, samen gespeeld, samen gezongen en bovenal samen veel van elkaar en de mensen die te we tegenkwamen geleerd. De Liefde trok ons op naar een hoger plan waar we soms onszelf moesten vergeten en onze eigen verlangens en behoeften aan de kant moesten schuiven, omwille van de ander. In die zin is dat niet anders dan anders en wordt ons die gelegenheid overal en nergens geboden, als je het maar wilt zien. Door deze kansen en gelegenheden aan te pakken, kun je geestelijk groeien en ontwikkelen tot een beter mens en die kans hebben onze reizen naar Nepal zeker aan iedereen geboden. Niemand neemt ons deze levenservaringen meer af, die zitten voor altijd in onze pocket en we denken dat we daar allemaal dankbaar voor zijn en dat we blij zijn dat we dit hebben mogen meemaken. Deze indrukwekkende belevenissen hebben ons getekend en zullen zeker een blijvende indruk achterlaten in onze ziel. De tijd die we allemaal doorgebracht hebben in Nepal heeft ons gevormd, omdat we onszelf allemaal op de een of andere manier zijn tegengekomen. Was het niet door ziekte of het werk, dan was het door de omstandigheden of het groepsgebeuren.

Zo intensief samen optrekken kost ieder iets en we durven te zeggen dat alle 30 personen, die in totaal gedurende de jaren met de ‘Dertig handen helpen Nepal’ zijn meegegaan, deze uitdaging zijn aangegaan en dat ook ieder op zijn eigen manier iets ervan heeft weten te maken.

voor meer Lezen en foto’s klik op deze link.

Geef een reactie