Intro en vragen voor veganist zijnde Britt Dragstra Heerlerheide

Met bijzondere belangstelling kreeg schrijver dezer een verzoek om promotioneel aandacht te geven aan Britt Dragstra en dan, middels een aantal vragen, voornamelijk over het veganist zijn van haar. Britt, dochter van Primera ondernemer Heerlerheide Wim Dragstra en voorzitter van de BIZ Ondernemers Vereniging Heerlerheide is, evenals haar vader, een meer als bekend zijnde jongedame in Heerlerheide. Voor de ondernemersvereniging is zij ook heel actief en dan met name op social media. Haar taak hierin is te berichten over evenementen, nieuws en aanbiedingen. Daarnaast is het haar taak om interactie te hebben met bezoekers en bewoners die naar het winkelcentrum komen en reageren op de social media pagina’s van Winkelcentrum Heerlerheide. Ook was zij (mede)-initiatiefnemer van het onlangs heel geslaagde plantweekend in Heerlerheide.

De vragen die de redactie aan Britt ter beantwoording heeft voorgelegd heeft in hoofdzaak betrekking op het veganist zijn van haar. Alvorens de gestelde en beantwoorde vragen te publiceren een korte uitleg over het veganisme. Veganisten zijn mensen die een levensstijl aanhangen waarbij zij afzien van alle vormen van exploitatie van dieren. Dat betekent dat een veganist vanuit een morele overtuiging dierlijke producten zal proberen te vermijden. Hieronder valt voedsel, zuivel en eieren, maar ook kleding, schoonmaakartikelen en schoenen. Wol, veren en leer zijn ook niet toegestaan, net als e-nummers waarin dierlijke producten zijn verwerkt. Een bekende veganist is Marianne Thieme fractieleider van de Partij voor de Dieren.

Wie is Britt Dragstra en studeer je nog of ben je beroepshalve werkzaam?
“Ik ben Britt Dragstra, 25 jaar oud en ben sinds afgelopen augustus klaar met studeren. Ik heb de master Milieu & Maatschappij aan de Radboud Universiteit afgerond. Sinds een jaar werk ik bij IVN (het Instituut voor Natuureducatie). In mijn studie heb ik me vooral gefocust op de sociale kant van duurzaamheid. Dat betekent o.a. dat ik het interessant vind om me te verdiepen in hoe we een transitie kunnen maken naar een systeem waarin de mens en het milieu op een mooie manier kunnen bestaan. De mens kan niet zonder het milieu: de zuurstof die we inademen komt van bomen, ons voedsel wordt bestuift door bijen en andere bestuivers en op die manier zijn we onderdeel van dit ecosysteem.

Op dit moment lopen we tegen natuurlijke grenzen aan en ben ik bij IVN vooral bezig met projecten om die verbinding met de natuur weer te herstellen. Vaak door met de handen in de klei de Maas op te ruimen bijv. of een poel aan te leggen bij een wijkcentrum. Of op Heerlerheide de vergroening met het Plantweekend te coördineren, waarbij we in het weekend van 22 en 23 oktober 1595 planten en 660 bloembollen in de grond hebben gezet waardoor het centrum van Heerlerheide alleen maar mooier wordt. Voor de bezoekers, ondernemers en bewoners, maar ook om water op te vangen, een steentje bij te dragen voor bijen en andere dieren en CO2 op te slaan in de grond”

Hoe lang ben je al veganist?
“Ik eet sinds maart veganistisch”

Wat was voor jou de reden om veganist te worden?
“De reden om veganistisch te gaan eten was toch wel wat er allemaal gebeurt in de bio-industrie. Toen ik daar meer over las en filmpjes zag, smaakten dierlijke producten mij steeds minder goed. Ik kwam op een punt waarop ik dacht: “Als het even lekker kan zonder dierenleed, waarom niet?”. “Een plantaardig dieet heeft ook een minder belastende impact op onze planeet, omdat er bijv. veel minder landbouwgrond nodig is, omdat je niet de plantaardige eiwitten eerst aan een dier hoeft te voeren dat in een megastal of in een weiland staat. Door direct dit eiwit te halen uit planten te halen, heb je veel minder water, landbouwgrond (uit regenwoudgebieden) en broeikasgassen dan met een dierlijk product.”.

Ben je meteen veganist geworden of geleidelijk aan overgestapt eerst vegetariër?
Toen ik op mezelf ging wonen op mijn 18e, inmiddels 7 jaar geleden, ging ik al gauw over van vlees op vleesvervangers. Er waren al zoveel opties die er lekkerder uitzagen dan het rauwe vlees, dat ik daarvoor koos, zeker omdat ik de smaak net zo lekker en soms lekkerder vond. Ik dacht er toen verder nog niet veel over na en at ik bij mijn ouders thuis en in restaurants nog vlees. Door de jaren heen ging ik die keuze om vlees te eten steeds meer overdenken. Vleeseten is eigenlijk ook een ‘dieetwens’, terwijl dit vaak als vanzelfsprekend wordt gezien. Uiteindelijk zei ik ook tegen mijn omgeving dat ik geen vlees meer wilde eten, omdat ik het niet miste en het voor duidelijkheid zorgde. Eigenlijk ben ik me pas de laatste 5 jaar echt gaan verdiepen in de rest van de bio-industrie, zo kwam ik via mijn studie in Wageningen veel op boerderijen.

Ik wist eigenlijk de eerste 20 jaar van mijn leven heel erg weinig van waar mijn eten vandaan kwam. Ik dacht bijv. dat koeien altijd melk gaven, maar kwam erachter dat zij alleen, net als wij mensen, melk geven als ze een kalf krijgen, dus dat zij ongezond vaak zwanger moeten zijn, zodat er melk kan worden ‘afgetapt’ voor gebruik door mensen. Ik heb ook de geboorte van kalveren gezien en gezien hoe zij binnen een bepaalde tijd (15 minuten bij deze boer) weg moesten van de moeder, omdat zij anders niet stopte met roepen om haar kalf. Ook was ik een enorm fan van eieren, daar kon je me echt voor wakker maken. Echter kwam ik erachter dat kippen vroeger eigenlijk maar 10-12 eieren per jaar legden, maar helemaal zijn doorgefokt waardoor ze er nu 300 per jaar leggen. Dit zorgt voor een tekort aan calcium, wat wordt onttrokken aan het eigen skelet, waardoor ze ook vroegtijdig sterven. Niet alleen de kippen hebben het zwaar, haantjes worden ook geboren, maar kunnen geen eieren leggen, dus worden vaak gedood op de dag van hun geboorte. In Nederland zijn het meer dan 45 miljoen haantjes per jaar die levend versnipperd of vergast worden. Tegenwoordig maak ik een alternatieve ‘scrambled egg’ mét vegan bacon en smaakt het me alleen maar beter”.

Waarom deze keus?
“De stappen van vleeseter naar vegetariër naar veganist zijn dus geleidelijk gegaan. Een groeiend bewustzijn van waar het eten vandaan kwam, speelde hierbij een grote rol. De alternatieven zijn tegenwoordig niet aan te slepen, dus voor mij vielen de keuzes niet zwaar, het waren eerder logische gevolgen op meer kennis en bewustzijn”.

 Heb je tips voor mensen die veganist zijn of zouden willen worden?
“Ik denk dat het voor iedereen anders is, voor mij startte het dus echt met het vergroten van mijn bewustzijn. Er zijn heel veel redenen om voor een bepaald dieet te kiezen en ik denk dat het goed is om te beseffen dat je niet actief hebt gekozen voor een vleesdieet. Dit is vooral omdat je dit zo gewend bent van thuis uit bijv. en omdat de vleeslobby je laat geloven dat ‘vleeseten voor echte mannen is’ en je ‘dierlijke producten nodig hebt om fit en gezond te zijn’. Terwijl het tegendeel waar is. Ik vond het heel nuttig om de ervaringen van vegan sporters bijv. te zien in de documentaire The Game Changers. Daarnaast hielpen beelden uit de bio-industrie ook wel echt om over mijn dieet na te denken, zoals in Cowspiracy (op Netflix) of Milked, of gewoon op YouTube bij Earthling Ed.

Ook denk ik dat het heel belangrijk is om er open in te gaan. Ga er niet in met het gevoel dat je ‘dingen gaat inleveren’, zie het als iets nieuws en iets leuks. Ik kan uit ervaring spreken dat ik bij de leukste restaurants ben gekomen met fantastische gerechten, dat ik onwijs kan genieten van koken, barbecueën, gourmetten en dat bijna alles 1-op-1 te vervangen is met plantaardige producten. Het is een kwestie van een gewoonte-verandering, van altijd die fles melk kopen, naar een ander soort melk toe en vleesvervangers ontdekken. Er zijn tegenwoordig talloze mogelijkheden. Het internet staat vol met tips en recepten, de vegan kookboeken zijn er in alle maten en vormen en er zijn ook steeds meer mogelijkheden bij het vinden van restaurants, zo kun je in het centrum van Heerlen lekkere hamburgers bij Bloom’s halen en heeft Brasserie Leef met het Plantweekend op Heerlerheide een fantastische vegan lunch verzorgd”.

 Hoe reageerde de omgeving?
“Mijn omgeving reageerde positief. In Nijmegen ging ik al met veel vegetariërs en een aantal veganisten om, door de milieu-bubbel waarin ik zit. Mijn ouders gingen ook steeds meer lezen en kijken en eten nu ook vegetarisch. Natuurlijk is wel het wennen wat je dan voor snacks koopt en komen ze er steeds meer achter in wat voor producten allemaal dierlijke producten zit, zoals bijv. varkensgelatine in veel snoepjes. Maar ze staan er heel open in en dat is natuurlijk heel fijn. Ik vind het dan ook leuk om er gewoon open over te praten. Ik erken zelf heel erg dat ik niet alles weet en dat ik blijf leren in het leven en dat hebben de meeste mensen in mijn omgeving ook, waardoor ze ook oprecht geïnteresseerd zijn vaak. Natuurlijk krijg je wel eens een opmerking dat het ‘konijnenvoer’ is, maar ik heb heel veel geluk met de mensen in mijn omgeving”.

Is een veganistische levensstijl gezonder in jouw ogen?
“Ik zou niet zeggen dat een veganistische levensstijl per definitie gezonder is. Natuurlijk zou het kunnen dat je meer groente of peulvruchten in je dieet verwerkt, of extra fruit eet, maar dat zijn vooral gezonde keuzes die je maakt. Als veganist kun je hartstikke goed heel veel junkfood of bewerkt voedsel eten, dat is er zeker ook genoeg in een plantaardige variant. Een ander dieet heeft mij wel uitgedaagd om juist bewuster bezig te zijn met de voedingsstoffen die ik binnenkrijg. Daardoor maak ik vaker gezonde keuzes en eet ik gevarieerder met meer peulvruchten, groente en fruit. Maar je zult mij nu net zo goed kunnen zien genieten van een vegan kapsalon, nog vaker dan een paar jaar geleden waarschijnlijk”.

 Waar liep je tegenaan toen je veganist werd?
“Ik vond het op sommige plekken wel moeilijk om een restaurant te vinden toen ik veganistisch ging eten. Mijn vriendin is gelukkig heel goed met de app ‘HappyCow’ en weet de leukste vegan opties of restaurants te vinden, maar het hangt helaas heel erg van de grootte van de stad af of er (veel) mogelijkheden zijn”.

Wat mis je?
“Qua eten mis ik eigenlijk niets. Het afgelopen jaar was er telkens wel iets waarvan ik zei ‘oh daar heb ik zin in. En dan bleek je het gewoon prima in een veganistische variant te kunnen maken (zoals bijv. zalm of gevulde eieren)”.

 Ben je ooit bij een dokter of diëtist geweest om informatie over deze levensstijl in te winnen?
“Ik heb vooral heel veel zelf opgezocht en gelezen, maar heb wel mijn bloedwaarden laten checken na ongeveer een half jaar, om te zien of ik niets miste. Mijn ijzer was aan de hoge kant (te veel spinazie denk ik) en mijn B12-waarden waren te hoog omdat ik daar een supplement voor neem (die ik nu een tijd niet neem)”.

Voel je verschil in lijf en geest?
“Ik voel me wel een bewuster mens, puur omdat ik meer weet over wat ik eet en waar dit vandaan komt, dat geeft mij wel een soort rust. Ik zou niet zeggen dat ik per se veel verschil voel met toen ik nog een ander dieet had. Ik voel me fit, heb veel energie om te sporten en eet soms net een stuk fruit of groente extra”.

 

Is de keus in voedingsmiddelen beperkt, ten opzichte van niet-veganisten? Zou daar iets aan moeten/kunnen veranderen?
“Er zijn bepaalde voedingsmiddelen die beperkt zijn. Zo zit er heel vaak melkpoeder in koekjes en hebben bepaalde vleesvervangers nog steeds eipoeder erin verwerkt. Toch is het aantal veganistische voedingsmiddelen exponentieel gegroeid en mag ik echt niet klagen. Je ziet dat steeds meer producten een vegan variant krijgen, of dat huidige receptuur wordt aangepast. Soms stuur ik wel eens een mailtje om te vragen of er een vegan variant komt omdat ik het product wel mis en dan is het bedrijf er meestal al mee bezig omdat de vraag is gegroeid.

Ik denk dat de veganistische opties bij restaurants vaak nog beperkter zijn. Dan wordt er nog vaak heel ouderwets gedacht en gekookt en is er of geen optie of alleen een salade. Dat vind ik wel echt heel jammer, maar gelukkig begint dit ook te komen en wordt het ook steeds vaker positief ontvangen en doen chefs hun best er wat van te maken. Ik vraag dit wel van tevoren of zoek al van tevoren opties op, ik kan namelijk behoorlijk ‘hangry’ (chagrijnig als je trek hebt) worden als ik te lang op zoek moet naar een vegan optie. Het Zomer Maan Fest in Heerlen is een mooi voorbeeld van een vegan festival, waarbij heel veel ondernemers meedenken en laten zien wat er allemaal mogelijk is”.

Waar koop je kleding?
“Ik probeer mijn kleding zoveel mogelijk tweedehands te kopen, omdat ook de fashion-industrie vol zit met misstanden en ik daar liever niet aan bij wil dragen. Toch zijn er ook kledingstukken die moeilijk tweedehands te vinden zijn en daarvoor vind je me gewoon in de bekende kledingzaken. Ik hou van katoen of hennep als stof en was nooit fan van kriebelend wol of de geur van leer. Leer is wel heel duurzaam en gaat lang mee, maar heb je tegenwoordig ook in veganistische varianten zoals appelleer”.

Wat maak je zelf aan veganistische producten?
“Ik kook vooral veganistisch, verder maak ik niet specifiek producten. Ik heb wel een hele kleine moestuinbak waar dit jaar alleen een paar tomaten en wat kruiden het hebben gedaan. Mijn droom zou zijn om een eigen regeneratieve boerderij te hebben of een vegan foodtruck waar ik het land mee door kan toeren op de leukste festivals”.

 We hebben vaak een stereotype beeld in ons hoofd bij veganisten. Vind jij dit kloppen of hoe beschrijf jij jezelf?
“Ik denk dat er veel stereotypes zijn rondom veganisten. Zo zouden het vooral ‘dunne en zwakke’ mensen zijn, of ‘prediken’ om elke vleeseter veganist te maken. Je kunt van alles om je oren krijgen geslingerd, maar ik denk dat stereotypes vooral bestaan als je niet met mensen praat en je hen als ‘de ander’ wilt wegzetten. Ik ben juist aangekomen sinds ik veganistisch eet en voel me sterker door het sporten.

Soms vertel ik inderdaad enthousiast over een veganistisch alternatief, restaurant of een nieuwe documentaire of YouTube-video die ik heb gevonden, maar dat betekent niet dat ik mensen probeer te overtuigen van iets. Ieder mens vindt het denk ik leuk als iemand zegt dat ze je recept hebben geprobeerd of hetzelfde boek of dezelfde aflevering interessant vonden. Natuurlijk zou ik het fijn vinden als meer mensen bewust zijn van het dierenleed of klimaatverandering, zodat ze bewustere keuzes maken, maar als mensen niet geïnteresseerd of open staan, dan is dat zo”.

Gaan mensen anders met je om als ze weten dat je veganist bent?
“Niet dat ik weet. Natuurlijk zijn er mensen die zeggen ‘oh maar wat moet ik dan nu koken?’ Of die mij het restaurant laten uitzoeken, maar ik ben nog steeds dezelfde Britt. Ik vind het juist leuk als mensen er geïnteresseerd naar zijn en vragen stellen of mededelen dat ze een documentaire hebben gezien of een artikel hebben gelezen.

Hebben veel mensen in jouw omgeving dezelfde levensstijl?
“Ik zit een beetje in een klimaat- en milieububbel waardoor ik relatief veel mensen ken met dezelfde levensstijl. Ik denk dat dit het ook makkelijker maakt, omdat je dan ervaringen kan uitwisselen en mensen vaak begrijpen waar het vandaan komt. Ik spreek wel eens mensen die helemaal niemand in hun omgeving hebben met dezelfde levensstijl en dan kan er heel vervelend op je worden gereageerd en word je heel erg neergezet als ‘de ander’. Daar heb ik gelukkig geen last van, maar des te meer is het fijn om anderen te steunen die er wel vervelende reacties op krijgen”.

Hebben jullie huisdieren ook veganistisch te eten en te drinken?
“Helaas is mijn kat op Dierendag dit jaar door een onverwachte ziekte op 15-jarige leeftijd overleden, dus dat is een gevoelig onderwerp. Hij at gewoon wat hij vanaf jongs af aan heeft gegeten, dus wel gewoon dierlijke producten. Ik hoor wel van mensen die speciaal voer bij hun huisdieren hebben en dat honden bijv. al een stuk makkelijker plantaardig eten dan katten, maar ik heb dit zelf dus nog niet ervaren. Ik vond het vooral belangrijk om geen gewoonten te doorbreken en hem lekker de brokken te blijven geven waar hij gelukkig van werd. Onze kat at wel altijd een mini stukje banaan als je een banaan aan het eten was en smulde net zo hard van de plantaardige slagroom als op basis van koemelk, dus dat was wel altijd grappig om te zien. We maakten wel eens grapjes dus dat hij dat ook allemaal lekker vond”.

 Wat is het lekkerste recept dat je kunt aanraden?
“Poeh, dat kan ik echt niet kiezen. Mijn lievelingseten vroeger was altijd zuurvlees naar mama’s recept en dat is nu nog steeds heerlijk, maar dan op basis van jackfruit. Dit is een vrucht met een hele draderige structuur en als mama er ‘zuurvlees’ van maakt dan mag je me midden in de nacht wakker maken. Ik vind het zelf heel leuk om nieuwe recepten te proberen, van curry’s tot burgers. Het is maar net waar je zin in hebt. Ik zou dus ook zeker even Googlen en je laten onderdompelen in alle inspiratie online. Alles wat je met dierlijke producten kunt maken, kun je ook minstens zo lekker en soms lekkerder met plantaardige producten”.

 Zouden meer mensen veganistisch worden als ze er meer van af zouden weten?
“Ik denk het wel. Het is nu vooral iets wat heel ver van mensen af kan staan. Het wordt vaak gezien als iets extreems, iets wat misschien ongezond is, of veel moeite kost. Er wordt gelukkig veel gedaan aan bewustwording, dat het juist extreem is dat we in Nederland 1,8 miljoen landdieren per dag slachten. Ook worden er veel handvaten toegereikt om het makkelijker te maken met kookboeken, blogs en filmpjes en is die grote stap steeds kleiner gemaakt door de jaren heen. Dit hangt echter wel af van je eigen perceptie en ergens ook interesse in het onderwerp. Als je er open voor staat om er meer over te leren dan is het tegenwoordig een stuk makkelijker dan een tiental jaar geleden”.

 Britt, namens redactie ParkstadActueel bedankt voor je medewerking en openhartige  beantwoording van de vragen over het veganist zijn. Omdat ik je ken (ook via je ouders) was het voor mij best interessant om met het thema veganist kennis te maken -red.Callie Steijaert.

Foto’s®ParkstadActueel/Lucho Carreno

 

 

Geef een reactie