KVC Oranje

Foto: Peter Trompetter Fotografie

Het duel tussen SV Hulsberg en KVC Oranje eindigde in een 2-1 overwinning voor de thuisclub. KVC Oranje kreeg daarmee niet wat het verdiende. Matig verdedigend optreden in het eerste bedrijf en een berg malheur na de hervatting lagen ten grondslag aan het verlies van de bezoekers. Maar liefst drie doelpunten van KVC Oranje werden in de tweede helft door scheidsrechter Vince van der Cruijsen afgekeurd. KVC Oranje

Als je opgroeit krijg je van je ouders vele tips en wijsheden mee. Eentje daarvan luidt: “Je krijgt wat je verdient.” De bedoelde ‘docenten’ weten bij het uitspreken van die woorden wel beter. De goed bedoelde spreuk -veelal bedoeld om de kroost te motiveren tot goed handelen in het verdere leven- dekken niet altijd de lading. Anders geformuleerd: die vlieger gaat niet altijd op. KVC Oranje moest dat op bezoek in Hulsberg aan den lijve ondervinden. En dan kan het pijn doen.

Laten we beginnen bij het begin, de eerste helft dus. In die periode van ruim 45 minuten was de ploeg van trainer Patrick Dohmen, sv Hulsberg, de gemakkelijker voetballende ploeg, het team ook dat de meeste dreiging in zijn aanvallen had. Een kopbal van Levi Schormans ging net naast het doel van gastendoelman Lars van der Weide en een kopbalestafette van Yanick Ottenheijm en Tommy Houben was eenzelfde lot beschoren. Een afstandspegel van Dean Willems vloog over het doel van de KVC-goalie. Dat gebeurde aan de andere kant met een schot van KVC-spits Chris Frauenrath. Dat ging over de veste van Raf Lemmens.

KVC Oranje
Foto: Peter Trompetter

Na ruim een half uur was het dan toch raak. Tonny Alfonse liet op links namens de thuisclub een indraaiende hoekschop van zijn rechter vertrekken. Yanick Ottenheijm kon nagenoeg ongehinderd van wel heel dichtbij inkoppen: 1-0. De thuisclub was nog niet uitgevierd, of het stond alweer gelijk. Uit een scrimmage voor het doel van Hulsberg kwam Chris Frauenrath als overwinnaar tevoorschijn. Hij schoot de bal uit de draai achter thuisclubkeeper Raff Lemmens: 1-1.

De ploegen leken met die gelijke stand de rust in te gaan, maar het liep anders. Na onnodig balverlies van KVC Oranje in het middenveld kon Tommy Houben centraal langs een aantal spelers richting de zestien van de bezoekers slalommen. Hij leek zich uiteindelijk toch vast te lopen, maar via een kluts kwam de bal voor de voeten van Vince Ekelhoff, die pardoes oog in oog met Lars van der Weide stond. Ekelhoff schatte dat presentje op waarde. Hij schoot beheerst raak in de linker benedenhoek: 2-1.

In de eerste vijf minuten na de hervatting schoot Hulsberg twee keer op het KVC-doel. Daarna namen de bezoekers het initiatief over en de thuisclub moest achteruit. De gelijkmaker hing meer en meer in de lucht en leek er ook te komen, meerdere keren zelfs, maar het zat de ploeg van trainer Gino Curfs niet mee. Eerst schoot Ben Vloeberghs namens op oranje-wit van afstand op het thuisclubdoel, Raf Lemmens loste de bal en Chris Frauenrath joeg het ding tegen het net. KVC Oranje dacht gelijk te hebben gemaakt, maar scheidsrechter Vince van de Crruijsen keurde de goal op advies van assistent Dion Stassen van Hulsberg af. Frauenrath zou op het moment dat Vloeberghs zijn schot loste buitenspel hebben gestaan. Daarover waren -en bleven na afloop- de meningen verdeeld.

Even later trof KVC Oranje opnieuw doel. Na een hoekschop vanaf links van Lloyd Vromen won Bob Roberts een luchtduel van thuisclubkeeper Raf Lemmens. De bal kwam weer neer en een aantal tellen later haalde Chris Frauenrath zijn gram door alsnog te scoren. Dacht men althans, aan beide kanten zelfs, temeer omdat scheidsrechter Vince van der Cruijsen in eerste instantie naar de middenstip leek tij wijzen. Dat laatste bleek een misvatting. Hij keurde het doelpunt af wegens aanvallen van de keeper in het doelgebied door Bob Roberts. Had de referee eerder afgefloten, zou er wellicht meer begrip voor zijn beslissing zijn geweest.

Nog niet genoeg tegenslag voor de bezoekers, de emmer moest helemaal leeg. Invaller Ritchie Vienerius werd aangespeeld, wellicht in buitenspelpositie. Daar waren meerdere -niet alle dus- mensen aan beide kanten het na afloop over eens. Dion Stassen vlagde, maar Van der Cruijsen liet doorspelen. Een paar seconden later trilde het net achter Raf Lemmens voor een derde keer, nu op een inzet van, wie anders, Chris Frauenrath. Vince van der Cruijsen keurde het doelpunt alsnog af, tot ongenoegen en deels zelfs ontzetting van alles en iedereen die KVC Oranje een warm hart toedraagt. Eerder affluiten door de scheids zou ook nu wellicht tot beduidend minder emotie en commotie hebben geleid. Wat KVC Oranje ook probeerde, het mocht deze wedstrijd niet baten. De alleszins verdiende gelijkmaker bleef uit.

Trainer Patrick Dohmen van de thuisclub en assistent Ger Vroomen spraken na afloop uit dat ook in hun optiek een gelijkspel de verhoudingen beter zou hebben weergegeven. Het waren welgemeende woorden van waardering, maar daar kochten de acteurs van KVC Oranje natuurlijk weinig tot niets voor. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Nu zat alles tegen voor de ploeg van Gino Curfs. Het team kan zich in ieder geval wel vasthouden aan het gegeven dat men opnieuw blijk ervan had gegeven over wilskracht, doorzettingsvermogen en ook kwaliteit te beschikken om de tegenslagen van de afgelopen duels te verwerken en een ommekeer te bewerkstelligen. Voor de winterstop is daartoe nog één gelegenheid..

Tekst Werner Nijssen (KVC Oranje)

Foto’s Archief Peter Trompetter