RKHBS vindt Waterloo bij Geusselt Sport
Na de prachtige bekerzege van afgelopen dinsdag stond er amper vijf dagen later alweer een topper op het programma; Geusselt Sport draait nog altijd mee in de top 4 en is een heel gevaarlijke ploeg.
Vooraf was er al wat twijfel over de fysieke maar vooral ook mentale fitheid. Na zo’n spektakel als dinsdag is het zelfs bij professionals moeilijk om je op te laden voor een vervolgduel; laat staan voor welwillende amateurs, waarin wederom – en dit al maanden – gewonnen moest worden om in het spoor van Geleen Zuid te blijven.
Helaas zou dit voor deze dames vandaag ook een te zware opgave blijken. De ambiance was minder; de fysieke pijntjes worden met de week zwaarder en de roofbouw op de basisspeelsters begint zijn tol te eisen. Tel daarbij op dat Uschi voorlopig ook alweer is uitgeschakeld – een hele stabiele factor in de defensie – en dat hierdoor meerdere mutaties nodig zijn om deze hiaat op te vangen; en als klap op de vuurpijl had vandaag niemand in het veld ook maar enigszins de vorm die ze normaal wel hebben.
De defensie inclusief Imke schutterde bij alle aanvallen, het middenveld raakte geen ene knikker en kwam haar afspraken niet na, terwijl voorin veel te statisch en vooral te gehaast gevoetbald werd. Als al deze facetten op een dag bij elkaar komen is een tegenstander als VV Geusselt Sport gewoon een brug te ver.
Deze inleiding geeft al aan hoe het duel is verlopen; hieronder het scoreverloop met kansen. Na amper een minuut schiet Suus Seetsen een afvallende bal al in de kruising en leek er niks aan de hand. Maar amper 120 tellen later zorgt Danielle met een heel ongelukkige actie al voor de gelijkmaker middels een eigen doelpunt. Jolanda was vandaag de “uithulp van de dag” en zij imiteerde Suus door de bal met dezelfde snelheid en kracht eveneens in de kruising te jagen; 1-2 na amper 5 minuten spelen.
De voorwaartsen van de thuisclub waren vandaag echter volledig ongrijpbaar voor de defensie en hierdoor was het elke keer “alarmfase 1” indien deze twee meiden op de helft van RKHBS aan de bal kwamen. Na 16 minuten viel dan ook – niet eens onverdiend en zeker niet onverwacht – alweer de gelijkmaker toen Imke een voorzet van rechts niet kon pareren en de inzet van een van de spitsen rolde tergend langzaam binnen. RKHBS stond erbij en deed werkelijk helemaal niks goed; de meest simpele ballen werden verspeeld; de vrije man werd nergens gevonden en het begrip meeverdedigen stond vandaag niet in het woordenboek. Toch bleef het kansen regenen want na een prima combinatie tussen Jolanda en Nancy schoot laatstgenoemde met links hard op de paal.
RKHBS bepaalde het spel en creëerde legio kansen maar als VV Geusselt de middenlijn overstak was het direct raak; na 33 minuten was er heel dom balverlies voorin, waarna de aanval via de rechterkant werd opgezet en het doelpunt, vijf tellen later, was een kopie van de 2-2. Een collectieve blunder van alle verdedigsters en het balletje lag alweer in het netje. Het was de derde “kans” van VV Geusselt maar ook het derde doelpunt. RKHBS vroeg om problemen en kreeg deze ook in volle mate.
Na dit doelpunt waren er nog twee schotkansen voor Suus die ternauwernood gered werden door de keepster, waarna Nancy vlak voor rust beide partijen weer op gelijke hoogte zette na een mooie combinatie met Nathalie. Zo konden beide ploegen gaan rusten met een stand die vooraf niet voor mogelijk gehouden was.
RKHBS had zojuist zijn slechtste 45 minuten van het seizoen – tot dan toe – gespeeld, maar het zouden niet de slechtste van het seizoen blijken. In de pauze was het muisstil bij de speelster en was enkel de tirade van coach Erwin te horen; als het team nog voor een theoretische kans op de titel wilde gaan moest er toch echt uit een ander vaatje getapt worden. Dit zou dan moeten gebeuren met Danielle terug in de voorhoede en Sarah en Sammiejj als mandekkers achterin. Het begin was prima met liefst vijf kansen voor RKHBS in een tijdsbestek van amper acht minuten maar dit leverde geen doelpunt op.
Toen brak de 54e minuut aan en deze is ongelooflijk, maar niet in positieve zin. Eerst stopt Danielle zomaar in de achtervolging na een vermeende uitbal; de spits heeft nu vrij baan richting Sarah; deze schut ze af waarna ze de bal in de “box” gooit waar Deniece ogenschijnlijk redding kan brengen, maar haar uitverdedigen was ook niet des “Denieces” waarna de rebound heel simpel kon worden binnengetikt en VV Geusselt wederom op voorsprong kwam. Indien er een camera bij was geweest had deze situatie voor altijd gebruikt kunnen worden door trainers bij de uitleg “hoe niet te verdedigen bij een aanval”
Nu kon RKHBS weer in de achtervolging en dit zou bijna gelukt zijn maar de uithaal van Nancy stuiterde na 58 minuten twee maal op de lat. Zo viel een team aan en scoorde niet terwijl elke bal over de middenlijn gevaar opleverde, want zes minuten later lag de bal er alweer in na mistasten van achtereenvolgens Veja en Deniece.
Zo scoorde VV Geusselt in iets meer dan een uur liefst vijf doelpunten tegen een team dat in ELF volledige duels amper acht treffers had hoeven te incasseren. Het team was nu murw gebeukt en legde het hoofd in de schoenen. Met de moed der wanhoop werd nog aangevallen maar nadat Jolanda na 75 minuten via de keepster de paal had geraakt en Danielle dit twee minuten voor tijd nog eens deed floot de scheidsrechter na 90 minuten af en droop RKHBS zwaar teleurgesteld af.
Verliezen kan altijd tegen een sterkere tegenstander, maar vandaag verloor RKHBS van zichzelf, en dat zijn de pijnlijkste nederlagen. Hoe hard deze nederlaag ook aankomt; dit is wat sport zo mooi maakt. Goede wil is soms niet voldoende, het opladen voor een “tussendoor” wedstrijdje na een heroïsch gevecht is en blijft moeilijk. En fouten maken hoort ook bij een mens; worden deze collectief door iedereen gemaakt dan is deze nederlaag een logisch resultaat. Helaas is hiermee de laatste theoretische kans op de titel verspeeld maar misschien kan het team nu zonder druk gaan toeleven naar het duel van het jaar; een duel om de beker, waarin beide teams gewoon weer met 0-0 beginnen en waar de dames het resultaat in eigen hand hebben.
En het motto van het seizoen: One team one goal blijft gezien de berichtjes in de groepsapp na afloop nog altijd staan. Winnen doen we samen, en ook een verlies wordt samen ondergaan!
Foto’s Gabriella Loo
