De voorstelling Trouwens, mooi locatietheater op de juiste plek
Foto:© musicalsite.nl
Amsterdam/Heerlen
De voorstelling “Trouwens” werd gespeeld in een kerk, een plaats waar veel huwelijken voltrokken worden. De Sacramentskerk is al jaren gesloten maar de kerkbanken, met knielbankjes, staan er nog en ook het altaar is aanwezig.
Deze voorstelling is het eerste deel van een drieluik dat regisseur Nilay Ceber wil maken. Het nadeel van locatietheater is dat je werkelijk alles mee moet slepen en dat alle faciliteiten uit het theater niet in de kerk aanwezig zijn. Dat is echter ook meteen een deel van de charme van locatietheater.
“Trouwens” is een fysieke, poëtische voorstelling over trouwen en de keerzijde ervan; de verwachtingen van de gemeenschap en de behoeften van het individu. De romantische schets van het trouwen, als ‘het hoogst haalbare in het leven’, begint te schuren met de eigen verlangens. Op welke rituelen dein je nog mee? En van welke maak je je los? Overal waar het eigen verlangen poogt uit te breken, is er de schaduw van de gemeenschap.
Nilay heeft een gedragen voorstelling gemaakt waarbij de locatie, de kerk, dat effect versterkt. Het feit dat de kerk is waar wordt gespeeld wordt vervallen is, verwijst ook naar de nieuwe doelen in het leven in een maatschappij waarbij mensen steeds meer losraken van de kerk maar ook van het instituut “Trouwen” en andere tradities. Wat verwachten mensen van het huwelijk? Verplichting of trouw je uit liefde.
De acteurs maken goed gebruik van de zaal en het is indrukwekkend dat de stilte van de kerk door het publiek ervaren wordt waardoor het eerste gedeelte dat gefluisterd wordt meteen aanslaat. De lichteffecten zijn met de beperkte middelen mooi opgezet waarbij de koepel boven het tabernakel mooi gebruikt wordt. Voeg daarbij het altaar waar de bruid op ligt en een mooie choreografie op speelt.
“Een strakgetrokken zee. Mijn rug raakt het water, en met mijn oren in de druppel hoor ik alleen mijn eigen ademhaling. Weg van al het geroezemoes, de gezichten die zoeken naar de ring om mijn vinger. De gezichten die ik niet ken, maar dwingend wachten tot ik me laat meevaren in de juiste richting. “
Alle aspecten van trouwen maar vooral het huwelijk worden belicht vanuit de vrouw waarbij de sfeer op het toneel er als het ware er voor zorgt dat alles op zijn plaats valt.
Concept en regie: Nilay Ceber
Regie-assistentie en productieleider: Zora de Vos
Tekst: Nilay Ceber, acteurs en ’Motief knokpartij bruiloft nog steeds onbekend’
Acteurs: Thenera van der Pluijm, Lisa Carreno, Marousha Gudde, Osman Demir, Laura Hupperetz, Aylin Vural, Alisa Cuuna, Shaneequa Thelissen
Techniek: Jordi Wolswijk
Muziekarrangement & Zang: Zora de Vos
