Ad Leemans 69 jaar: ‘Ik hoop dit werk nog lang te mogen doen’
Door hun mooie contact met de Afghaanse Humayon en Haroon, kregen Ad (69) en zijn vrouw Gea (74) onlangs het verzoek om met z’n vieren een gastles te geven op een basisschool in Oisterwijk. ‘Het was een bijzondere middag.’
‘De kinderen waren enorm nieuwsgierig en stelden Humayon en Haron veel vragen’, vertelt Ad. ‘Een paar antwoorden zijn me bijgebleven. Bijvoorbeeld waar ze sliepen tijdens de vluchtroute: “Er was weinig tijd om te slapen, maar als we sliepen was dat in schuren of auto’s, onder bomen of struiken”. Of hoe ze waren gevlucht: “Van Afghanistan naar Nederland met bussen, taxi’s en (vracht)auto’s, rennend, lopend en kruipend”.’
Zolang ze zich aan de regels houden ‘Later gaf de leraar aan dat de klas zeer onder de indruk was van de verhalen. Humayon en Haroon vroegen zich nog af wat de leerlingen van vluchtelingen in Nederland vonden. De klas was daar heel positief onder. Eén leerling von
het geen probleem zolang de vluchtelingen zich maar aan de regels hielden. Iedereen was het daar over eens.’
Uitgenodigd voor een maaltijd ‘Mijn vrouw en ik kregen contact met de broers via ons vrijwilligerswerk bij VluchtelingenWerk en het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers, red.). Ik begeleidde hen tijdens de asielprocedure en gaf samen met mijn vrouw basale Nederlandse les. Maar we doen samen ook hele dagelijkse dingen: naar de opticien, de tandarts en de supermarkt. We worden door hen weer uitgenodigd voor een maaltijd en we leren veel over hun cultuur. Mijn vrouw en ik hopen dit nog een tijdje vol te houden, want je krijgt er zoveel dankbaarheid voor terug.’
www.vluchtelingenwerk.nl
