KVC Oranje kampioen gelijke spelen
KVC Oranje ontpopt zich dit seizoen tot kampioen der gelijke spelen. In de negende speelronde eindigde de confrontatie tussen Heksenberg/NEC en KVC Oranje in een 0-0 gelijkspel.
De ploeg van vertrekkend trainer Paul van Putten -naar wiens diensten inmiddels links en rechts wordt gehengeld- al 6 keer gelijkgespeeld. In het gehele amateurvoetbal wordt die score in absolute cijfers uitgedrukt niet overtroffen, tenminste als we de derde divisie niet meerekenen.
UNA en Groene Ster uit die klasse speelden namelijk 9 keer gelijk, Quick 8 keer, maar dan wel in 17 duels. Als je de absolute getallen omrekent naar percentages krijg je (afgerond) voor UNA en Groene Ster het cijfer 53%, voor Quick 47% en voor KVC Oranje 67%. Dit betekent dat KVC Oranje ook die clubs de baas is als het gaat om de vraag wie kampioen der gelijke spelen is. Jammer genoeg heb je weinig (tot niets) aan die titel. Met het ene winstpuntje dat een gelijkspel oplevert schiet je op de ranglijst natuurlijk weinig op. Maar goed, een titel blijft een titel.
Het duel tussen Heksenberg/NEC en KVC Oranje eindigde dus in een 0-0 gelijkspel. Vooraf kon je al, op basis van de stand op de ranglijst, bevroeden dat er weinig gescoord zou worden in deze confrontatie. Thuisclub Heksenberg/NEC had in 9 duels pas 9 keer gescoord en evenveel tegentreffers geïncasseerd, voor KVC Oranje stond de teller op 13-13. Bovendien was de confrontatie nabij Sporthal de Varenbeuk vorig seizoen ook al in 0-0 geëindigd.
Toch was er deze keer een duidelijk verschil waarneembaar met het vertoonde vorig seizoen. Toen namelijk werd KVC Oranje in het eerste half uur behoorlijk zoek gespeeld door de thuisclub, die echter verzuimde de kansen in de score tot uitdrukking te brengen. Nu was er van meet af aan sprake van een duel tussen twee gelijkwaardige ploegen, die hun sterkste spel op eigen helft lieten zien. Men stond -zo als dat zo mooi heet- goed, gaf dan ook weinig weg en het uitverdedigen zag er ook nog alleraardigst uit.
Voorin echter waren de zogenoemde momenten schaars tot niet zichtbaar. KVC Oranje werd in de eerste helft niet één keer gevaarlijk, maar gaf dus aan de andere kant amper iets weg. Een tweetal schoten van Boyd Joosten, die net naast de rechter paal van gastendoelman Lars van der Weide gingen, meer viel er eigenlijk niet te noteren.
Direct na de hervatting kreeg KVC Oranje haar eerste kans. Chris Frauenrath schoot na voorbereidend werk van Ben Vloeberghs naast de linker staander van thuisclubgoalie Kay van Eijk. Even later liet Bob Roberts, verschenen op de positie van linksbuiten, een voorzet vertrekken die via de bovenkant van lat van de veste van de verbouwereerd toekijkende Kay van Eijk achter ging en verderop in het tweede bedrijf ging een ziedende afstandspegel van aanvoerder Martijn Sangen net over het doel van Van Eijk.
Tussendoor had KVC Oranje haar mooiste aanval laten zien. Scott Vienerius speelde Niels Lanckohr aan, die verlengde in de diepte naar Tom Konings en diens voorzet werd op een haar na door Ben Vloeberghs tegen de netten gewerkt. De lange spits kwam een teenlengte tekort.
En Heksenberg/NEC? Die ploeg, van trainer Kevin Nowacki, had in de tweede helft een optisch overwicht, was ook een aantal keren dreigend, maar tot doelpunten leidde het dus niet. Meest opvallende man was Amir Ayad. Hij had twee keer pech in de afronding, eerste na een mooie een-twee met Randy Quadackers en later bij een afvallende bal.
Beide keren ging de bal naast de veste van Lars van der Weide, die verder eigenlijk nooit reddend hoefde op te treden.
Foto Peter Trompetter
