Omringd door tastbaar rijkdom

Zilvergrijze haren, sprankelende ogen en een hart op de juiste plek. Ivon Drummen, kunstenaar in hart en nieren ontmoet ik op de vooravond van een hernieuwde start in haar atelier in de Nazarethstraat te Heerlerbaan.

Beelden van goed gevormde vrouwen, handen met persoonlijke verhalen, miniaturen omgeven door glazen stolpen, bronzen afgietsels en indrukwekkende portretten, vormgegeven met de meest uiteenlopende materialen. Grote werken, maar ook kleine weergaves, steeds weer gemaakt door de handen van een kunstenaar. Alles wat haar kunst adembenemend maakt, is doorweven met de passie om elk kunstobject leven in te blazen.

Ivon is een vrouw van eenvoud, maar wel met een gepassioneerde visie als het om leven gaat. Zonder ook maar één moment uit het oog te verliezen waar het uiteindelijk om draait. Dit leerde ze al in het atelier van haar vader. Al op jonge leeftijd wordt Ivon doordrenkt met kunst en door de jaren heen ontdekt ze zoveel, dat ze niets liever wil dan dit door te geven. Waarom zoveel waarde in je eigen schatkist bewaren, terwijl er genoeg is om uit te dele

En alhoewel ze ontzettend graag oud had willen worden in het huis, waar ze samen met haar vader de wonderen van creëren ontdekte, was het een nieuwe liefde die haar meenam naar een andere omgeving, zelfs over de grens in Nedersaksen. Een omgeving, waar ze bleef creëren, maar ook het lesgeven oppakte. Haar ervaring hiermee in Heerlen, Kerkrade en Elsloo heeft Ivon zoveel moois gebracht door de jaren heen, dat ze ook nu wist dat het een waardevol onderdeel in haar programma zou blijven. Eenmaal terug op Heerlerbaan stond één ding absoluut vast: haar professionele kennis wil ze meer dan ooit overdragen aan anderen. Hoe mooi is het om vanuit elk persoon een ontdekkingstocht door de wereld van creativiteit te mogen begeleiden?

Slechts weinigen kennen Ivon zoals ik haar tijdens deze middag heb mogen leren kennen. Haar toewijding voor haar (overleden) ouders, familie en dochter is net zo warm en vol liefde als voor haar “kindjes”. Door te durven afwijken van het standaard klassieke, iets wat ze overigens net zo fantastisch beheerst, onderscheidt ze zich als kunstenares en houdt ze haar creaties spannend. Het spel van steeds weer blijven vormgeven, met welk materiaal dan ook, is haar grootste drijfveer waarmee ze zichzelf voortdurend blijft verrassen.

Heimwee naar Heerlerbaan liet haar dus besluiten terug te keren. Samen met haar geliefde partner knapten ze eigenhandig het huidige atelier op en alhoewel het één en ander nog niet klaar is, heeft Ivon al wel een plek waar ze haar gang kan gaan. Ook haar vrouwen, miniaturen, handen, bustes en andere wonderbaarlijke vormgegeven verhalen krijgen hiermee een nieuw thuis. Niet verwonderlijk dat Ivon graag in haar atelier te vinden is. De geur van klei, de frisheid van de planten en de levendigheid die haar creaties uitstralen, nemen je voor even mee in het leven van een kunstenares. Een vrouw, die met haar handen vorm kan geven aan verborgen verhalen.

Heerlerbaan is thuiskomen. Het huidige atelier kent al veel geschiedenis (school, kerk en atelier van een collega) en alhoewel het nog niet zo lang de broedplaats van Ivon is, heeft ze ook hier al heel wat ideeën uit laten komen. Dit atelier schrijft daarmee nieuwe geschiedenis en ook voor de toekomst staat er nogal wat te gebeuren, als ik goed naar de enthousiaste verhalen van Ivon geluisterd heb. Maar dat is even toekomstmuziek. Ik mag het nu doen met haar portfolio met waanzinnige projecten, waarvan het leger ingepakte vrouwen veel indruk maakt. Ivon liet zich inspireren door het Terracottaleger uit China en gebruikte een alledaags materiaal (Tetrapak) waarmee ze haar creatie meteen in de moderne tijd plaatste. Dit in tegenstelling tot de groep Chinese mannen, gemaakt van eeuwenoud materiaal. Dat Ivon in veel van haar projecten de vrouw als centraal uitgangspunt neemt, heeft te maken met haar fascinatie voor de vrouw. Zo ook de aanwezigheid van drie prachtige beelden in haar werkplaats. De dikke vrouwen verwarmen je met hun glinsterende ogen en ik kan het niet laten om ze even aan te raken. Mijn gedachten gaan uit naar de gezelligheid, die deze vrouwen moeten brengen in het atelier.

Ook luister ik naar het indrukwekkende verhaal achter het monument voor doodgeboren kindjes. Dit prachtige kunstwerk heeft een waardevolle plek op de begraafplaats te Heerlerbaan gekregen. En voor wie vaker op de rotonde Akerstraat/Putgraaf komt, kent ongetwijfeld De Druppel. Ivon ontwierp dit prachtige kunstwerk voor een wedstrijd, die de gemeente Heerlen uitschreef. Maar hoe groots bepaalde kunst van haar ook is, ik laat mijn blik uiteindelijk steeds weer leiden naar de spiegel in haar atelier omringd door vele handen, elk met een verborgen verhaal. Het inpakken en vasthouden van een hand kent zoveel intimiteit dat Ivon getuige werd van één ieders openheid. Het is allemaal zoveel tastbaarder dan een foto. In stilte pakt Ivon de hand van haar overleden moeder

De stilte laat ons letterlijk stilstaan bij het tastbare rijkdom, waarmee Ivon zich omringt. Ik begin steeds meer te snappen, waarom ze niet alleen wil creëren, maar zeker zo graag wil overdragen. Een van haar laatste kunstwerken met als titel “Der Letzte Koempel” denkt al peinzend na over zijn eigen toekomst. Een creatie waarin symboliek, materiaal en kleur feilloos in elkaar overgaan, maar met een diepgang zonder eind. Wat mij betreft is hij een ware inspiratiebron voor ons als mens.

Het leven van Ivon is één vol vele ontdekkingen. Als warm, lief en betrokken persoon staat ze open voor de verrassingen die op haar pad komen. Voor de mensen die ze vanaf 21 januari 2018 welkom wil heten in haar nieuwe atelier. Niets mooier dan een eerste blanco ontmoeting waarin zonder enige verplichting uitgezocht gaat worden of het atelier wel de juiste plek is. Om vanuit de eigenheid van een persoon te starten in een gratis eerste privéles, waarin samen wordt besproken of Ivon iets kan betekenen op het gebied van creatieve honger.

Met een overweldigend gevoel laat ik Ivon achter in haar wereldje vol schatten. Haar atelier waarin je als buitenstaander voor even weggerukt voelt uit de chaos van de maatschappij. Waar je oren en ogen te kort komt en waar de warmte en passie je met zoveel liefde omarmt, dat ik niet anders kan dan constateren dat Heerlerbaan weer een fantastisch creatief mens rijker is.