Nec speelt tot nog toe een erg vlak seizoen. We hebben er 6 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en je raad het al, 6 verloren. We willen het seizoen positief eindigen en zullen daarom de laatste wedstrijden van het seizoen dan ook keihard als team eraan gaan werken.

Tegen Havantia speelden we een prima partij maar in de eerste helft hadden we het geluk niet aan onze kant. Dat is ook ons probleem dit seizoen. We creëren kansen maar op de een of andere manier missen we dat laatste beetje geluk om de bal in het netje te krijgen. Uit een counter komt Havantia dan ook op 0-1. In de rust hebben we gelukkig de neuzen dezelfde kant op gekregen en begonnen we weer goed aan de tweede helft. We komen dan ook door een doelpunt van Collin Reekers op 1-1. Weer volgen er een aantal kansen van onze kant en raakt Roy Cörvers 2x de paal.

Na een schandalige overtreding op Igor Hardon slaat de vlam in de pan en besluit de goed leidende scheidsrechter het spel tijdelijk stil te leggen. Na 5 minuten wordt het spel hervat en komt Nec’92 sterk en gemotiveerd het veld in. Met nog 15 minuten op de klok gooit Nec alles op de aanval en maakt de langdurig geblesseerde speler Kris Quijs zijn rentree. Achterin gaat Nec 1 op 1 spelen en dat blijkt een goude zet te zijn geweest, al snel maakt Rodney Lopatka de 2-1 en Roy Cörvers de winnende 3-1. Een zeer verdiende overwinning maar wat nog belangrijker is, is dat het een goede teampestatie was. 1 team, 1 doel. Merkt een tevreden trainer terecht op.

Tekst Nec’92 en Foto’s  Patrick Hoogeveen. 

Geef een reactie