QUE DIOS NOS PERDONE

Sorrogoyen laat zien dat je ook met ogenschijnlijke clichés rake klappen kunt uitdelen.

Zoals veel detective-duos (Starsky & Hutch etc.) verschillen ook de twee detectives in deze film erg van elkaar: de een is een sociaal onhandige stotteraar, de ander een driftige macho. De een piekert en aarzelt, de ander is een doener die zich meteen in een wilde achtervolging wil storten. Maar de aarzelende stotteraar heeft ook een duistere kant en de driftkop kan ook liefdevol zijn. Dit tweetal moet op zoek naar een Madrileense seriemoordenaar die het gemunt heeft op alleenstaande oudere vrouwen. Extra lastig voor ze is dat de stad vol is met demonstranten door de economische crisis en met nog meer mensen door het bezoek van de Paus (2011).

Veel aandacht is besteed aan het opbouwen van de juiste, grimmige sfeer. In deze film is Madrid broeierig en warm, maar zeker niet zonnig. De bekemmende sfeer met de bedompte luchten kun je bijna door het scherm heen ruiken. Vooral de personages van de detectives zijn prima uitgewerkt.

De film roept de vraag op wat zuiver en rechtvaardig is. Niemand is zonder zonden.

Nominaties voor vijf Goyas (Spaanse filmprijzen; Goya voor Beste mannelijke hoofdrol.