LEJLA & REGAINED MEMORY- Voorstelling in het kader van het Euregion Film Festival.

Bosnië-Herzegovina/Nederland, 2018 / 73 minuten
Let op met kinderen tot 12 jaarGrof taalgebruik
Regie: Stijn Bouma
Met: Salih Palo, Maja Izetbegovic en Izudin Bajrovic
Ondertitel: Engels – Zonder pauze. Met inleiding en Q&A met de regisseur

Donderdag21 MAART / 20:00 UUR

De enige Nederlander die in 2017 wist door te dringen tot de officiële selectie van het filmfestival van Cannes was de filmstudent Stijn Bouma. Met zijn korte film Lejla was hij uitgenodigd voor het Cinéfondation-programma, dat werk van jong talent op filmscholen promoot. Een knappe prestatie en zoete wraak voor Bouma, die maar liefst drie keer werd afgewezen door de toelatingscommissie van de Nederlandse filmacademie. Bouma zocht zijn heil uiteindelijk in Sarajevo, waar filmlegende Béla Tarr, een van zijn helden, binnen de bestaande filmschool een eigen opleiding begonnen was. Gerenommeerde regisseurs als Carlos Reygadas en Apichatpong Weerasethakul kwamen er lesgeven.

In een bijzonder combinatieprogramma (korte films zijn zeldzaam in de Nederlandse bioscopen) is het 22 minuten durende Lejla nu in enkele filmtheaters te zien, samen met Bouma’s vorig jaar gemaakte afstudeerfilm Regained Memory (51 minuten). Een mooie kans om kennis te maken met het nog enigszins stugge, maar duidelijk aanwezige talent van Bouma, die inmiddels aan zijn eerste speelfilm werkt.

De twee films delen een thema: het oorlogsverleden van Sarajevo. Zonder het nadrukkelijk te benoemen, is het de reden van het eenzame bestaan van Lejla, de jonge vrouw die in Bouma’s eerste film op een keerpunt belandt. Ze werkt in een fastfoodrestaurant en woont bij haar nukkige vader, die haar loon uitgeeft aan drank. Toch vindt ze het moeilijk hem te verlaten: hij heeft te veel meegemaakt.

In Regained Memory probeert een jonge vader de dood van zijn vrouw te verwerken. In een poging zijn herinneringen aan háár nieuw leven in te blazen, bezoekt hij plaatsen uit haar jeugd. Het is een jeugd die, net als de zijne, getekend is door het beleg van Sarajevo. Hij wil het aan zijn dochter uitleggen, in een museum dat gewijd is aan de oorlog. Maar het meisje heeft geen interesse; ze vindt het te deprimerend. Bouma zoekt intussen met zijn camera de kogelgaten die nog altijd in het asfalt te vinden zijn. Wat opvalt aan de mooie, bedachtzame films, naast de zorgvuldige vormgeving, is de loodzware ernst. Dat past uitstekend bij de verhalen die Bouma optekende in Sarajevo.
Geselecteerd voor Cannes Cinéfondation