Vroeger dan voorheen vaak het geval was, stond er op 1 december al de laatste wedstrijd van het kalenderjaar op het programma.
Alle geplande duels zijn gespeeld, de vrije speeldag en een volgende bekerronde die pas in maart is gepland, zorgde ervoor dat de dames nog een keer de snijdende kou moesten trotseren om ook dit duel tot een goed einde te gaan brengen.
Behalve Prinses Vivianne was iedereen aanwezig, maar okselfris zijn enkele dames al weken niet meer, en dat begint zich toch een beetje te wreken.
Het flitsende spel is al een paar weken niet meer zichtbaar, maar de basis om een wedstrijd te winnen; duels in het veld winnen, elk duel tot scoren komen en nog belangrijker achterin geen doelpunt tegen krijgen, blijft fier overeind bij deze dames.
Dan komen op een ijskoude ochtend de studentes uit Maastricht op bezoek, en bij dit team is het altijd maar af te wachten wie er aan de aftrap staan. Is de studie afgelopen gaan de meiden weer terug naar hun geboorteland, en is dames 1 toevallig vrij of afgelast dan helpen deze meiden elkaar onderling uit.
Zo stond er vandaag een behoorlijk sterk DBSV aan de aftrap, waar RKHBS de handen meer dan aan vol had.
Het blok achterin bij “the red socks” stond goed, waardoor Suus niet of nauwelijks in haar spel kwam; de aansluiting bij Adriana en Nancy liep ook stroef en dan is een heel moeizaam eerste half uur eenvoudig verklaard.
De defensie van RKHBS is al het hele seizoen zo sterk als de Bank van Zwitserland waardoor er voor beide doelen helemaal geen enkele actie was; het was eigenlijk een beetje saai.
Maar op het half uur ontbrande het duel dan toch langzamerhand. Adriana stond na 28 minuten aan het kanon maar de lange keepster van DBSV kon moeizaam redding brengen, waarna de rebound te moeilijk was voor Suus.
Ook het schot van Nancy een minuut later was geen probleem voor haar maar na 36 minuten was er dan eindelijk een gaatje in de hechte defensie.
Nancy zette de aanval op vanaf het middenveld, de kaats met Suus was prima en alleen voor de keepster mist Nancy eigenlijk nooit; de keepster zat er weliswaar nog aan, maar de bal hobbelde toch tergend langzaam over de doellijn.
De defensie van RKHBS is zoals gezegd altijd sterk, maar een muisje kan er altijd doorheen sluipen; gelukkig schoot dit muisje buiten bereik van Imke op de paal.
Zo ging RKHBS voor de tweede week op rij met een magere 1-0 voorsprong rusten.
De rust werd door diverse dames vooral gebruikt om weer warm te worden want de snijdende kou verlamde de dames tot op het bod. Krijg je dan zo nu en dan ook nog een tikje op een enkel of voet, dan doet dit op een ochtend als deze nog meer pijn .
Zonder echt goed te voetballen namen de roodhemden het initiatief in het tweede bedrijf, maar de keepster van DBSV speelde meer dan uitstekend en ranselde alle schoten van Adriana en Nancy met veel bravoure uit haar doel.
Maar soms zit het mee in het spel; lukt het de spitsen niet om te scoren dan komt de hulp van de tegenstander.
Adriana bracht de rebound van een corner hard voor, maar deze werd heel ongelukkig door een verdedigster zodanig verlengd dat de keepster nu volledig kansloos was.
Hiermee was de wedstrijd in feite ook direct gespeeld want Deniece, Danielle en Sarah gaven achterin geen kans meer weg waardoor Imke alleen maar kon koukleumen in de 2e helft.
Veel kansen vielen er ook niet meer te noteren zodat de 2-0 ook de eindstand zou worden. Op het oog geen spectaculaire zege, maar een (ver)sterk(t) DBSV met vier dames die normaliter op 1 spelen met 2-0 verslaan, is gewoon een goed resultaat.
Door de afgelasting van Passart staat het team na 9 gespeelde wedstrijden eindelijk waar het zo graag wilt staan; bovenaan de ranglijst.
Passart heeft weliswaar nog twee duels in te halen, maar de punten die je alvast hebt, kan niemand je meer af pakken, zeg ik maar zo.
Zo beëindigde RKHBS de heenronde met 24 punten uit 9 duels en een doelsaldo van 63-4. Tellen we daar de drie bekerduels bij op dan wordt de score alleen maar indrukwekkender: 12 duels, 11 maal gewonnen en 86 gescoorde doelpunten tegenover vier tegengoals.

Na de zeer verdiende winterstop gaat het in februari verder en blijft het team als een roofdier achter koploper Passart aanjagen.

Voor nu alvast gefeliciteerd met deze buitengewoon knappe resultaten,
Foto Gabriella Loo

Geef een reactie