Uit Limburg afkomstig echtpaar vervullen belangrijke “missie” in Oostenrijk.   

Dat Oostenrijk, ook voor Nederlanders waaronder dus ook veel Limburgers, een meer als geliefd vakantieland is mag overduidelijk blijken. Helaas heeft Oostenrijk ook te kampen met Covid19 en is op vakantie gaan naar dit prachtige land met haar bergen en natuurschoon op dit moment niet mogelijk. Evenals ons land doet de Oostenrijkse overhead er alles aan ter bestrijding van het virus met de daartoe benodigde strikte maatregelen. Ook de Oostenrijkers hopen op betere tijden, zeker in het vooruitzicht van de naderende december feestdagen. Maar op dit moment is, gezien de hoogte van de besmettingen, het nog ongewis hoe e.e.a. gevierd kan worden.

Maar toch is de redactie van ParkstadActueel erachter gekomen dat al ruim 1 jaar een tweetal enthousiaste en avontuurlijk ingestelde Limburgers hun “stekkie” hebben gevonden in een van de mooiste streken van Oostenrijk t.w. Montafon in Vorarlberg. Zij, Bonny Neven (42 jaar) en hij, Danny Kauwenberg (48 jaar) zijn jaar geleden naar de plaats Bartholomäberg verhuisd met een voor hen belangrijke “missie”. Ze willen mensen enthousiast maken over een actieve (wandel)vakantie in de Oostenrijkse bergen en zijn een bedrijf gestart dat begeleidde wandelingen aanbiedt:

dagwandelingen in allerlei gradaties, een meerdaagse huttentocht of een wandelweek(end). Uiteindelijk willen ze hun gasten ook een uniek vakantieverblijf aanbieden; authentieke houten hutten met veel ruimte eromheen, middenin de natuur en met een fantastisch uitzicht. Naar die locatie daarvoor zijn ze nog hard op zoek.

Buiten bovenstaande eerste informatie legde de redactie een aantal vragen voor aan dit ambitieuze echtpaar om de vele geïnteresseerde lezers van ParkstadActueel een inzicht te verstrekken wie nu eigenlijk dit geëmigreerde echtpaar is. Uit het eerste antwoord blijkt dat Bonny een Heëlesj Meadje is en haar echtgenoot Danny een rasechte Midden Limburger. Een combinatie welke geen enkel beletsel vormt in dit huwelijk. Integendeel zelfs. In Montafon  zijn ze  de baasjes van de katten Sjra en Pieke (echte Limburgse namen) en beschouwen zij een pas verkregen Australian Shepherd-puppy, genaamd Nika, als hun nieuw gezinslid. Over dierenvrienden gesproken.

Wanneer begon het idee te ontstaan om uit Nederland te vertrekken? Bonny: “mijn liefde voor Oostenrijk is in 2004 ontstaan. Ik was er voor de eerste keer en vond die bergen fantastisch en indrukwekkend. Sinds die eerste keer voelde de bergen en in het bijzonder Oostenrijk als thuiskomen voor me. Vanaf 2007 heb ik een hele poos geprobeerd te emigreren naar Oostenrijk. Vanwege de financiële crisis lukte dat toen. Ik dacht dat die ideeën naar de achtergrond waren geraakt, totdat ik tijdens een coaching traject opnieuw tot de conclusie kwam dat ik heel blij wordt van de bergen. Dat viel niet op te lossen met een paar keer per jaar op vakantie gaan. Inmiddels had ik Danny leren kennen. Hij zei meteen: het maakt me niet uit waar we naartoe gaan, als we maar samen zijn-WOW. Dus toen zijn we gaan onderzoeken: wat gaan we daar doen om van te leven, waar willen we heen etc. etc.”.

Wat zorgde ervoor dat deze plannen concreet werden? “Op een dinsdagavond vroeg ik uit het niets aan Danny: ‘Wat als je nu, met wat we nu weten zouden moeten beslissen: we blijven in Nederland of we gaan, wat zeg je dan?” Hij zei “gaan”. Over liefde gesproken. Ik voelde exact hetzelfde! We zijn liever de ervaring rijker dan dat we blijven denken “hadden we maar”.

“Kun jij onze lezers vertellen op welke manier jullie je hebt bent voorbereid? Wat was er allemaal nodig om te kunnen emigreren?  “We hebben heel veel zaken tegelijkertijd onderzocht. Zo hebben we uitgebreid onderzocht wat we in Oostenrijk wilden doen: waar worden we in ons huidige werk blij van en wat juist niet? Welke elementen daarvan moeten dus terugkomen in een volgende baan of eigen onderneming? Is er vraag naar zo’n bedrijf en/of is er werk te krijgen in dat vak? Daarnaast onderzoek naar allerlei financiële en levensonderhoud zaken: hoe zijn pensioenen en verzekeringen geregeld? Hoe zijn de salarissen? Hoe is de financieringsstructuur als je geld voor een bedrijf nodig hebt? Hoe zijn de huur- en koopprijzen?

Uiteraard ga je aan de slag met waar precies in Oostenrijk. Wij hebben een lijstje gemaakt met locatie-eisen en vervolgens onderzoek op internet en in real life gaan kijken. Op een landkaart streepten we gebieden af en werden andere groen omcirkeld als ‘interessant’. En niet onbelangrijk hebben we ons afgevraagd de verandering van een emigratie in ons sociale leven kunt en wilt ‘handelen’.

Na een aantal vruchteloze pogingen om samenwerkingen aan te gaan en panden te bekijken hebben we besloten de sprong te wagen. We konden nóg langer vanuit Nederland proberen te zoeken, maar we waren er klaar voor. Toen hebben we een zogenaamde WAW-Woche georganiseerd. De Wandern-Arbeit-Wohnen-Woche. We zijn 1 week naar Oostenrijk gegaan en hebben toen alles geregeld om er te kunnen wonen: huis huren, verzekeringen afgesloten, bankrekening openen, een auto gekocht, 2 banen geregeld en we ook nog gewandeld om te zorgen voor broodnodige ontspanning. Dat was heel vruchtbare week, die uiteraard vooraf werd gegaan door veel voorbereidingen. Een maand later verhuisden we”.

Waar liep je tegenaan tijdens deze voorbereiding? “Het is een wirwar aan vragen en antwoorden. Waardoor je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Structuur aanbrengen in je onderzoek helpt daarbij: welk onderwerp, wanneer moet je daarop antwoord hebben etc. In dat vragen-enantwoord -spel kom je ook jezelf tegen. En je partner. En je relatie. Dat levert soms lastige gesprekken op en pijnlijke momenten op. Maar uiteindelijk zoveel meer kennis, waardering en verdieping: onbetaalbaar. Soms blijken ogenschijnlijk simpele dingen heel veel werk. Een CV opstellen bijvoorbeeld: ga Nederlandse en Belgische opleidingen maar eens vertalen naar Oostenrijkse, inclusief de classificatie van opleidingen. Niet zo eenvoudig als een simpele vertaling, maar ook daar leer je weer veel over het Oostenrijkse onderwijssysteem”

Hoe was de overgang van Nederland naar Oostenrijk? “Het heeft denk ik niet zoveel met Oostenrijk te maken maar wel met ALLE verandering die bij een emigratie komt kijken. Je wereld staat echt op de kop: niets is meer hetzelfde, alles is uitzoeken en uitproberen. Van je sociale leven dat je wilt onderhouden (en een nieuw opbouwen) tot iets simpels als het maken van nasi en daar vervolgens alle supermarkten voor af moeten rijden om dan de juiste ingrediënten NIET te vinden. Verder viel het mij gek genoeg zwaar om geen werk te hebben. Ik kreeg mijn dag niet ingedeeld en lummelde maar wat rond, wandelde wat. Vervolgens kon ik daar niet van genieten omdat ik me schuldig voelde naar Danny die hard aan het werk was.We waren allebei blij dat ik in december aan de slag kon! Het bracht weer structuur in mijn dagen en het zorgde ervoor dat ik weer het gevoel had iets bij te dragen.

Tja en die bergen dagelijks om je heen hebben is natuurlijk heerlijk. We kunnen gewoon een avondwandeling naar een bergtop maken: hoe geweldig is dat?. En ons uitzicht is werkelijk een sprookje! Daar ben ik nog elke dag zó blij mee”.

Was het moeilijk/makkelijk om te integreren? “Ik vind dat eigenlijk makkelijker dan gedacht. Zoek een baan, praat met alles en iedereen wie je bent en wat je zoekt. Ga bij een vereniging, neem deel aan vrijwilligersactiviteiten, maak een praatje met de buren. Zoek Facebook en andere social media af naar activiteiten en mensen waar je mogelijk een klik mee kunt hebben. En voor alles geldt: trek de stoute schoenen aan en doe het gewoon. Het ergste wat kan gebeuren is dat je je ongemakkelijk voelt: nou en?.

Zo gingen wij naar een Herbstfest om daarmee de kas van de brandweer te spekken. We dachten “Herbstfest, dat is vast hetzelfde als een Oktoberfest, dus gingen wij in dirndl en lederhose. Om vervolgens aan te komen bij een zitfeest waar niemand werkelijk niemand, in trachten gekleed was! We vielen dus behoorlijk uit de toon en er heeft niemand met ons gepraat die avond. We voelden ons opgelaten en moedig tegelijk. We lachen er nu nog steeds om”.

Waarom wilde jij juist je plannen in Oostenrijk concreet maken? “Voornamelijk omdat ik verliefd ben op de Oostenrijkse bergen: ze zijn hoog genoeg, je kunt er veel verschillende uitdagende sportieve activiteiten doen en ’s avonds heerlijk genieten van een goede maaltijd. Waar wij wonen is het over het algemeen goed weer en het is heel goed bereikbaar vanuit Limburg (7 uur rijden) waardoor we vrij makkelijk familie en vrienden kunnen zien”.

Hoe is het leven nu? “Ons bedrijf heeft afgelopen zomer eigenlijk wonderbaarlijk goed gedraaid. We konden in het voorjaar immers geen reclame maken omdat onduidelijk was of mensen konden inreizen. Na het verlossende woord van de Europese regeringen, hebben we veel aanvragen voor huttentochten en wandelweekenden gehad. Het is super gaaf om je droom te kunnen leven. Inmiddels hebben we ook een wandelaanbod in de winter ontwikkeld en onze agenda voor komende zomer  begint zich al aardig te vullen. In 2021 gaan wij een locatie vinden waar wij ons gastenverblijf kunnen (op)bouwen; althans daar zijn alle pijlen op gericht. En natuurlijk blijven we genieten van die mooie bergwereld om ons heen.

Het afgelopen jaar was zo spannend en ingrijpend. Het heeft ons veel gekost en tegelijkertijd zoveel meer gebracht! Ik ben er apetrots op dat wij dit avontuur aan zijn gegaan en dat we de hobbels die we tegenkomen nemen. We hebben heus wel eens een dip, maar vinden steeds weer de energie en moed om onze schouders eronder te zetten. Er is een basisvertrouwen in de goede afloop en dat helpt heel erg bij de uitdagingen waar we voor staan”

 Wat wil je mensen die emigratieplannen hebben, meegeven?  “Onderzoek een aantal zaken die belangrijk voor je zijn. Kijk niet te rooskleurig naar je plannen, maar zet je roze bril ook niet helemaal af. Je kunt nooit alle antwoorden vinden en je bent er nooit helemaal klaar voor. Hak dus op enig moment de knoop door bij twijfel zeggen wij : Doen. Een eventuele terugkeer naar Nederland is geen afgang of verlies: je hebt het serieus geprobeerd en hoeft geen het spijt te hebben van de dingen die je NIET hebt gedaan”

Mis je Nederland en zo ja op welke manier? “Ik mis het makkelijke spontane contact met mijn vriendinnen. Dat je niet even op de koffie kunt, hen niet recht in de ogen kunt kijken om te zien hoe het met ze is. Dat valt me zwaarder dan gedacht. We lossen dat op met regelmatige bezoekjes en natuurlijk Facetime, appen en bellen. Ook mis ik producten uit de Nederlandse supermarkt: ontbijtkoek, filet americain, Hamka’s en Nasikruiden natuurlijk”.

Wat vind je het meest aantrekkelijke in Oostenrijk?.“Uiteraard die geweldige bergen met de steeds wisselende natuur natuurlijk. Dat je hier nog écht alle seizoenen mee krijgt: elk jaargetijde komt hier tot zijn recht, zoals je je het voorstelt: in het voorjaar ontploffen de weides (almen) hier met prachtige en kruidige bloemen. De zomer is heet, met regelmatig een flitsend onweer. De herfst geeft wonderbaarlijk goed weer, met mooie kleuren in de bossen en burlende herten. En de winter geeft een heerlijk pak sneeuw met alle pret die daarbij komt kijken”

Wat kunnen wij Limburgers leren van Oostenrijk? “Oostenrijk heeft mogelijk nog een wat duf imago, maar dit land is echt zoveel meer dan geraniums, skiën en schnitzels. Het is heerlijk toeven hier. Je kunt hier een heel actieve sportieve tijd doorbrengen; variërend van wandelingen, tot klimmen, mountainbiken of paragliden. Maar als je lekker wilt luiwammesen, dan kan dat ook in een luxueus hotel met grote welness of een appartementje waar je het gezellig kunt maken voor de haard of op het terras”

Wat kun je vertellen over je bedrijf in Oostenrijk “We bieden wandelingen in verschillende moeilijkheidsgraden. Van makkelijke, voor iedereen goed te doen wandelingen, tot (eventueel meerdaagse) sportieve uitdagingen waar je een behoorlijk aantal uren loopt. Onze aanpak is persoonlijk, kleinschalig, op maat gemaakt. Je kunt bij ons een dag wandeling boeken als je al in Montafon bent of je boekt een wandelweek(end). Dan regelen wij een accommodatie naar wens voor je en ga je mee met  1 of meerdere dag wandelingen.

Wil je de bergen van heel dichtbij beleven, ga dan mee op een huttentocht. We wandelen dagelijks meerdere uren en je slaapt hoog in de bergen ’s Ochtends de zonsopgang vanuit de bergen zien is een cadeautje en ‘s middags zit je moe en voldaan op het terras van de hut met een typisch Oostenrijkse zoete specialiteit; een Kaiserschmar’n. Wij regelen tijdens de huttentour alles: we plannen de route, boeken de hutten, je krijgt een paklijst en we checken het weer. Tijdens het wandelen vertellen we van alles over de omgeving, wijzen we op mooie fotomogelijkheden en zorgen we dat we veilig op de volgende plek aankomen. Omdat we met kleine groepen op pad gaan, is er ruim gelegenheid om elkaar goed te leren kennen. Je kunt je aansluiten bij een bestaande groep, of we gaan met jouw vriendengroep of gezin op pad. Wat jij wilt.

Natuurlijk kun je ook in de winter met ons op pad. We bieden prachtige sneeuwschoenwandelingen aan. Vanaf deze winter zijn we een samenwerking aangegaan met een prachtige authentieke accommodatie waar je volledig verzorgd wordt: al je maaltijden zijn inbegrepen en zijn typisch voor deze omgeving. Vanuit een idyllische omgeving gaan we op pad om prachtige sneeuwschoenwandelingen te maken door een sprookjesachtig landschap”.

Heeft het verhaal, c.q de informatie, van Bonny en Danny geïnteresseerden aangesproken? Schroom dan niet om eens een kijkje te nemen op hun website: www.almstublibergerlebnis.com en geniet van de mooie foto’s. Neem bovendien gerust contact op om de mogelijkheden te bespreken en wel op telefoonnummer: +43 664 161-2375. Bonny en Danny bedankt voor jullie medewerking en verder gezond blijven en bovendien veel succes met jullie bedrijf, is de wens van redactie ParkstadActueel.

Foto eigenarchief van Bonny en Danny.