Muziek als levensader
Dat muziek het hart kan verwarmen, werd Willem Lindelauf uit Heerlen al op jonge leeftijd duidelijk. Bij zijn ouders zag hij al wat het beluisteren van muziek alleen al met een mens deed, echter Willem zelf vond het beluisteren niet voldoende en greep zijn kans om zelf muziek te maken.
Zodra hij als 10-jarige knaap bij fanfare St. Jozef in Heerlen de Sopraansaxofoon zag glimmen, wist hij voldoende. Sindsdien is zijn leven doordrenkt met passie voor muziek. De energie waarmee Willem al op jonge leeftijd de muziek eigen maakte, viel de toenmalige docerende muziekdocent al snel op. Met grote muzikale stappen veroverde Willem de wereld van de muziek, waardoor zijn droom om op grote schaal zelf muziek te maken werkelijkheid werd. Toch zou het, wat Willem betreft, niet alleen bij muziek maken blijven. Zijn grote droom, het opzetten van een muziekdrukkerij, zou een verrijking worden, waar hij het Zuiden van Limburg kennis mee wilde laten maken. Het schrijven van muziekstukken was één, het laten redigeren en drukken twee.
Na zijn opleiding Mts-Electro, motorvoertuigen en boekhouden, zorgde Willem er tevens voor dat hij een middenstandsdiploma op zak had. Hiermee zou hij na het conservatorium daadwerkelijk zijn droom kunnen verwezenlijken: een muziekdrukkerij zou er komen! Echter tegen de tijd dat Willem zijn opleiding aan het conservatorium afrondde – met als specialisme Baritonsaxofoon – was de digitale wereld zodanig in opkomst, dat ook het Zuiden van Limburg gebombardeerd werd met allerlei mogelijkheden om muziek te laten drukken. Zijn droom om een muziekdrukkerij te starten, viel hiermee in duigen. Willem liet zich echter niet uit het veld slaan en zocht naar nieuwe passionele oplossingen waarmee hij van muziek zijn beroep zou kunnen maken. De militaire kapel lonkte en alhoewel Willem als 1e jaars student tot de laatste twee sollicitanten behoorde, viel hij door zijn jeugdigheid net buiten de boot. Het feit dat de winnende concurrent nog maar één jaar aan studieverlof betaald hoefde te worden en Willem drie, was een belangrijke factor die helaas meespeelde. Tegen de tijd dat er weer een baan vrijkwam bij de militaire kapel was Willem te oud om mee te dingen naar een plek. Het gegeven is er dat je 30 dienstjaren moet kunnen draaien voor je 55e en dat redde Willem helaas niet meer.
Gelukkig kent de muziekwereld genoeg mogelijkheden om je als muzikant te profileren. Het zijn veelal de dingen die op je pad komen, waar je ook in verder gaat, vertelt Willem breed lachend. Hij ging lesgeven, iets waar hij nog steeds ontzettend veel voldoening uit weet te halen. Muziek draagt, wat hem betreft, zoveel bij aan de ontwikkeling van kinderen. En daarbij is iedereen muzikaal, ook al denken veel mensen van niet. Vertel maar eens een verhaal en let op de variatie aan intonatie. Vertellen en de bewustwording van verschil in intonatie, is de basis van het zingen, legt Willem uit.
De afgelopen 20 jaar was Stichting Kreato zijn thuisbasis. Op de streekmuziekschool te Thorn gaf hij velen les op Sopraan-, Alt-, Tenor- en Baritonsaxofoon. Enthousiast en vol passie vertelt Willem hoe inspirerend het lesgeven is. Kinderen zijn wat Willem betreft fantastisch om muziek aan te doceren. Sommige zijn net sponzen, die je maar hoeft te motiveren en inspireren en ze spelen het ene muziekstuk na het andere. Bij deze groep lopen de lessen ook vaak uit, zeker als je meegesleept wordt in hun enthousiasme. Op de vraag of Willem ook met minder getalenteerde kinderen te maken krijgt, knikt hij. Om vervolgens er spontaan aan toe te voegen met hoeveel geduld en energie hij ook deze kinderen op een hoger niveau weet te tillen. Er zijn volgens Willem zoveel manieren om muziek te doceren, dat het onmogelijk is niet aan te sluiten bij een musicerend kind
Naast het lesgeven kwam ook de muziekschool in Herzogenrath op zijn pad, waar hij zich tegenwoordig als directeur bezighoudt met een heel ander facet van muziek. In een deeltijdbaan heeft hij de leiding over 35 man personeel, waar hij alleen maar lyrisch over kan zijn. “Wat een vakmensen”, roept hij geregeld uit! Wat mij betreft kan het ook niet anders, dan dat Willem met zijn eigen enthousiasme en passie leiding geeft aan nog meer enthousiaste vakmensen. Tenslotte willen ze niets liever dan muziek overdragen aan de jongere generatie, zeker omdat Willem heel nadrukkelijk overtuigd is van de kracht van muziek. En dat je als directeur te maken krijgt met termen als boekhouden, administratie en subsidies, is een feit waar je je soms liever niet mee wil bezighouden, maar waar Willem en zijn zakelijke partner met veel geduld ook hun tanden in bijten.
Dat zijn leven dagelijks van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat doordrenkt is met muziek, blijkt wel als Willem mij vertelt waar hij zoal de hele week mee bezig is. Zijn vrouw Jacqueline is overigens niets anders gewend. Zij staat als amateur-muzikant voor de volle 100% achter het leven dat ze samen elke dag weer aangaan. En al zou er weerstand zijn, in het beroep van muzikant is er niet altijd een keus. Muziek is niet alleen een passie, maar zeker ook een beroep, waar je bepaalde verantwoording voor moet dragen. Daarnaast is het gewoon een feit dat je de vakantiedagen ergens zult moeten compenseren. De weken dat Willem vakantie heeft, zijn onbetaald. Hierdoor ben je genoodzaakt de andere weken meer uren te draaien, wil je die belegde boterham op de plank kunnen leggen. Dat Willem dus geregeld tussen 8:00 in de ochtend en 23:30 in de avond op pad is, is inherent aan het vak van muzikant.
En ondanks de lange dagen is en blijft Willem als een jonge hond enthousiast als het over zijn vak gaat. Het vak dat zo afwisselend is, zorgt voor gezonde inspanning waardoor hij de lange dagen geen probleem vindt. Ook het vele rijden tussen Nederland en Duitsland vindt Willem vooral ontspannend. “Muziekje aan en rijden maar”, grinnikt hij. Dat de vakanties ingevuld worden met veel luieren en optrekken met het gezin, lijkt me na zijn verhaal wel duidelijk.
Dat Willem een druk muzikaal baasje is, verduidelijkt de meervoudigheid aan functies, die Willem vervult. Naast zijn baan als directeur aan de muziekschool van Herzogenrath, is hij muziekdocent en dirigent. Het feit dat hij zich door de jaren zo heeft moeten profileren, heeft hem deze muzikale functies opgeleverd, maar ook een breed netwerk waar hij graag gebruik van maakt. Overigens niet alleen voor zichzelf. De mond-op-mondreclame is een zeer essentieel middel waar muzikanten profijt van hebben. Zo werd Willem, door het uithelpen binnen verschillende orkesten, door iemand voorgedragen om artistiek leider te worden bij Triple B Band te Brunssum. Daarnaast dirigeert hij het recreatieorkest Koninklijke Harmonie te Heerlen, fanfare St. Jozef te Beringe, fanfare Eendracht maakt macht uit Koningslust en Musikverein Rurseeklänge te Woffelsbach. Leidt hij het jeugdorkest Crescendo van Beringe en Koningslust en het jeugdorkest van Harmonieverein Cäcilia Herzogenrath. Bemoeit hij zich met de blazersklassen aan 2 basisscholen en 3 Gymnasia in Duitsland en rijdt hij heel wat kilometers om ook nog blokfluitles en saxofoonles te geven.
Naast directeur, dirigent, artistiek leider en docent is Willem ontzettend trots op zijn vrouw en zijn kinderen. Alhoewel er weinig tijd is door de drukke weken heen, maakt hij dat in de vakanties absoluut goed. Met veel liefde kijkt hij terug op de sporadische uurtjes dat hij samen met de oudste twee muziek maakte. Door omstandigheden heeft zowel de oudste als de middelste in het gezin Lindelauf het instrument aan de wilgen moeten hangen. De jongste van het stel musiceert in de Koninklijke Philharmonie Bocholtz (jeugdorkest). Het orkest waar Willem en Jacqueline met veel plezier al meer dan 25 jaar lid zijn. Sinds de wijziging van de repetitiedag kan hij echter niet meer meespelen, al valt hij soms nog met veel plezier in.
Als een zeer tevreden man heeft Willem weinig meer waar hij in de toekomst naar toe zou willen werken. Het leven dat hij leidt is al zo gevarieerd en doordrenkt met zijn muzikale passie, dat hij weinig meer kan doen dan genieten van zijn successen. Toch heeft hij als creatief persoon nooit een leeg hoofd: de vele muzikale ideeën die er dagelijks zijn, zullen vast en zeker ook in de toekomst weer een plek krijgen in het leven van Willem. De muziekschool in Herzogenrath die in 2019 een jubileum van 40 jaar in het verschiet heeft, zijn eigen 10-jarig bestaan als dirigent van fanfare Koningslust en het toekomstige 75-jarig bestaan van deze fanfare. Het zijn allemaal mooie gelegenheden om muziek even op een voetstuk te plaatsen. Het idee om er iets mee te doen, speelt al in zijn hoofd.
De afsluitende tip om de Eurodemuziekdag van 17 juni 2018 absoluut in de agenda te zetten, is het toonbeeld van hoe verweven muziek, cultuur en de regio is in het leven van Willem als muzikant. De visie om vanuit muziek te denken klinkt als een nooit uitgespeelt muziekstuk in mijn oren. De klanken die voortdurend als ideeën boven komen borrelen, sluiten feilloos aan bij het verhaal dat Willem me tussen zijn drukke werkzaamheden heeft verteld. Samen slaan we dit muzikale verhaal dan ook af en verheugen ons op alles wat Willem de Euregio op het gebied van muziek te bieden heeft.
Eurodemuziekdag, 17 juni 2018 (Stadsregio Aken)
Start 12:00 – einde 18:00
Wandelingen tussen Burg Rode, Abdij Rolduc en Baalsbruggermolen, waar de wandelaar niet alleen kan genieten van de middeleeuwse gebouwen, maar ook van muziek op de verschillende locaties.
Foto’s®ParkstadActueel/Lucho Carreno
