Overwegingen bij de plannen “nieuw stadskantoor”.
Ingezonden brief van René van der Luer
Groene Kanteling (werkgroep Parksjtad in Transitie)
Verlengde Klinkertstraat 6
6433 PL Hoensbroek
Enkele weken geleden was er in het Royal-theater een goed bezochte presentatie van de plannen voor het nieuw te bouwen stadskantoor in Heerlen. Leuke en uitgebreide verduidelijking van de plannen, waarvoor dank aan de organisatoren.
Tijdens het laatste deel van deze bijeenkomst was er een vraag over het gebruikte materiaal in relatie tot duurzaamheid. Het antwoord was dat er daarbij een afweging was gemaakt tussen CO2-productie, duurzaamheid in de zin van levensduur, en esthetiek.
Het antwoord, afkomstig van de heer van Wijlick was echter niet geheel bevredigend.
Klimaatverandering is hét probleem van nu en de komende decennia (en nog veel langer daarna helaas) en het is een symptoom van een falend economisch systeem. Om voortschrijdende klimaatverandering nog zoveel mogelijk te voorkomen, dienen alle zeilen te worden bijgezet. Een van die zeilen had het nieuwe stadskantoor kunnen zijn.
In geval van nieuwbouw zou het te overwegen zijn geweest om de esthetiek niet te laten prevaleren boven een existentieel probleem zoals klimaatchaos.
Zo had de ontwerper in het geval van het nieuwe stadskantoor in Heerlen voor een nieuwbouw in hout ** kunnen kiezen, waarbij uiteraard het ontwerp zodanig moest zijn, dat dit materiaal ook veilig toegepast kon worden. Desnoods ten koste van eenvormigheid (stadhuis) en esthetiek. Want wat is de waarde van een in de ogen van de ontwerper verantwoord gebouw geheel uitgevoerd in beton, als de wereld rondom in klimaatchaos komt te verkeren ? Het zou bovendien voor een op het gebied van klimaatverandering conservatieve stad als Heerlen als lichtend voorbeeld gediend kunnen hebben. Zelfs alleen al een discussie over een andere bouwmethode in het kader van klimaatverandering zou zijn waarde hebben gehad. En het doel van Parkstad, energieneutraliteit in 2040, zoals beoogd in Palet3.0, behelst echt veel meer dan alleen zonnepanelen en ander meestal laaghangend fruit. Daarvoor is het ook noodzakelijk om alle evidente en verborgen impact van de activiteiten van burgers en overheid bij de plannen te betrekken.
Bovendien ontbraken bij het huidige ontwerp, voor zover uit de presentatie was op te maken, voor de hand liggende maatregelen zoals een groen dak (koeling zonnepanelen). Er werd ook niets vermeld over natuurinclusieve bouw, zoals mogelijkheden voor vogels om te nestelen of om ook planten te incorporeren ín de bouw langs gevels of op speciale terrassen.
De bestrating rondom leek erg massaal en het is de vraag of dit niet geheel of deels kan worden vervangen door beplanting en/of steenslag bestaande uit olivijn (CO2-vastlegging). Dat laatste deels ook weer mede uit oogpunt van voorlichting en bewustmaking.
En voor de geplande beplanting rondom zou het voorstel zijn om bij- en insectvriendelijke soorten te gebruiken en/of om eetbare planten in te zetten, waarvan iedere burger gebruik kan maken. Zo zou en passant een begin gemaakt kunnen worden met de “eetbare stad” , zoals genoemd in het recente coalitie-akkoord in Heerlen.
** betonproductie veroorzaakt zeer veel CO2-uitstoot !
Door René van der Luer
Archieffoto®parkstadActueel/Tom de Cock
