Organisators Sintviering Heksenberg-Heerlen gestopt Echtpaar Hans & Thea Wunderink vonden het na 40 jaar welletjes
Korte intro: zoals bekend vormde, toen de mijnindustrie in Limburg nog floreerde, de voormalige mijnzetel Oranje Nassau 4, gelegen met ingang aan de Koolkoelenweg Heksenberg, de kleinste van de 4 ON-mijnen en werd hierdoor zelfs als “familiekoeltje” omschreven. Al in 1910 werd met de aanleg van de schacht begonnen. Het duurde nog tot 1927 voordat de mijn in productie kwam. Toen op 17 december 1965 door toenmalige minister van Economische Zaken, drs Joop den Uyl (PvdA), de sluiting van de Limburgse mijnen in het Royal theater Heerlen aankondigde betekende dit voor de ON 4 ook het begin van het einde. In 1966 werd het ondergrondse bedrijf al gecombineerd met dat van de naburige ON-III mijn Heerlerheide en behoorde nadien ook de bovengrondse activiteit tot het verleden. Vervolgens werd tot op heden, eerst door Sigrano en thans Sibelco, hoogwaardig zilverzand gewonnen, Van zwart naar wit goud dus.
Maar de jaren voor de beeindiging van de O.N. 4 behoorde sociale en culturele impact standaard tot de activiteiten voor de ondergrondse- en bovengrondse mijnwerkers. Zeer bekend was jaarlijks o.m. de viering van patrones St. Barbara, voetbal mijnwerkers bij RKVV Heksenberg, beamtenfeesten, duivenpieten sport en ook de viering van het St Nicolaas gebeuren (destijds nog zonder gezeur over de begeleidende zwarte pieten). Voor genoemde St. Nicolaas viering voor de mijnwerkerskinderen werd zelfs een heus St. Nicolaas comité opgericht. Deze bleef tot 1968, ondanks de mijnsluiting, nog actief, maar werd nadien overgenomen door wijlen mevr. Dora van Schaaik-Janssen. Zij werd bijgestaan door wijlen Piet Brauers en Toon Dankers.
De point van dit artikel is het gegeven dat in 1979, nu dus veertig jaar geleden, echtpaar Hans en Thea Wunderink toetraden tot het St Nicolaas comité, terwijl dochter Gertie Dalm-Wunderink in 1987 het comité kwam versterken. In de beginfase werd door de verenigingen van Heksenberg een bijdrage gedaan om dit St Nicolaasfeest te kunnen organiseren. Ook een gedeelte van de kienavonden opbrengsten van supportersvereniging Edelweiss (voorwaarde van organisator wijlen Bas Zoeteman) werden aan het St Nicolaas beschikbaar gesteld. Ook werden winkeliers en Cafés van de Heksenberg voor een bijdrage bezocht.
Medio 2008 liepen de bijdragen van winkeliers en cafés zodanig terug dat de toen nog verenigingsvorm zijnde Wijkraad Heksenberg vanuit haar (gemeentelijke subsidie) ging mee financieren, middels betaling van de tekorten. Na goed overleg met inmiddels zijnde Stichting Wijkraad Heksenberg/Pronsebroek werd in 2015 besloten om de St. Nicolaasviering onder de vlag (ook financieel dus) van genoemde Stichting verder te laten voortbestaan, zodat een vroegtijdig stoppen afgewend zou worden, waardoor de kinderen hier de dupe van zouden worden
.
Maar aan alles komt dus een einde, dus ook voor echtpaar Wunderink. Zij vonden het na 40 jaar welletjes. Zondag 1 december jl. was dan ook, als organisatie, de laatste St Nicolaasviering voor hen. Viering was weer een gezellige aangelegenheid waarvan de kinderen, bijgestaan door ouders en overige familie, volop genoten evenals de Goedheilig Man en zijn zwarte pieten (jawel zwart hoor).Uiteraard werd het afscheid nemende echtpaar overladen met dankjewel en applaus.
Bestuur Stichting Wijkraad Heksenberg/Pronsebroek t.w. voorzitter/secretaris Callie Steijaert en penningmeester Frans Westen (bestuurslid Edie Bleimuth was wegens werk verhinderd), liet zich niet onbetuigd en, behalve dankbewoording door Callie Steijaert, overhandigde zij een verraste Hans en Thea Wunderink met een fles drank (Schrobbeler), bloemen en een enveloppe met inhoud voor een etentje. Uit een in inmiddels afgesproken gesprek, met gegadigde Lilian Biancospino en haar team, zal in begin januari 2020 met Stichting Wijkraad Heksenberg/Pronsebroek de evt. opvolging van echtpaar Wunderink besproken worden.
Foto’s: Callie Steijaert en Jan Larue
