Onderzoek Nasleep van de Mijnen

Op donderdag 31 oktober vindt in Filmhuis ZICHT te Sittard een bijzondere avond plaats over het rijke mijnverleden van Zuid-Limburg. Het evenement maakt deel uit van een breed onderzoek naar de mentale gezondheid van mensen die in en rond de mijnen werkten. Onderzoekers van onder meer de Universiteit Maastricht gaan op zoek naar verhalen die de fysieke en psychische impact van de mijnsluitingen belichten.

Een Verhaal dat Ver in de Geschiedenis Teruggaat

Precies 50 jaar geleden, in 1974, werd de laatste steenkool uit de Oranje Nassaumijn in Heerlen naar boven gehaald. Deze gebeurtenis markeerde het einde van een tijdperk dat Zuid-Limburg had gevormd. Hoewel de mijnen sindsdien gesloten zijn, blijven de gevolgen voelbaar, zowel fysiek als mentaal. Veel oud-mijnwerkers kampten met gezondheidsproblemen en mentale belasting, en hun verhalen weerspiegelen de ingrijpende effecten van het mijnleven. Tot op de dag van vandaag worden deze ervaringen doorgegeven, decennia nadat de mijnwerkers voor het laatst de schachten verlieten.

Nieuw Onderzoek naar Mentale Gezondheid in de Mijnregio

Onder leiding van Dr. Sjacko Sobczak onderzoeken de UM, Mondriaan, de Open Universiteit, en het Nederlands Mijnmuseum de impact van deze gebeurtenissen op de mentale gezondheid van ouderen in de mijnregio. Het onderzoek richt zich op de koppeling tussen trauma, psychische gezondheid en het verleden. Hoe hebben ex-mijnwerkers en hun families ingrijpende gebeurtenissen ervaren, en hoe beïnvloeden die ervaringen hun huidige mentale welzijn?

Door middel van diepte-interviews met oud-mijnwerkers worden deze verhalen verzameld, onderzocht en gepresenteerd, onder meer in het Nederlands Mijnmuseum. De bedoeling is om inzicht te krijgen in de specifieke gebeurtenissen die als traumatisch werden ervaren en hun langdurige effect op de geestelijke gezondheid.

Steun het Onderzoek naar Mentale Gezondheid

Zoals Dr. Sobczak stelt: “Een mijngang is als een trauma; je ziet niets, maar voelt veel.” Dit project wil woorden geven aan de diep weggestopte emoties en ervaringen van de mijnwerkers en hun naasten. De connectie tussen het verleden en het heden moet uitgesproken en erkend worden, zodat we betere zorg kunnen bieden aan hen die nog steeds met de gevolgen kampen.

Bron: Anouk van den Brink / UmCrowd

Meer lezen over mens, dier en natuur.